จะเด็ดพ่ายรัก

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

ดวงดาววาววาดไว้......ยามรา-ตรีเฮย ประหนึ่งซึ่งเทวา.........เสกสร้าง ผุดผ่องก่องเวหา........นับหมื่น ล้วนแต่แผ่เผยอ้าง......ซึ่งฟ้ารัศมี เลิศรุจีต่างต้อง..........ส่องไสว เวหาสพิลาสพิไล........เลิศร้อ

0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข

สัทธราฉันท์ 21 ต่อโคลงสี่สุภาพ ________________________________________ ש ס ในผืนป่าพงพนาสัณฑ์ ปฏิกิริยประชัน กิ่งเคาะสีกัน ประกอบเพลิง ๐ ลุกโหมจากยอดลุโคนเชิง กุณฑประทุเถลิง ลามธราเวิ้ง สะเก็ดไฟ

ลิขิตแห่งจันทร์ บันดาลทุกข์ ฤๅ สุข ไฉน ? เลียมโลมใยเร่งร้าง         จากจร หวังชื่นเชยชิดนอน             กอดใกล้ คล