แบกเป้ปีนภูสอยดาว

กระทู้สนทนา

1 ปีผ่านไปค่อยมาเขียนรีวิว รูปทั้งหมดถ่ายจากมือถือนะครับ
=========================================
ได้เห็นรูปภูสอยดาวและดอกหงอนนาคแล้วก็คิดว่าอยากจะไปเห็นด้วยตา หาข้อมูลจากพันทิปและเวปของกรมอุทยานแห่งชาติ โทรไปสอบถามแล้วก็เก็บกระเป๋าไปเลยไม่ได้วางแผนและเตรียมตัวเลย มีข้อมูลแค่ว่าทางโหดมาก ด้านบนไม่มีอาหารขาย ทุกอย่างต้องขนไปเอง อืมทำใจระดับนึงแล้วนะว่าจะลำบาก ปกติไม่ค่อยชอบแบกอะไรไปเยอะ สมบัติติดตัวไปก็เลยมีแค่เป้ 1 ใบกับกระเป๋าใส่กล้องอีก 1 ใบ ออกเดินทางคืนวันที่ 7 กันยายน 2556

การเดินทางไปภูสอยดาว
พิกัดการเดินทาง: อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว ตำบลห้วยมุ่น อำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์ โทรศัพท์ 055 436 001-2 ข้อมูลการเดินทางมีหลายเส้นทางมากที่อยู่ในเวปของอุทยานฯ และเวปท่องเที่ยวต่าง ๆ เช่น
1. ไปทางพิษณุโลก: เริ่มต้นจากกรุงเทพฯ ไปพิษณุโลก ควรกะเวลาให้ไปถึงประมาณตี 5 จากนั้นต่อรถไปอำเภอชาติตระการ และเมื่อถึงชาติตระการจะมีรถสองแถวไปที่อุทยานฯ แต่จะมีแค่เพียงวันละ 1 รอบเท่านั้น รถออกไม่เกิน 9 โมงเช้า
2. ไปทางอุตรดิตถ์: เดินทางออกจากกรุงเทพฯไปลงที่สถานีขนส่งอุตรดิตถ์ ควรไปถึงไม่เกินตี 5 ครึ่ง จากนั้นต่อรถไปอำเภอน้ำปาด พอถึงน้ำปาดก็ต่อรถไปอุทยานฯ อีกที เราเลือกเส้นทางนี้ เพราะอยากไปอุตรดิตถ์ พอมาถึงน้ำปาดวันที่เราไปไม่มีรถโดยสารขึ้นอุทยานฯ แม่ค้าบอกให้เราโบกรถขนสับปะรดขึ้นไป แล้วให้เราเดินไปรอที่แยกทางขึ้นอุทยานฯ ตรงร้านขายของชำของอาจารย์ชาตรี ไปถึงเราก็แวะซื้อน้ำและถามทาง เขาบอกว่าให้รอรถโบกขึ้นได้ รอที่หน้าร้านได้เลย นั่งรอยาวนานมากสุดท้ายก็ได้เจ้าของร้านที่เป็นอาจารย์ที่คนแถวนี้นับถือช่วยเจรจาให้คนที่มาซื้อของเราขึ้นไปส่งในราคาแค่ 500 บาท (จากปกติที่คนอื่นบอกในเวป 1,500 - 2,500 บาท)

3. ทางจังหวัดเลย (ไม่ค่อยมีใครนิยมไปนัก): เดินทางไปลงที่อำเภอด่านซ้ายจังหวัดเลย จะมีรถโดยสารแค่เพชรประเสริฐทัวร์บริษัทเดียว ถ้าจำไม่ผิดออกจากกรุงเทพฯ 4 ทุ่มครึ่ง ไปถึงด่านซ้ายเกือบตี 5 จากนั้นให้รอรถสองแถวคันใหญ่ๆ ด่านซ้าย-นาแห้ว-นาเจริญ-บ้านร่มเกล้า และไปเหมารถขึ้นอุทยานฯ อีกที

เราเสียเวลาในการรอรถนานไปถึงที่ทำการอุทยานฯก็ 14.20 น. แล้วเจ้าหน้าที่ไม่ยอมให้ขึ้น มองหน้าเราแล้วบอกว่า "พี่ว่าเราขึ้นไปไม่ทันมืดหรอก เจ้าหน้าที่ที่เดินปิดท้ายออกไปแล้ว เราคงเดินไม่ทันแน่" ตกลงเราได้พักด้านล่างก่อน 1 คืน อืม...ไม่ทันก็ได้ ไม่อยากแหกกฏใคร อุทยานฯไม่อนุญาตให้ขึ้นหลัง 14.00 น.

การได้พักด้านล่างก่อน 1 คืนทำให้เราได้นอนบ้านทั้งหลังที่พักได้อย่างน้อย 4 คนตามลำพัง เราได้บ้านสอยดาว 104/1 และได้รู้ว่า 600 บาทที่จ่ายไปเกินคุ้มมาก ที่พักกับจุดขึ้นภูสอยดาวห่างกัน 2 กิโลเมตร เราไม่มีรถมาเจ้าหน้าที่ก็ขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งเรา

พอเข้าบ้านเราก็รื้ออุปกรณ์อาบน้ำออกมาไปไว้ในห้องน้ำ และล้างหน้าซะหน่อยก็หยิบโฟมและสบู่ออกมาวางนอกกระเป๋าอาบน้ำ โดยวางทั้งหมดที่กั้นส่วนแห้งกันส่วนเปียก แล้วเราก็ออกมาสำรวจบ้านต่อ สักพักได้ยินเสียงของหล่นในห้องน้ำก็เดินไปดูปรากฏว่าโฟมล้างหน้าหล่น เราก็หยิบขึ้นและวางที่เดิม ออกมาสักพักมีเสียงดังมาอีกแล้วรอบนี้เป็นขวดสบู่หล่นลงมา เราก็เก็บและวางที่เดิม ออกไปสำรวจด้านหลังบ้านพักได้ยินเสียงของหล่นอีกแล้วรอบนี้ดังกว่าทุกที เดินเข้าไปปรากฎว่าหล่นมาทั้งกระเป๋าเลย อุปกรณ์อาบน้ำหล่นลงมาหมด ก็เหมือนเดิมหยิบไว้ที่เดิม และยกมือไหว้ศาลพระภูมิเจ้าที่ที่อยู่หลังที่ทำการอุทยานฯ (มองจากหน้าต่างห้องนอนเห็นชัดเจน) และทุกอย่างก็ไม่หล่นอีกเลย

หลังจากสำรวจที่พักก็ออกมาซนรอบๆ อุทยานฯ กันต่อ ใกล้ๆ บ้านพักเรา บ้านสอยดาว 104/1 มีดงดอกหงอนนาคย่อมๆ อยู่

เดินต่อไปชมวิวรอบๆ

มีธารน้ำที่ไหลมาจากด้านข้างบ้านพักเราและมาตรงจุดที่เป็นสะพานข้ามไปยังร้านค้าสวัสดิการ ที่ร้านนี้จะมีทุกอย่างทั้งอาหาร ขนม เครื่องดื่มในราคาปกติไม่มีบวกเพิ่มนะ แถมด้วยยังมีปั๊มหลอดสำหรับจำหน่ายน้ำมันด้วย

เดินต่อไปจะพบเรือนเพาะชำกล้าไม้ต่างๆ ใครนำรถมาเองและนำขยะของตนที่นำลงไปออกไปทิ้งที่อื่นที่มีการจัดการกับขยะดีกว่านี้จะได้รับกล้าไม้ไปเป็นที่ระลึกด้วย

เดินไปเรื่อยๆ จนถึงถนนทางเข้าที่ทำการอุทยานฯ ก็ต้องถ้ายรูปป้ายสักหน่อย

ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ รออาทิตย์ตกดิน และแล้วก็ได้เวลาที่โปรดของเรา

พออาทิตย์ตกอากาศก็เริ่มเย็นขึ้นมาทันที เราก็รีบเดินกลับบ้านพัก เตรียมอาบน้ำและจัดการมื้อเย็น แต่พอถึงหน้าบ้านมาแขกมารออยู่ก่อนแล้ว เลยได้แวะทักทายกัน

ขณะอาบน้ำทำใจไว้นิดนึงเครื่องทำน้ำอุ่นที่นี่เป็นระบบแก๊ส อาบไปก็จะมีกลิ่นมาบ้าง อาบน้ำเสร็จอากาศเย็นมากขึ้น เราก็ออกมาเตรียมมื้อเย็นที่เตรียมมาจากร้านอาหารตามสั่งก่อนมาที่อุทยานฯ มื้อนี้เป็นข้าวผัดธรรมดานี่แหละ

พออิ่มแล้วก็ต้องรีบหนีเข้ามาในบ้านเพราะอากาศเริ่มเย็นมากขึ้นเรื่อยๆ และสุดท้ายก็รีบนอนเอาแรง พร้อมสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา

เช้าวันรุ่งขึ้นออกมาเดินซนถ่ายรูปอีกแล้ว อากาศดีท้องฟ้าสดใสมาก

หลังจากออกไปสูอกาศแล้วก็กลับมาจัดการมื้อเช้าแบบสำเร็จรูปที่เตรียมไปพร้อมกาแฟฟรีจากบ้านพัก

พออิ่มแล้วก็เก็บกระเป๋า อาบน้ำ และไปจ่ายค่าที่พัก ขณะรอที่จะติดรถเจ้าหน้าที่ไปตรงจุดขึ้นภูสอยดาวก็เดินถ่ายรูปต่อ

หลังจากเคารพธงชาติเสร็จก็นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์เจ้าหน้าที่มาที่จุดลงทะเบียนขึ้นภูสอยดาว มาถึงเป็นคนแรกพร้อมเจ้าหน้าที่ ลงทะเบียนและจ่ายค่าเช่าเต้นท์ 250 บาท ที่รองนอน 20 บาท ถุงนอน 30 บาท มัดจำเต้นท์ 1,000 บาท ค่าเข้าอุทยานฯ 40 บาท เราจ้างลูกหาบนะเพราะรักสบาย ค่าจ้างลูกหาบกิโลกรัมละ 30 บาท ขั้นต่ำ 20 กิโลกรัม กระเป๋าเรา 2 ใบและอุปกรณ์การนอนที่เช่าทั้งหมด และน้ำอีก 2 ขวดก็ 20 กิโลกรัมพอดี หลังจากลงทะเบียนเสร็จเราก็ไปหาเสบียงด้วยการซื้อข้าวผัดที่ร้านเดิม เตรียมขึ้นภูสอยดาว แต่ก่อนขึ้นก็ขอชักรูปที่น้ำตกภูสอยดาวก่อนนะ

ถึงเวลาออกเดินทางสักที เวลาดี 8.45 น. แวะไหว้ศาลที่อยู่ทางด้านซ้ายมือก่อนขึ้นบันไดเหล็ก

ไหว้เสร็จก็ออกเดินขึ้นบันไดเหล็กเลย ถึงเวลาปีนแล้ว

เดินไปเรื่อยๆ ไม่ได้รีบร้อนอะไรมาก เพราะมีแต่คนบอกว่าโหดเลยต้องเก็บแรงไว้บ้าง ถ่ายรูป ชมวิวไปเรื่อยๆ

พอเริ่มเดินก็เริ่มร้อนแล้วถอดเสื้อกันหนาวออก เหลือแค่เสื้อกล้ามแล้วก็ลุยต่อ

ทางเดินบางช่วงจะมีบันไดเหล็ก ถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่าสร้างบันไดขึ้นในช่วงที่ต้องปีนไว้สำหรับช่วงที่องค์ภาเสด็จฯ เมื่อช่วงหลังวันแม่ปี 2552 ในช่วงฝนที่เราไปจะมีบางช่วงที่แฉะมาก เข้าใจเลยว่าทำไมเข้าให้ใส่รองเท้าพื้นหนา แต่เราดันมีแค่คอนเวิร์สแบบพื้นบางอีกโคลนซึมเข้ารองเท้าตั้งแต่เริ่มเดินได้ไม่นานนัก