ผมมีเรื่องราวอย่างจะเล่าให้ทุกคนฟังและเป็นบทเรียนผมมีแฟนครั้งแรกตอน ปวส 1 และเป็นรักแรกของเราทั้งคู่เรารู้จักกันทางโปรแกรม QQ ผมขอเบอร์เขาก่อนเขาเลยให้มา ก็คุยสนุกๆกันไม่ได้คิดอะไร แล้วมีอยู่วันนึงพูดเล่นๆว่าเรามาเป็นแฟนกันรองดูไหม พูดทีเล่นทีจริงสุดท้ายก็ได้มาเป็นแฟนกันในที่สุด โดยผมบอกฝ่ายหญิงว่าจะไปบ้านฝ่ายหญิงเพื่อไปขอพ่อแม่คบเพราะเรายังเด็กๆกันอยู่เลยอยากให้พ่อแม่รับรู้ด้วย เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ หลังจากนั้นผมก็ไปเที่ยวบ้านเธอบ่อย พ่อกับแม่เธอก็ชอบผมก่อนผมจะกลับทุกครั้งแกจะให้เงินเป็นค่าน้ำมัน 500 บ้าง 300 บ้าง ผมซึ้งเลยครับไม่คิดว่าพ่อแม่ฝ่ายหญิงจะดีกับเราแบบนี้ เราก็คบกันมาตลอดไม่มีคำว่านอกใจกันเลยรักกันมาก ไปมาหากันบ่อย พ่อแม่รับรู้ตลอด มีอะไรคอยช่วยเหลือกันทุกเมื่อ จนผมจบมหาลัยแต่เธอไม่จบเพราะทางบ้านมีปัญหาซะก่อน เรียนถึงปี 3 เลยต้องออกมา ช่วงนั้นผมฝึกงานอยู่เธอก็เลยมาอยู่กับผมหลายเดือนเลย หลังจากผมจบแล้ว ทางป้าทางภาคใต้ก็ได้ชวนไปทำงานโรงแรมที่กระบี่ ผมก็เลยตัดสินใจลงไป แต่แฟนไม่ได้มาด้วยเพราะว่ามันไกลเลยทำงานไกล้บ้านแทน คือผมจะลงไปช่วงหน้าไฮซีซั่น 6 เดือน แล้วลากลับบ้านอีก 6 เดือนช่วงลาก็ไม่ได้หางานใหม่กินแต่เงินที่หามาได้จนหมดและกลับมาหาแฟนด้วย ก็จะมีของฝากมาให้ทุกปี ผมทำที่นี้ทั้งหมด 4 ปี ไปๆมา ทิ้งแฟนให้อยู่คนเดียวตลอด จนเธอเริ่มข้อร้องว่าอย่าลงไปได้ไหมทำงานไกล้กันเถอะถึงเงินไม่เยอะแต่ก็มีความสุข ตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวว่ามาใต้เงินเยอะกว่าเพราะว่าที่พักฟรีอาหารฟรี 3 มื้อคือเราไม่ต้องเสียอะไรเลยซักบาทผมก็เลยได้เงินเก็บเยอะหลักแสนเพียงแค่ 6 เดือน เป็นอย่างนี้ทุกปี แฟนอย่างได้อะไรผมซื้อให้ เพราะผมรักเขามาก ช่วงหลังๆเริ่มมีคนเข้ามาคุยกับเขาประจวบกับผมลงใต้พอดี เขาก็เลยหวั่นไหว แล้วเขาบอกว่าไม่อยากเสียน้ำตากับผมอีกแล้วห้ามก็ไม่ฟังว่าอย่าลงใต้ให้อยู่ด้วยกันแต่ผมไม่เคยฟังเขาเลยแต่ผมสัญญากับเขาไว้ว่าปีนี้ลงไปปีสุดท้ายแล้วและจะกลับขึ้นมาทำงานไกล้และอยู่ด้วยกัน ผมคบกับเธอมาทั้งหมด 7 ปีผมไม่เคยนอกใจหรือวอกแวกไปมองหญิงอื่นเลย ผมรักเขามากเราเชื่อใจกันซึ่งกันและกันพ่อแม่รับรู้ตลอด ปีสุดท้ายที่สัญญากับเธอก่อนลงมาใต้นั้นผมก็ได้ไปอยู่กับเธอโดยรู้ตลอดว่ามีคนคุยกับเธอผ่ายทาง Beetalk เธอก็เล่าให้ฟังว่าคนที่มาคุยนะเขาบอกว่าชอบ แต่เธอก็บอกกับผมว่าไม่ได้คิดอะไรเคารพเคาเหมือนพี่ชายคนนึ่งเท่านั้นเอง โดยคนที่เข้ามาคุยกับเธอนั้นบอกว่าถ้าผมกับแฟนเลิกกันแล้วจะให้พ่อแม่ไปขอ ผมได้ยินคำนี้ละเจ็บเลยสุดท้ายผมก็ตัดสินใจลงมาใต้โดยเธอขอร้องว่าอย่าไปทั้งร้องไห้และดึงผมไว้แต่ผมก็ลงมาและจากลงมาประมาณ 20 วันเธอกับพี่คนที่เข้ามาคุยเริ่มสนิทกันมากขึ้น เธอไปกินข้าวห้องพี่คนนั้นและโทรคุยกันก่อนนอนเธอเล่าให้ผมฟังหมด สุดท้ายเธอบอกเลิกผม ผมร้องไห้เป็นบ้าไปเลยเพราะไม่เคยคิดเคยฝันว่าคนที่เราคบกันมาตั้งแต่เด็กๆจนเรียนจบจะมาทิ้งเราได้ เราผ่านทุกผ่านสุขกันมามากเยอะ ผมได้โทรไปหาแม่เธอ แม่เธอบอกรับผมไม่ได้เพราะไม่มีความเป็นลูกผู้ชาย ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานโดยไม่ให้ผู้ใหญ่คุยกันเรื่องสู่ขอพอมามีปัญหากลับมากระตือรือร้น ซึ่งผมก็ได้อธิบายเหตุผมให้ฟังว่า 1.เรา 2 คนอายุยั้งน้อยอยู่ 3.ผมยังไม่พร้อมเพราะที่ผมเคยคุยกับแฟนนั้นคือจะแต่งกันก่อนอายุ 30 ณ ตอนนี้ผม 26 แฟน 25 ผมอยากขอเวลาเก็บเงินด้วยแต่แม่เธอไม่รับฟังยืนยันอย่างเดียวว่าไม่เอาผมแล้ว ก่อนลงใต้ ผมก็ได้ขออณุญาติแม่ฝ่ายหญิงแล้วไม่ใช้ไม่ขอแม่ก็เข้าใจ ผมอาจจะผิดอยู่บางอย่างที่ไม่ฟังเธอ และไม่ให้พ่อแม่ไปคุยเรื่องหมั้นหมายไว้ จนมาเกิดเรื่องกลับมากระตือรือร้นก็เพราะผมไม่อยากเสียเธอไป ถึงผมมาทำงานไกลแต่ส่งเงินให้เธอใช้ตลอด โทรหาตลอด และกลับไปอยู่กลับเธอทุกปี ผมยอมรับผมจะเป็นผู้ชายออกแนวเรียบร้อย ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน สุภาพไม่พูดคำหยาบ รักใครรักจริงซึ่งเธอก็นิสัยคล้ายๆผมแต่เธอจะออกแนวเอาแต่ใจนิดนึง ผมว่าผมดีขนาดนี้แล้วเธอจะเอายังไงอีก เธอให้คำตอบว่าเธออิ่มแล้ว เห็นนิสัยทุกอย่างหมดแล้ว เบื่อ ผมได้ยินคำนี้ละเจ็บสุดๆเลยครับ ผมผิดตรงไหนเนี้ย พยามอ้อมวอนขอคืนดีทำทุกวิธีทางเพราะไม่อยากเสียเธอไปสุดท้ายรักแท้ก็แพ้ระยะทาง อาจจะยาวไปหน่อยนะครับ แต่อย่าพึ่งลำคาญกันเพราะผมอยากจะเล่าให้ฟังว่าถ้ามีคนรักที่ดีก็ควรดูแลเขาให้ดีที่สุดเชื่อฟังตามสิ่งที่เขาขออย่าดื้อกับเขาเพราะถ้าไม่ฟังสุดท้ายถ้าเขาเจอคนที่ใช้และดีกว่าเขาก็จะไป.....เศร้าแต่ทุกวันนี้ผมก็ยังรักเขาเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเพราะเธอคือผู้หญิงคนแรกของผม ตัดใจวันสองวันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับผมคงเป็นปี
รักกัน 7 ปีแต่เลิกกันเพราะเธอไข้วเขว