สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปค่ะ ผมน้อยกลับมาตามสัญญาแล้วค่ะ ในฐานะมือใหม่หัดพาเที่ยว!!
ต่อจากกระทู้ที่แล้วที่ผมน้อยได้มาแบ่งปันเรื่องการใช้ชีวิตในสะหวันนะเขต วันนี้ก็เลยจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวลั้ลลาตลาดหลักแปด ซึ่งถือว่าเป็นตลาดประจำชุมชนของชาวสะหวันนะเขต มีสินค้าขายหลายประเภท ตั้งแต่เสื้อผ้า ผักสดผลไม้ เนื้อสัตว์ มองผิวเผินก็คงไม่แตกต่างจากตลาดสดบ้านเราเท่าไหร่
แต่ที่ทำให้ผมน้อยแปลกใจคือ ของป่าค่ะ ตลาดแห่งนี้มีของป่ามาขายให้ได้เห็นกันบ่อยๆ
บริเวณหน้าตลาด โซนด้านหน้าจะเป็นที่จอดรถค่ะ จอดได้ทั้งรถยนต์และรถมอเตอร์ไซค์ (บริการรับฝากรถคันละ 1,000 กีบ)
เดินเข้าไปภายในตลาด โซนแรกจะเป็นร้านขายผ้าซิ่น และเสื้อเชิ๊ต (เอ๊ะ! เรียกถูกไหมหว่า) เป็นเสื้อผ้าประเภทที่สาวๆนิยมใส่ในโอกาสต่างๆ เช่น งานแต่งงาน งานบวช งานเลี้ยงต่างๆ ราคาก็มีตั้งแต่หลัก 10 ไปจนถึงหลักพัน (สาวๆลาวนิยมใส่ผ้าถุงมากค่ะ)
เดินเข้ามาอีกนิด เป็นโซนเสื้อผ้าแฟชั่น ราคาไม่แพงค่ะ ผมน้อยก็อุดหนุนจากร้านแถวนี้อยู่บ่อยๆ
บริเวณด้านหลังตลาด จะเป็นโซนขายผักผลไม้และเนื้อสัตว์ค่ะ แม่ค้าน่ารัก ขายของด้วยรอยยิ้ม ^_^
มาถึงโซนด้านหลังจะเป็นตลาดสด มีผักผลไม้ขาย ผักประเภทต้นหอม ผักชี ผักบุ้ง โหระพา ใบกระเพรา และอีกหลายๆชนิด มักจะขายเป็นมัด มัดละ 2,000 กีบค่ะ เพียงพอต่อการทำอาหาร 1-2 มื้อ
ฝั่งทางซ้ายของตลาด เป็นสถานที่ที่ผมน้อยอยากนำเสนอค่ะ โซนขายของป่า มีทั้งเป็นของป่าแบบมีชีวิต แบบไม่มีชีวิต แบตายแล้ว และยังไม่ตายค่ะ
กระรอกน้อยตัวนี้ตายแล้ว ผมน้อยมองดูได้แต่สงสาร เพราะเคยเลี้ยงกระรอกมาก่อน (ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่ และอยู่ในฝั่งไทย กลุ่มคนรักกระรอกน่าจะรู้ค่ะ ว่ากระรอกแดงลาวราคาแพงมากทีเดียว สงสารเจ้าตัวน้อยจริงๆ T_T)
นก 2 ตัวนี้ คือนกอะไรไม่รู้ ผมน้อยรู้เพียงแค่ว่ามันตายแล้ว มนุษย์เราไม่น่าไปฆ่าเพื่อเอามันมากินเลย มีใครคิดเหมือนผมน้อยมั่งคะ
เจ้าตัวนี้คือตัวแลน มันยังมีชีวิตอยู่ เจ้าตัวนี้ยังตัวไม่ใหญ่มากค่ะเลยโดนจับมัดมือมัดเท้า หากตัวใหญ่มากแม่ค้ามักจะตัดแบ่งชิ้นส่วนขาย ชาวบ้านนิยมนำมาผัดเผ็ด ผมน้อยเห็นทีไรต้องรีบเดินผ่านไปเร็วๆ กลัวค่ะ แต่ครั้งนี้ต้องหลับตาทำใจเพื่อเข้าไปถ่ายรูปให้ใกล้ที่สุด
เห็ดผึ้งป่า กับกระรอกบิน (ไม่แน่ใจว่าใช่รึเปล่า) ตัวคล้ายกระรอกแต่มีปีกเป็นพังพืดข้างลำตัว
นกฮูกตาโต ลืมตามองหน้าผมน้อย เหมือนจะวิงวินขอให้ช่วยชีวิตมันที
มองฟ้าวันนี้มืดครึ้ม ฝนตั้งเค้ามาแล้ว ผมน้อยเลยต้องรีบซื้อเสบียงไปตุนก่อนที่น้ำตานางงฟ้าจะเทลงมา
วันนี้จะทำเมนูกุ้งผัดผงกะหรี่ค่ะ โลละ 320 บาท
เลือกๆกุ้งอยู่ดีๆ น้ำตานางฟ้าก็กระหน่ำเทลงมาแล้วค่ะ แม่ค้ากางร่ม เก็บของหนีน้ำกันวุ่นวาย
ฝนตกหนักมากแล้ว แม่ค้าร้านทะเลใจดีเป็นห่วงกลัวโทรศัพท์ที่ใช้ในการเก็บภาพจะเปียก เลยยื่นถุงพลาสติกเอาให้ 1 ใบ เอาไว้ใส่โทรศัพท์ค่ะ
เป็นเรื่องราวเล็กๆที่ทำให้ผมน้อยประทับใจ ถึงแม้ผมน้อยจะไม่ใช่คนท้องถิ่น แต่ผมน้อยเชื่อว่ามนุษย์เราไม่ว่าชนชาติใดๆก็พร้อมที่จะมีน้ำใจให้กันเสมอค่ะ
ปล. ขออภัยเพื่อนๆชาวพันทิปที่รูปไม่ค่อยชัดค่ะ เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ไปถ่ายรูปในแหล่งชุมชนท่ามกลางผู้คนมากมาย เลยอาจเกิดอาการเขินอายและมือสั่น ขอให้เพื่อนๆทุกคนโปรดเป็นกำลังใจให้ในครั้งต่อๆไปด้วยนะคะ
มือใหม่หัดเที่ยว ผมน้อย @ตลาดหลัก 8 สปป.ลาว สะหวันนะเขต
ต่อจากกระทู้ที่แล้วที่ผมน้อยได้มาแบ่งปันเรื่องการใช้ชีวิตในสะหวันนะเขต วันนี้ก็เลยจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวลั้ลลาตลาดหลักแปด ซึ่งถือว่าเป็นตลาดประจำชุมชนของชาวสะหวันนะเขต มีสินค้าขายหลายประเภท ตั้งแต่เสื้อผ้า ผักสดผลไม้ เนื้อสัตว์ มองผิวเผินก็คงไม่แตกต่างจากตลาดสดบ้านเราเท่าไหร่
แต่ที่ทำให้ผมน้อยแปลกใจคือ ของป่าค่ะ ตลาดแห่งนี้มีของป่ามาขายให้ได้เห็นกันบ่อยๆ
บริเวณหน้าตลาด โซนด้านหน้าจะเป็นที่จอดรถค่ะ จอดได้ทั้งรถยนต์และรถมอเตอร์ไซค์ (บริการรับฝากรถคันละ 1,000 กีบ)
เดินเข้าไปภายในตลาด โซนแรกจะเป็นร้านขายผ้าซิ่น และเสื้อเชิ๊ต (เอ๊ะ! เรียกถูกไหมหว่า) เป็นเสื้อผ้าประเภทที่สาวๆนิยมใส่ในโอกาสต่างๆ เช่น งานแต่งงาน งานบวช งานเลี้ยงต่างๆ ราคาก็มีตั้งแต่หลัก 10 ไปจนถึงหลักพัน (สาวๆลาวนิยมใส่ผ้าถุงมากค่ะ)
เดินเข้ามาอีกนิด เป็นโซนเสื้อผ้าแฟชั่น ราคาไม่แพงค่ะ ผมน้อยก็อุดหนุนจากร้านแถวนี้อยู่บ่อยๆ
บริเวณด้านหลังตลาด จะเป็นโซนขายผักผลไม้และเนื้อสัตว์ค่ะ แม่ค้าน่ารัก ขายของด้วยรอยยิ้ม ^_^
มาถึงโซนด้านหลังจะเป็นตลาดสด มีผักผลไม้ขาย ผักประเภทต้นหอม ผักชี ผักบุ้ง โหระพา ใบกระเพรา และอีกหลายๆชนิด มักจะขายเป็นมัด มัดละ 2,000 กีบค่ะ เพียงพอต่อการทำอาหาร 1-2 มื้อ
ฝั่งทางซ้ายของตลาด เป็นสถานที่ที่ผมน้อยอยากนำเสนอค่ะ โซนขายของป่า มีทั้งเป็นของป่าแบบมีชีวิต แบบไม่มีชีวิต แบตายแล้ว และยังไม่ตายค่ะ
กระรอกน้อยตัวนี้ตายแล้ว ผมน้อยมองดูได้แต่สงสาร เพราะเคยเลี้ยงกระรอกมาก่อน (ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่ และอยู่ในฝั่งไทย กลุ่มคนรักกระรอกน่าจะรู้ค่ะ ว่ากระรอกแดงลาวราคาแพงมากทีเดียว สงสารเจ้าตัวน้อยจริงๆ T_T)
นก 2 ตัวนี้ คือนกอะไรไม่รู้ ผมน้อยรู้เพียงแค่ว่ามันตายแล้ว มนุษย์เราไม่น่าไปฆ่าเพื่อเอามันมากินเลย มีใครคิดเหมือนผมน้อยมั่งคะ
เจ้าตัวนี้คือตัวแลน มันยังมีชีวิตอยู่ เจ้าตัวนี้ยังตัวไม่ใหญ่มากค่ะเลยโดนจับมัดมือมัดเท้า หากตัวใหญ่มากแม่ค้ามักจะตัดแบ่งชิ้นส่วนขาย ชาวบ้านนิยมนำมาผัดเผ็ด ผมน้อยเห็นทีไรต้องรีบเดินผ่านไปเร็วๆ กลัวค่ะ แต่ครั้งนี้ต้องหลับตาทำใจเพื่อเข้าไปถ่ายรูปให้ใกล้ที่สุด
เห็ดผึ้งป่า กับกระรอกบิน (ไม่แน่ใจว่าใช่รึเปล่า) ตัวคล้ายกระรอกแต่มีปีกเป็นพังพืดข้างลำตัว
นกฮูกตาโต ลืมตามองหน้าผมน้อย เหมือนจะวิงวินขอให้ช่วยชีวิตมันที
มองฟ้าวันนี้มืดครึ้ม ฝนตั้งเค้ามาแล้ว ผมน้อยเลยต้องรีบซื้อเสบียงไปตุนก่อนที่น้ำตานางงฟ้าจะเทลงมา
วันนี้จะทำเมนูกุ้งผัดผงกะหรี่ค่ะ โลละ 320 บาท
เลือกๆกุ้งอยู่ดีๆ น้ำตานางฟ้าก็กระหน่ำเทลงมาแล้วค่ะ แม่ค้ากางร่ม เก็บของหนีน้ำกันวุ่นวาย
ฝนตกหนักมากแล้ว แม่ค้าร้านทะเลใจดีเป็นห่วงกลัวโทรศัพท์ที่ใช้ในการเก็บภาพจะเปียก เลยยื่นถุงพลาสติกเอาให้ 1 ใบ เอาไว้ใส่โทรศัพท์ค่ะ
เป็นเรื่องราวเล็กๆที่ทำให้ผมน้อยประทับใจ ถึงแม้ผมน้อยจะไม่ใช่คนท้องถิ่น แต่ผมน้อยเชื่อว่ามนุษย์เราไม่ว่าชนชาติใดๆก็พร้อมที่จะมีน้ำใจให้กันเสมอค่ะ
ปล. ขออภัยเพื่อนๆชาวพันทิปที่รูปไม่ค่อยชัดค่ะ เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ไปถ่ายรูปในแหล่งชุมชนท่ามกลางผู้คนมากมาย เลยอาจเกิดอาการเขินอายและมือสั่น ขอให้เพื่อนๆทุกคนโปรดเป็นกำลังใจให้ในครั้งต่อๆไปด้วยนะคะ