คืนความสุข ...MK สุกี๊ โมเดล (วิแคะ แบบกรุ๊งกริ๊ง)

กระทู้สนทนา
ทุกๆคนล้วนไม่พ้นว่าแต่ละคนมีหน้าที่หลัก งานหลัก ...
ส่วนงานรอง หรือตัวตนที่2 ..อย่างเช่น โฆษณา(อะไรสักอย่าง)
ประมาณว่า เป็นประธานบริษัทที่เฮี๊ยบ
แต่เป็นคุณปู่ที่ใจดีของหลานตัวน้อย(ลืมไปละว่าโฆษณาอะไร)

แต่ในบางสิ่งบางอย่างนะฮะ
มันก็ไม่จำเป็นนะ แต่ก็ต้องทำนะ อาจดูไม่เกี่ยวกับงาน แต่เข้าใจฮะว่า
เป็น นโยบาย  อย่าง พนักงานเสริฟ เอ็มเค เนี่ย ที่ต้อง" เต้น "ให้ ลูกค้าดู
ให้เพลิดเพลิน มีความสุข ......

แต่ เคยถามไหมฮะว่า ลูกค้า สุข ...หรือรู้สึกแปลกๆ หรือประหม่า
กับการที่เห็น พนักงาน(บางคนก็) หน้านิ่งๆเหนื่อยๆ
แต่ก็ต้อง บอดี๊มูฟเม้นไปตามจังหวะเพลง
เท่าที่สังเกต" ก็มีแต่เด็กน้อยไม่ประสา "  
ตามวัย อาจมองว่า สนุกจัง มีพี่ๆมาเต้นให้ดู มีฟามสุข
แต่ถึงจะว่าอย่างนั้น ..ครั้งนึงก็เคยลองเต้นไปด้วย เผื่อจะมีความสุข ...
  
  ซึ่งบางครั้งก็ไม่สุขนะ ..เพราะโดนเพื่อนด่าว่า
อย่ามิง พอเถอะ..กุอายเขา ทุเรศ
หลังจากด่าเสร็จ ผองเพื่อนพร้อมกับคีบลูกชิ้นเข้าปาก
พยายามทำตัวปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สร้างบรรยากาศในโต๊ะเหมือนพนักงานเป็น อากาศธาตุ..(ทั้งๆที่เขาเต้นอยู่ข้างโต๊ะนี่แหละ)

เพราะจุดประสงค์ จริงแล้ว เราต้องการเข้าร้านอาหารเพื่อ ความอิ่ม ความอร่อย
ทางปากทางกระเพาะ ของเราเเค่นั้น ซึ่งความสุขมันก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นที่การเต้น ความสุข
ของการเข้าร้านอาหารมันคือ ความสุขที่อิ่ม และกินของอร่อยมากกว่า
  
   หน้าที่หลักของพนักงานเสิรฟ หลัก..คิดว่า น่าจะอยู่ที่ ความรวดเร็วในการเสิรฟ
ความสุภาพ ความเอาใจใส่ ความอดทน(ในกรณีลูกค้าเลือกนาน) และถ้วนถี่ในเมนูนะฮะ

    คงไม่มีใครหวังว่าจะให้พนักงานเอ็มเค ต้องเต้นเก่งแบบไอดอล เคป๊อบ
หรือต้องเต้น ได้ทุกสไตล์ ......ขอให้ทุกคนทำตามหน้าที่ ที่สอดคล้องกับงานที่ทำ
ก็เพียงพอแล้วฮะ ว่ามะ

  ว่าแต่ ..ประเทศเรา มีตรงไหนที่ คล้ายๆ เอ็มเค โมเดลไหมฮะ??

  
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่