เราทะเลาะกับผู้ชายคนนึง เขาเป็น (ลูกพี่ลูกน้อง คือเป็นญาติกัน) ทะเลาะกันเพราะว่า เราไปยุ่งผู้ชายอีกคน ( ลูกพี่ลูกน้องของเขา )ทำให้ทุกวันนี้เราสองคนไม่คุยกันเลย เราแทบไม่มองหน้ากันเลย เวลาเจอหน้ากันมันจะอึดอัดไปหมด เรื่องมันมีอยู่รู้ว่า
คือเราไปยุ่งกับผู้ชายคนนึงคือ( ลูกพี่ลูกน้องของเขา) แต่เขากลับไม่พอใจโทรมาว่าเรา ประมาณว่า เราโง่ เรากำลังโดนผูู้้ชายคนนั้นหลอกจนหักหัวปำ และเขาบอกว่าเราไปเปาหูแม่กับพี่สาวเขา ให้ไปช่วยผู้ชายอีกคน เขาถามอีกว่ารักเขาหรอหรือชอบเขาหรอ ประมาณนี้ แต่เราก็ตอบกลับไปว่า " ใช่รักเขาชอบ ละคุณยุ่งอะไร " ละปิดจบด้วยการตัดสาย หลังจากนั้นบล็อคไอจีลบฟอลด้วย มันหมายความว่ายังไง
ก่อนหน้านี้ เขาเคยพูดว่า สองคนนี้เห็นงุงงิงๆกัน สงสัยจะได้คบกันนะแล้ว
ใช่ เราประชดเขา ก่อนหน้านี้เราไปได้ยินอะไรมา ประมาณว่า เรากับผู้ชายอีกคน คงมีสังติงกัน ดูเหมือนรักกันขนาดนี้ ความรู้สึกตอนนั้นเราอึ้งแบบไม่รู้ จะพูดยังไง มันพูดไม่ออกตอนนั้นเราเครียดเรื่องของผูู้้ชายอีกคนอยู่แล้ว เราพึ่งกลับไปเครียเรื่องของอีกคนเอง เเล้วมาเจอกับเรื่องนี้อีก มันพูดไม่ออกจริงๆ เราคิดมาตลอดว่า เขานี้แหละเป็นคนที่เข้าใจเราทุกอย่าง เขาเป็นผูู้้ชายที่มีความคิดที่เป็นของตัวเอง แต่ไม่เลย เขาโดนเป่าหูมาแบบสด ล่วกๆ มันเสียความรูู้้สึกที่สุด
เขาไม่ฟังในสิ่งที่เราจะดูเลย เราพึ่งดีกันเมื่อ 5เดือนที่แล้วเอง เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ และกันยา เราก็ทะเลาะกันอีกครั้ง มันเศร้าแบบบอกอะไรไม่ถูกเลย
ขอย้อนอดีตนิดนึง
ประมาณ ปี 65 เราเคยคุยกันก็ถือว่าสนิทกันมากๆพอสมควร คุยกันทีไรก็จะสบายใจกันมากๆ และเราเคยอาศัยอยู่บ้านร่วมกันด้วย ก็ตอนที่คุยก็มีแอบจีบกันบ้าง ส่งไปเรียน ไปรับไปส่งบ้าง เขาเคยบอกรักเราด้วย แต่เราก็ปฏิเสธเขา ด้วยความที่ว่า เราเป็น ญาติกันใช่มั้ย มันไม่ควรที่จะรักกัน เราคิดแบบนั้น เอาตรงคือเราของยอมรับความรู้คู่สึกนั้น ขอไม่รับดีว่า ไม่อยากให้สองครอบครับไม่ถูกว่าก็ว่าได้ จริงก็อยากแหละแต่มันเป็นไปไม่ได้
ผ่านไปประมาณ 6 เดือน เราทะเลาะกันเพราะ เขาล่วงเกินเรา ตอนนั้นเขามีแฟนอยู่แล้วด้วย เขาพึ่งมามีแฟนหลังที่เราปฏิเสธเขา เราเคยคิดว่าเขามีแฟนอยู่แล้วคงไม่มายุ่งกับเราแล้ว แต่ไม่เลย เ คุณครูที่โรงเรียนก็เคยบอกเราแล้ว ว่าให้เว้นระยะห่างกันบ้างก็ดี แต่ไม่เลยเราไม่ได้ฟังที่คุณครูบอกเลย เราคิดแค่ว่า เขามีแฟนแล้วไม่มายุ่งกับเราแล้วแหละ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ เขาไม่พูอะไรเลยเอาแต่เงียบ มีเเต่เรานี่แหละที่พูดอยู่ฝ่ายเดียว ละตอนนั้นเราบอกให้เขาเว้นระยะห่างระหว่างเราสองคนหน่อย แต่สำหรับเรามันยังไม่ได้เราก็เลย
หนีกลับบ้านโดยที่ไม่ได้บอกใคร ทุกคนที่บ้านก็เป็นห่วงว่าทำไมทำกลับบ้านโดยที่ไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวอะไรเลย เก็บข้าวของเสื้อผ้าหมดเกือบจะทุกตัว ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ เราแชทไปหาเขา ถามเขาว่า ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอ เขาก็ขอโทษ ขอโทษเราหลายครั้งมาก
ตอนนั้นเหมือนว่าเขาอยู่บ้านเพื่อน เขาบอกให้เรากลับมาบ้าน แต่เราไม่ได้กลับ เราต่อรองกับเขาว่า ถ้าเขากลับ เราก็จะกลับ แต่พอหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้กลับตามสัญญา
คือตอนนั้นมันเสียวความรู้สึกไปหมดแล้ว ตอนที่เราอยู่ด้วยกันมันโคตรจะสบายใจมากๆเวลาที่อยู่ด้วยกัน เชื่อใจเขามาก แต่มันผังไปหมดแล้วมันไม่มีความเชื่อใจนั้นแล้ว
เราไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ได้ไปนอกใจใคร
คือเราไปยุ่งกับผู้ชายคนนึงคือ( ลูกพี่ลูกน้องของเขา) แต่เขากลับไม่พอใจโทรมาว่าเรา ประมาณว่า เราโง่ เรากำลังโดนผูู้้ชายคนนั้นหลอกจนหักหัวปำ และเขาบอกว่าเราไปเปาหูแม่กับพี่สาวเขา ให้ไปช่วยผู้ชายอีกคน เขาถามอีกว่ารักเขาหรอหรือชอบเขาหรอ ประมาณนี้ แต่เราก็ตอบกลับไปว่า " ใช่รักเขาชอบ ละคุณยุ่งอะไร " ละปิดจบด้วยการตัดสาย หลังจากนั้นบล็อคไอจีลบฟอลด้วย มันหมายความว่ายังไง
ก่อนหน้านี้ เขาเคยพูดว่า สองคนนี้เห็นงุงงิงๆกัน สงสัยจะได้คบกันนะแล้ว
ใช่ เราประชดเขา ก่อนหน้านี้เราไปได้ยินอะไรมา ประมาณว่า เรากับผู้ชายอีกคน คงมีสังติงกัน ดูเหมือนรักกันขนาดนี้ ความรู้สึกตอนนั้นเราอึ้งแบบไม่รู้ จะพูดยังไง มันพูดไม่ออกตอนนั้นเราเครียดเรื่องของผูู้้ชายอีกคนอยู่แล้ว เราพึ่งกลับไปเครียเรื่องของอีกคนเอง เเล้วมาเจอกับเรื่องนี้อีก มันพูดไม่ออกจริงๆ เราคิดมาตลอดว่า เขานี้แหละเป็นคนที่เข้าใจเราทุกอย่าง เขาเป็นผูู้้ชายที่มีความคิดที่เป็นของตัวเอง แต่ไม่เลย เขาโดนเป่าหูมาแบบสด ล่วกๆ มันเสียความรูู้้สึกที่สุด
เขาไม่ฟังในสิ่งที่เราจะดูเลย เราพึ่งดีกันเมื่อ 5เดือนที่แล้วเอง เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ และกันยา เราก็ทะเลาะกันอีกครั้ง มันเศร้าแบบบอกอะไรไม่ถูกเลย
ขอย้อนอดีตนิดนึง
ประมาณ ปี 65 เราเคยคุยกันก็ถือว่าสนิทกันมากๆพอสมควร คุยกันทีไรก็จะสบายใจกันมากๆ และเราเคยอาศัยอยู่บ้านร่วมกันด้วย ก็ตอนที่คุยก็มีแอบจีบกันบ้าง ส่งไปเรียน ไปรับไปส่งบ้าง เขาเคยบอกรักเราด้วย แต่เราก็ปฏิเสธเขา ด้วยความที่ว่า เราเป็น ญาติกันใช่มั้ย มันไม่ควรที่จะรักกัน เราคิดแบบนั้น เอาตรงคือเราของยอมรับความรู้คู่สึกนั้น ขอไม่รับดีว่า ไม่อยากให้สองครอบครับไม่ถูกว่าก็ว่าได้ จริงก็อยากแหละแต่มันเป็นไปไม่ได้
ผ่านไปประมาณ 6 เดือน เราทะเลาะกันเพราะ เขาล่วงเกินเรา ตอนนั้นเขามีแฟนอยู่แล้วด้วย เขาพึ่งมามีแฟนหลังที่เราปฏิเสธเขา เราเคยคิดว่าเขามีแฟนอยู่แล้วคงไม่มายุ่งกับเราแล้ว แต่ไม่เลย เ คุณครูที่โรงเรียนก็เคยบอกเราแล้ว ว่าให้เว้นระยะห่างกันบ้างก็ดี แต่ไม่เลยเราไม่ได้ฟังที่คุณครูบอกเลย เราคิดแค่ว่า เขามีแฟนแล้วไม่มายุ่งกับเราแล้วแหละ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ เขาไม่พูอะไรเลยเอาแต่เงียบ มีเเต่เรานี่แหละที่พูดอยู่ฝ่ายเดียว ละตอนนั้นเราบอกให้เขาเว้นระยะห่างระหว่างเราสองคนหน่อย แต่สำหรับเรามันยังไม่ได้เราก็เลย
หนีกลับบ้านโดยที่ไม่ได้บอกใคร ทุกคนที่บ้านก็เป็นห่วงว่าทำไมทำกลับบ้านโดยที่ไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวอะไรเลย เก็บข้าวของเสื้อผ้าหมดเกือบจะทุกตัว ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ เราแชทไปหาเขา ถามเขาว่า ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอ เขาก็ขอโทษ ขอโทษเราหลายครั้งมาก
ตอนนั้นเหมือนว่าเขาอยู่บ้านเพื่อน เขาบอกให้เรากลับมาบ้าน แต่เราไม่ได้กลับ เราต่อรองกับเขาว่า ถ้าเขากลับ เราก็จะกลับ แต่พอหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้กลับตามสัญญา
คือตอนนั้นมันเสียวความรู้สึกไปหมดแล้ว ตอนที่เราอยู่ด้วยกันมันโคตรจะสบายใจมากๆเวลาที่อยู่ด้วยกัน เชื่อใจเขามาก แต่มันผังไปหมดแล้วมันไม่มีความเชื่อใจนั้นแล้ว