พระพุทธเจ้าตรัสว่า ลมก็คือกาย ถ้าอยู่กับกายตลอด ก็เรียกว่า กายคตาสติ คือมีสติอยู่ที่กาย เวลาตายไปขณะที่จิตอยู่กับกาย ( ลมเข้า ออก ) ก็จะทำให้สิ้นความยึดในขันธ์ ๕ ได้
แล้ว ถ้าเป็น การนึก พุทโธ ๆๆๆ จนติด จนชำนาญ อารมณ์ที่จะออกไปข้างนอกก็ไม่ค่อยมี พอเริ่มคิดไปในทางอกุศลทีไร ตัวพุทโธ จะมาขวางไว้แทบจะทุกครั้ง แล้วแบบนี้มันจะจัดเข้าใน กายคตาสติไหมครับ ?
เพราะเท่าที่สังเกตดูแล้ว การนึกพุทโธ นั้นยังเป็นสัญญาเก่าที่เป็นแต่ความเคยชินเท่านั้น และอาศัยว่ามีสติสัมปชัญญะเข้ามาจับ จึงกลัวว่าถ้าตายไปขณะนั้น เกิดจิตยังไปข้องอยู่กับพุทโธ หรือสัญญาเก่า แล้วจะไม่เกิดผลเสียหรือครับ ?
ปล.ปัญหาผมคือพยายามฝึกอานาปนสติแล้ว แต่มันไปไม่รอดครับ จึงต้องหันมานึกพุทโธ
พุทโธ จัดเข้าในกายคตาสติไหมครับ
แล้ว ถ้าเป็น การนึก พุทโธ ๆๆๆ จนติด จนชำนาญ อารมณ์ที่จะออกไปข้างนอกก็ไม่ค่อยมี พอเริ่มคิดไปในทางอกุศลทีไร ตัวพุทโธ จะมาขวางไว้แทบจะทุกครั้ง แล้วแบบนี้มันจะจัดเข้าใน กายคตาสติไหมครับ ?
เพราะเท่าที่สังเกตดูแล้ว การนึกพุทโธ นั้นยังเป็นสัญญาเก่าที่เป็นแต่ความเคยชินเท่านั้น และอาศัยว่ามีสติสัมปชัญญะเข้ามาจับ จึงกลัวว่าถ้าตายไปขณะนั้น เกิดจิตยังไปข้องอยู่กับพุทโธ หรือสัญญาเก่า แล้วจะไม่เกิดผลเสียหรือครับ ?
ปล.ปัญหาผมคือพยายามฝึกอานาปนสติแล้ว แต่มันไปไม่รอดครับ จึงต้องหันมานึกพุทโธ