ที่มีเจตนาเขียนรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว เพื่อไปตีกรอบให้รัฐธรรมนูญฉบับบใหม่
ต้องมีลักษณะล็อกตายตัวเอาไว้
จนอาจทําให้เกิดปัญหาในการบริหารประเทศต่อไปได้ในอนาคต
ที่จริงผมว่านี่แหละ มันเป็นความลึกซึ้ง เป็นความฉลาดของคนเขียนรัฐธรรมนูญ( ไทย )
สาระสําคัญ เขาอาจเน้นที่จุดนี้ก็ได้
คือพยายามวางกับดัก เพื่อให้เกิดปัญหาในการบริหารประเทศต่อไปในอนาคต
จะได้มีเหตุผลนํามาอ้าง ในการล้มกระดานกันอยู่เรื่อยๆ
หากเขียนให้ใช้กันได้จนชั่วอมตะนิรันดร์กาล พวกเขาก็แย่สิครับ
แล้วมันจะสมฉายา เนติบริกร หรือครับ
หากมองให้ลึกแล้วมีรัฐธรรมนูญฉบับไหนบ้างครับ ที่ไม่ใช่ฉบับชั่วคราว
มันก็ชั่วคราวทั้งนั้น
อยู่ที่ชั่วคราวแบบสั้น หรือ แบบยาว ถ้าแบบยาวหน่อย ก็ใช้ได้หลายปีกว่าจะโดนฉีก
จะเห็นว่า
ปรัชญาของการเขียนรัฐธรรมนูญ ระหว่างไทย กับ ต่างประเทศ มันต่างกัน
ต่างประเทศเน้นการวางกรอบไว้กว้างๆ หลวมๆ เผื่อไว้ในอนาคต บางประเทศมีแค่ไม่กี่มาตรา
แต่ก็ยังใใช้กันมาจนตราบทุกวันนี้
เพราะกรอบกว้างๆ หลวมๆ มีผลดีด้านความยืดหยุ่น มีความทันสมัย
สามารถปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงของโลก ความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยได้ง่าย
ประเทศเหล่านี้ จึงพัฒนาได้อย่างรวดเร้ว
แต่ของไทยตรงกันข้าม
กลับใส่รายละเอียด และ ข้อจํากัดเอาไว้มากมาย คือพยายามล็อกทุกอย่างเอาไว้
เพราะมีความอคติต่อนักการเมือง เป็นพื้นฐานในการร่าง
รัฐธรรมนูญประเภทนี้จึงมีอายุสั้น ขาดความยืดหยุ่น
ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงของโลก ความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยได้เลย
เมื่อมีปัญหา
ก็เลยต้องใช้วิธีฉึกทิ้ง แล้วมาร่างกันใหม่ทุกครั้ง
***ลองนึกถึงผู้ผลิตสินค้าสิครับ เขาสามารถผลิตให้ดีที่สุดก็ได้ แต่มันไม่ใช่วิสัยของผู้ผลิตทีจะทําอย่างนั้น
เขาจะผลิดให้คุณไช้ได้ ก็แค่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
แล้วค่อยพัฒนาปรับปรุง ผลิตขายเป็นรุ่นใหม่กันต่อไป เป็นเรื่องกลยุทธทางการค้า
รัฐธรรมูญไทย ก็คล้ายๆหลักการตลาดแบบนี้ มันช่างเป็นความเหมือน โดยบังเอิญ
----------------
หลายเรื่องผมเห็นด้วยกับ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ แต่เรื่องนี้ผมไม่เห็นด้วยเลย กับการไปกล่าวหาผู้ร่างรัฐธรรมญชุดนี้ว่าไม่ฉลาด
ต้องมีลักษณะล็อกตายตัวเอาไว้
จนอาจทําให้เกิดปัญหาในการบริหารประเทศต่อไปได้ในอนาคต
ที่จริงผมว่านี่แหละ มันเป็นความลึกซึ้ง เป็นความฉลาดของคนเขียนรัฐธรรมนูญ( ไทย )
สาระสําคัญ เขาอาจเน้นที่จุดนี้ก็ได้
คือพยายามวางกับดัก เพื่อให้เกิดปัญหาในการบริหารประเทศต่อไปในอนาคต
จะได้มีเหตุผลนํามาอ้าง ในการล้มกระดานกันอยู่เรื่อยๆ
หากเขียนให้ใช้กันได้จนชั่วอมตะนิรันดร์กาล พวกเขาก็แย่สิครับ
แล้วมันจะสมฉายา เนติบริกร หรือครับ
หากมองให้ลึกแล้วมีรัฐธรรมนูญฉบับไหนบ้างครับ ที่ไม่ใช่ฉบับชั่วคราว
มันก็ชั่วคราวทั้งนั้น
อยู่ที่ชั่วคราวแบบสั้น หรือ แบบยาว ถ้าแบบยาวหน่อย ก็ใช้ได้หลายปีกว่าจะโดนฉีก
จะเห็นว่า
ปรัชญาของการเขียนรัฐธรรมนูญ ระหว่างไทย กับ ต่างประเทศ มันต่างกัน
ต่างประเทศเน้นการวางกรอบไว้กว้างๆ หลวมๆ เผื่อไว้ในอนาคต บางประเทศมีแค่ไม่กี่มาตรา
แต่ก็ยังใใช้กันมาจนตราบทุกวันนี้
เพราะกรอบกว้างๆ หลวมๆ มีผลดีด้านความยืดหยุ่น มีความทันสมัย
สามารถปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงของโลก ความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยได้ง่าย
ประเทศเหล่านี้ จึงพัฒนาได้อย่างรวดเร้ว
แต่ของไทยตรงกันข้าม
กลับใส่รายละเอียด และ ข้อจํากัดเอาไว้มากมาย คือพยายามล็อกทุกอย่างเอาไว้
เพราะมีความอคติต่อนักการเมือง เป็นพื้นฐานในการร่าง
รัฐธรรมนูญประเภทนี้จึงมีอายุสั้น ขาดความยืดหยุ่น
ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงของโลก ความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยได้เลย
เมื่อมีปัญหา
ก็เลยต้องใช้วิธีฉึกทิ้ง แล้วมาร่างกันใหม่ทุกครั้ง
***ลองนึกถึงผู้ผลิตสินค้าสิครับ เขาสามารถผลิตให้ดีที่สุดก็ได้ แต่มันไม่ใช่วิสัยของผู้ผลิตทีจะทําอย่างนั้น
เขาจะผลิดให้คุณไช้ได้ ก็แค่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
แล้วค่อยพัฒนาปรับปรุง ผลิตขายเป็นรุ่นใหม่กันต่อไป เป็นเรื่องกลยุทธทางการค้า
รัฐธรรมูญไทย ก็คล้ายๆหลักการตลาดแบบนี้ มันช่างเป็นความเหมือน โดยบังเอิญ
----------------