ลิขิตแห่งจันทร์ ... ลิขิตต้นร้าย ลงท้ายด้วยความรัก

ลิขิตแห่งจันทร์ 

บันดาลทุกข์ ฤๅ สุข 

ไฉน ?

เลียมโลมใยเร่งร้าง         จากจร
หวังชื่นเชยชิดนอน             กอดใกล้
คลอเคลียด่ำเกสร                   ดุจภู่ ภมรนา
พลันตื่นลืมตาไร้                            แน่งน้อยดวงแดฯ

พี่เริ่มรัก ตระหนักลึก นึกแต่เจ้า

สายตาเฝ้า รบเร้าหา น่าฉงน

ใยต้องคอย ละห้อยหวน ครวญอกตน

อดกลั้นทน สุขปนเจ็บ เก็บภายใน

พี่หลงรัก ปักจิตแน่น โลดแล่นคิด
เกินมิ่งมิตร สนิทแนบ แอบหลงใหล
ยิ่งนานวัน พันผูกหวง เจ้าดวงใจ
รู้หรือไม่ ไฟรุมเร้า แผดเผาทรวง

พี่ขอเพียง เคียงคู่เจ้า เช้าจรดค่ำ
พี่ขอย้ำ คำคงมั่น ฝากชั้นสรวง
พี่ยืนยัน สัญญาหมาย ไว้ถามทวง
ต่อวันล่วง พ้นห้วงกาล พานพบกัน