จขกท. อายุ 20 นะคะ ที่บ้านทำขนมปังขายเป็นอาชีพหลักค่ะ ขายมาร่วม 15 - 16 ปีแล้ว
แรงงานหลักที่ทำมีแค่ 2 คนค่ะ 1.พ่อ อายุ 50 2.แม่ อายุ 41 (ก็ถือว่าอายุเยอะแล้วเนาะ) เราช่วยได้แค่ช่วงปิดเทอมค่ะ แต่ว่าตอนนี้เรียนพยาบาลอยู่ ปิดเทอมเทอมละ 7 วัน เรียน 3 เทอมรวด T^T (ตอนนี้ปิดเทอม 2 เดือนเลยว่างมานั่งตั้งกระทู้)
ทำวันนึงประมาณ 600 - 1500 ชิ้น (เคยถูกหาว่าโกหกด้วย เพราะบางบ้าน 300 ชิ้นเค้าก็เหนื่อยแทบตายแล้ว)
ปัญหาคือ
1. พ่อกับแม่ไม่ได้นอนตามเวลาปกติ อาจจะลากยาวไปจนถึงไม่ได้นอนเลยในบางวัน ได้นอนเต็มที่ช่วงเช้า - สายๆ วันละ 2-4 ชม ที่นี้ร่างกายคนสูงอายุก็ไม่ค่อยจะไหว บอกตรงๆก็กลัวเค้าจะป่วยเป็นอะไรไปกันเสียก่อน
2. เราไม่มีหน้าร้าน แต่ทำแบบขายส่ง คือ มีคนรับไปส่ง เราขายขาดเลยรับเงินสดมาวันต่อวัน ไม่มีเงินเชื่อเงินเครดิตอะไรทั้งสิ้น
3. ขนมปังของพ่อแม่เรา ส่งขายไปทั่วทั้งอำเภอ เลยไปรอบๆบ้าง - แต่มีลูกค้าน้อยคนจะรู้ว่าแท้จริงไอ้ขนมหน้าตาแบบนี้เนี่ย มันผลิตที่ไหน ใครทำ? -
4. คนที่รับไปขายมักจะบอกคนอื่นไปทั่วว่า "ผมทำเองเนี่ย" แล้วก็มีไม่น้อยเลยที่ไปโดนเบเกอรี่เจ้าอื่นลองภูมิแล้วก็ไปปล่อยไก่ใส่เค้า - - เอิ่ม
เจ้าตัวคนส่งเค้าก็พยายามจะลองหัดทำนะคะ แต่เค้าไม่ประสบความสำเร็จ พยายามขอสูตรแต่แม่เราไม่ขาย แม่บอกไม่ใช่ทำกันง่ายๆว่างั้น แม่เราไปเจอตอนทำบุญขึ้นบ้านใหม่เค้า มีซื้อเตาอบขนาดเล็กแล้วก็วัตถุดิบที่ซื้อมาแล้วไม่สำเร็จอีกเป็นกอง
สิ่งที่คิดอยู่
- อยากขึ้นราคาขนมค่ะ พ่อบอกว่าการขึ้นราคาเป็นสิ่งสุดท้ายที่พึงกระทำ เขาว่างั้น แต่ส่วนตัวเราเชื่อว่า การทำงานถ้าขายของแพง จำนวนน้อยชิ้น แต่คุณภาพดี ได้เงินเท่ากัน แต่เราเหนื่อยน้อยลง น่าจะคุ้มค่ากว่า
ตอนนี้ขายส่งชิ้นละ 3 บาท (ได้กำไร 50 สตางค์) คนรับไปเอาไปส่งที่ร้านค้าปลีก 4 บาท แม่ค้าขาย 5 บาท
- อยากจะทำโลโก้ และเริ่มโปรโมทขนมก่อน ให้มันเกิดเป็นแบรนด์ขึ้นมา แล้วค่อยขยับขึ้นราคาโดยที่ทำขนาดใหญ่ขึ้น คุณภาพดีขึ้น ขึ้นเป็นชิ้นละ 10 บาทที่ราคาขายหน้าร้านค้า
- คุณพ่อเราทำได้สารพัดอย่างค่ะ แต่ออกแนวความรู้เยอะไปหน่อย สุดท้ายเลยทำแต่ขนมปังสอดไส้ต่างๆ เค้กขายยากเอย บราวนี่ขี้เกียจทำมั่งล่ะ
ตอนนี้เรากำลังยุให้ทำคุกกี้ส่งวางขายตามร้านอาหารใหญ่ๆในตัวอำเภอค่ะ แต่ก็มักจะได้รับคำตอบว่า ขนมปังก็เหนื่อยจะตายละ (ก็บอกให้ขึ้นราคาไงเล่า สวยเพลีย)
สิ่งที่อยากจะขอความช่วยเหลือ
ขนมประมาณนี้ ถ้าชิ้นใหญ่ขึ้น แล้วขาย 10 บาท จะพอมีแนวโน้มขายได้มั๊ยคะ // ที่อบเข้มมันเป็นสไตล์ของพ่อค่ะ จะได้เก็บได้นานโดยไม่ต้องใส่สารกันบูด และเพื่อมีความเชื่อมาจาก อาจารย์ชาวญี่ปุ่นท่านนึงที่แกไปเจอที่บริษัท สยามฟลาวค้าแป้ง ตอนจขกทเป็นเด็กว่าอบเข้มจึงจะดี
อยากให้ช่วยติชมแพ็กเกจเพื่อปรับปรุงด้วยค่ะ ที่ใช้อยู่เป็นถุงจีบใส 5 x 8 วันนึงใช้ 4 - 6 กิโลได้ค่ะ ( 8 - 12 แพ็ค)
คิดอยากจะปรับปรุงเพราะสงสารพ่อกับแม่ด้วยค่ะ ทำงานหนักมาก และคาดว่า ถ้า จขกท เรียนจบ ก็ต้องทำงานเป็นพยาบาล ไม่แน่ใจว่าจะมีเวลามาช่วยแบ่งเบาตรงนี้หรือเปล่า ส่วนตัวคุณพ่อเป็นคนหัวรั้นค่ะ แล้วก็ออกแนวผู้ชายสมัยเก่า แนวคิดพวกนี้เราเคยคุยกับพ่อเค้ามานานมากแล้ว แต่เค้าไม่ฟังเรา เพราะเห็นเราเป็นเด็ก พอโตขึ้นก็เลยจะพยายามอีกครั้งค่ะ - แนวคิดสวนทางกันหลายเรื่อง (ขายถูกขายแพง)
อีกประเด็นตามหัวข้อกระทู้ที่กระตุ้นเราคือ
เอาของบ้านเราไปแอบอ้าง - -" ไม่แน่ใจว่าที่เค้าบอกคนอื่นว่าเค้าทำเองเพราะกลัวคนอื่นตามมาขอซื้อจากพ่อเราไปขายแข่งหรือเปล่า เพราะเคยมีคนมารับก็โดนคนนี้แกล้งจนหายไปทุกราย
ขอบคุณค่ะ
แท็ก ก้นครัว เบเกอรี่นะคะ
[ขอคำปรึกษา] ขายขนมปังมา 10 กว่าปี แต่ถูกคนที่รับไปส่งแอบอ้างว่าทำเองค่ะ
แรงงานหลักที่ทำมีแค่ 2 คนค่ะ 1.พ่อ อายุ 50 2.แม่ อายุ 41 (ก็ถือว่าอายุเยอะแล้วเนาะ) เราช่วยได้แค่ช่วงปิดเทอมค่ะ แต่ว่าตอนนี้เรียนพยาบาลอยู่ ปิดเทอมเทอมละ 7 วัน เรียน 3 เทอมรวด T^T (ตอนนี้ปิดเทอม 2 เดือนเลยว่างมานั่งตั้งกระทู้)
ทำวันนึงประมาณ 600 - 1500 ชิ้น (เคยถูกหาว่าโกหกด้วย เพราะบางบ้าน 300 ชิ้นเค้าก็เหนื่อยแทบตายแล้ว)
ปัญหาคือ
1. พ่อกับแม่ไม่ได้นอนตามเวลาปกติ อาจจะลากยาวไปจนถึงไม่ได้นอนเลยในบางวัน ได้นอนเต็มที่ช่วงเช้า - สายๆ วันละ 2-4 ชม ที่นี้ร่างกายคนสูงอายุก็ไม่ค่อยจะไหว บอกตรงๆก็กลัวเค้าจะป่วยเป็นอะไรไปกันเสียก่อน
2. เราไม่มีหน้าร้าน แต่ทำแบบขายส่ง คือ มีคนรับไปส่ง เราขายขาดเลยรับเงินสดมาวันต่อวัน ไม่มีเงินเชื่อเงินเครดิตอะไรทั้งสิ้น
3. ขนมปังของพ่อแม่เรา ส่งขายไปทั่วทั้งอำเภอ เลยไปรอบๆบ้าง - แต่มีลูกค้าน้อยคนจะรู้ว่าแท้จริงไอ้ขนมหน้าตาแบบนี้เนี่ย มันผลิตที่ไหน ใครทำ? -
4. คนที่รับไปขายมักจะบอกคนอื่นไปทั่วว่า "ผมทำเองเนี่ย" แล้วก็มีไม่น้อยเลยที่ไปโดนเบเกอรี่เจ้าอื่นลองภูมิแล้วก็ไปปล่อยไก่ใส่เค้า - - เอิ่ม
เจ้าตัวคนส่งเค้าก็พยายามจะลองหัดทำนะคะ แต่เค้าไม่ประสบความสำเร็จ พยายามขอสูตรแต่แม่เราไม่ขาย แม่บอกไม่ใช่ทำกันง่ายๆว่างั้น แม่เราไปเจอตอนทำบุญขึ้นบ้านใหม่เค้า มีซื้อเตาอบขนาดเล็กแล้วก็วัตถุดิบที่ซื้อมาแล้วไม่สำเร็จอีกเป็นกอง
สิ่งที่คิดอยู่
- อยากขึ้นราคาขนมค่ะ พ่อบอกว่าการขึ้นราคาเป็นสิ่งสุดท้ายที่พึงกระทำ เขาว่างั้น แต่ส่วนตัวเราเชื่อว่า การทำงานถ้าขายของแพง จำนวนน้อยชิ้น แต่คุณภาพดี ได้เงินเท่ากัน แต่เราเหนื่อยน้อยลง น่าจะคุ้มค่ากว่า
ตอนนี้ขายส่งชิ้นละ 3 บาท (ได้กำไร 50 สตางค์) คนรับไปเอาไปส่งที่ร้านค้าปลีก 4 บาท แม่ค้าขาย 5 บาท
- อยากจะทำโลโก้ และเริ่มโปรโมทขนมก่อน ให้มันเกิดเป็นแบรนด์ขึ้นมา แล้วค่อยขยับขึ้นราคาโดยที่ทำขนาดใหญ่ขึ้น คุณภาพดีขึ้น ขึ้นเป็นชิ้นละ 10 บาทที่ราคาขายหน้าร้านค้า
- คุณพ่อเราทำได้สารพัดอย่างค่ะ แต่ออกแนวความรู้เยอะไปหน่อย สุดท้ายเลยทำแต่ขนมปังสอดไส้ต่างๆ เค้กขายยากเอย บราวนี่ขี้เกียจทำมั่งล่ะ
ตอนนี้เรากำลังยุให้ทำคุกกี้ส่งวางขายตามร้านอาหารใหญ่ๆในตัวอำเภอค่ะ แต่ก็มักจะได้รับคำตอบว่า ขนมปังก็เหนื่อยจะตายละ (ก็บอกให้ขึ้นราคาไงเล่า สวยเพลีย)
สิ่งที่อยากจะขอความช่วยเหลือ
ขนมประมาณนี้ ถ้าชิ้นใหญ่ขึ้น แล้วขาย 10 บาท จะพอมีแนวโน้มขายได้มั๊ยคะ // ที่อบเข้มมันเป็นสไตล์ของพ่อค่ะ จะได้เก็บได้นานโดยไม่ต้องใส่สารกันบูด และเพื่อมีความเชื่อมาจาก อาจารย์ชาวญี่ปุ่นท่านนึงที่แกไปเจอที่บริษัท สยามฟลาวค้าแป้ง ตอนจขกทเป็นเด็กว่าอบเข้มจึงจะดี
อยากให้ช่วยติชมแพ็กเกจเพื่อปรับปรุงด้วยค่ะ ที่ใช้อยู่เป็นถุงจีบใส 5 x 8 วันนึงใช้ 4 - 6 กิโลได้ค่ะ ( 8 - 12 แพ็ค)
คิดอยากจะปรับปรุงเพราะสงสารพ่อกับแม่ด้วยค่ะ ทำงานหนักมาก และคาดว่า ถ้า จขกท เรียนจบ ก็ต้องทำงานเป็นพยาบาล ไม่แน่ใจว่าจะมีเวลามาช่วยแบ่งเบาตรงนี้หรือเปล่า ส่วนตัวคุณพ่อเป็นคนหัวรั้นค่ะ แล้วก็ออกแนวผู้ชายสมัยเก่า แนวคิดพวกนี้เราเคยคุยกับพ่อเค้ามานานมากแล้ว แต่เค้าไม่ฟังเรา เพราะเห็นเราเป็นเด็ก พอโตขึ้นก็เลยจะพยายามอีกครั้งค่ะ - แนวคิดสวนทางกันหลายเรื่อง (ขายถูกขายแพง)
อีกประเด็นตามหัวข้อกระทู้ที่กระตุ้นเราคือ
เอาของบ้านเราไปแอบอ้าง - -" ไม่แน่ใจว่าที่เค้าบอกคนอื่นว่าเค้าทำเองเพราะกลัวคนอื่นตามมาขอซื้อจากพ่อเราไปขายแข่งหรือเปล่า เพราะเคยมีคนมารับก็โดนคนนี้แกล้งจนหายไปทุกราย
ขอบคุณค่ะ
แท็ก ก้นครัว เบเกอรี่นะคะ