เมื่อฉันเข้ากับหัวหน้าไม่ได้

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะเล่าเรื่องราวการทำงานที่ไม่อยากจะให้เกิดขึ้น เราทำงานที่นี่มาได้เกือบๆ 3เดือน หลังจากว่างงานมา 6เดือน จริงๆงานนี้ก็ไม่ได้ชอบเท่าไหร่แต่ด้วยความที่ไม่อยากเป็นภาระของที่บ้านเมื่อเขาเสนอมาเราก็สนอง คิดว่าทำได้สักพักค่อยขยับขยาย ในใจก็ภาวนาขอให้ได้เจอเพื่อนร่วมงานดีๆ เพราะบริษัทนี้เป็นใหญ่อันดับต้นๆในจังหวัด สวัสดิการดีเลยทีเดียว เข้ามาเดือนแรกยังไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น ต้องบอกก่อนว่าตำแหน่งนี้เกี่ยวข้องกับเอกสารลูกค้าเยอะม่ากกมันดูยุ่งวุ่นวายไปหมด ไหนจะต้องมาแก้ไขเอกสารให้ลูกค้า รายละเอียดค่อนข้างมาก ความรอบคอบจึงต้องมาเป็นอันดับกนึ่ง แต่เราเป็นคนที่ไม่รอบคอบ จึงโดนเตือนหลายรอบเราก็พยายามปรับปรุงตัวให้ละเอียดกับงานมากกว่านี้ เมื่อหัวหน้าเตือนบ่อยเกิน เค้าคงรำคาญเรามั้งจึงเกิดปฏิกิริยาที่เรียกว่า การนินทา ขึ้น เวลาเราทำผิดเค้าก็จะเอาเราไปพูดกับอีกคนนึงซึ่งนั่งใกล้กัน บางครั้งเราก็ได้ยินเเต่ก็ทำเฉย มีอยู่ครั้งนึงเราจะต้องส่งของให้ลูกค้าแต่การส่งครั้งเรายังไม่เคยทำ เราเอาเอกสารไปให้หัวหน้าดูเค้าพูดเสียงใส่หน้าจนเราน้ำตาคลอเบ้า คิดในใจว่าพูดดีๆก็ได้หนิ เพิ่งเคยทำตรงนี้ครั้งแรก บอกกันดีๆ ก็ได้ หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นยิ่งทำให้ความบาดหมางทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้น หัวหน้าพูดจากับเราเเย่มาก พูดแบบไม่เต็มใจจะพูด เราก็พยายามจะเรียนรู้ด้วยตัวเอง มีถามพี่คนอื่นบ้างที่เค้าพอจะรู้ ระหว่างนั้นเราก็หางานใหม่ งานที่เราอยากทำ เราสมัครไปหลายที่ สัมภาษณ์บ้าง แต่ก็ยังไม่มีติดต่อกลับมา เราก็ต้องทนทำไป เพราะไม่อยากว่างงานนาน ปรึกษาแม่ แม่ก็บอกให้ทนทำไปก่อน ได้งานใหม่เมื่อไหร่ค่อยออก เค้าอยากจะทำจะพูดอะไรก็ปล่อยเค้าไป เค้าเหนื่อยเดี๋ยวก็หยุดไปเอง จริงๆแล้วเราได้งานใหม่เเล้วล่ะ แต่ไกลบ้านมาก เป็นงาที่อยากทำด้วย ด้วยความที่ที่พักไม่เอื้ออำนวยต่อการอยู่อาศัย ก็อยากจะขอบคุณพี่เค้าที่ให้โอกาส แต่เราเลือกที่จะไม่รับมัน เราก็ต้องมาสู้กับชีวิตตอนนี้ไปก่อน
**เดี๋ยวมาค่ะ**