ครับผมมาถึงที่นี่วันอาทิตย์เย็น พอจันทร์เช้าเค้าต้องทำห้อง แม่ผมตื่นไม่ไหวเช้านั้น(คุณแม่อายุ78ครับ) เราเลยบอกไม่ต้องทำห้อง ต่อมาวันอังคารเป็นพนักงานที่มีเรื่องเค้ามาถามตอนประมาณบ่ายโมง แม่ผมบอกบ่ายโมงสิบห้าได้ไม๊ เค้าบ่นว่าเลิกสองโมงทำไม่ได้ทำไม่ทัน แม่บอกว่างั้นไม่ต้องทำขอแค่ทิ้งขยะ กับเปลี่ยนผ้าเช็ดตัว เพราะเค้ามาถามแบบหงุดหงิดใส่ แม่ก็คงตอบแบบหงุดหงิดไป แล้วก่อนไปพยามถามแม่ว่าแล้วพรุ่งนี้ละจะทำไม๊ แม่ก็ตอบว่ายังไม่รู้
พวกผมออกไปกลับมาสรุป เค้าก็ไม่ทิ้งขยะและเปลี่ยนผ้า พอวันพุธ พนักงานอีกมากดกริ่งถาม 11:00 โมงผมออกมาดูพร้อมคุณแม่ก็คุยกันดีว่าจะออกจากห้อง 12:00 แม่ก็บ่นบอกคนเมื่อวานขอทิ้งขยะกับเปลี่ยนผ้าก็ไม่ทำให้ผมเห็นไม่มีอะไร เลยรีบแต่งตัวจะออกให้ตรง ทราบจากแม่ว่าคนที่มีเรื่องเค้าเดินมา ได้ยินแม่บ่นก็ไม่พอใจ แล้วพยามยามถามว่าจะออกไม๊จะให้ทำห้องหรือปล่าว กี่โมง แม่เลยบอกว่าไม่อยากคุยกับคนนี้เค้าไม่ดีไม่ดูแล เค้าเลยขึ้นไปตามผู้จัดการมา ผมไม่ได้อยู่ได้ยินเสียงแม่คุยกับข้างห้องนึกว่าจบเรื่องแล้ว เพิ่งมารู้ว่าผู้จัดการลงมาไม่ถามอะไรก็มาบอกให้แม่ขอโทษคนที่มีเรื่องด้วย แม่ไม่ตอบ เค้าเลยไล่เราออกไป (แม่ไม่เล่าเพราะถ้าผมรู้คงออกเมื่อวานนี้)
ผมนึกว่าเรื่องจบ เมื่อคืนเลยเขียนแปะไว้หน้าห้องว่า วันนี้ไม่ต้องทำความสะอาด เราจะออกวันศุกร์ ตามเวลา พอบ่ายพฤ.(วันนี้) จดหมายฉบับนี้ก็ถูกโยนเข้ามาในห้อง ผมอ่านก็เลยทั้งงง ทั้งโกรธ เพราะไม่รู้จะทำยังไง อยู่ต่างประเทศกับแม่กลัวเค้าลำบากและไม่ปลอดภัย (อยากส่งจดหมายที่เขียนแปะหน้าห้องให้ดูว่าธรรมดามาก) เลยงงและไม่รู้จริงๆว่าต้อง แจ้งเรื่องนี้ที่ใคร
เหนือสิ่งอื่นใดครับ ขอเคลียประเด็นดังนี้ 1.ไม่ได้โกรธพนักงาน แต่ไม่พอใจในสิ่งที่เค้าทำ 2.ที่โกรธจริงๆตือผจก. ควรถามทั้งสองฝ่ายจึงตัดสิน และที่สำคัยภาษาที่ใช้แย่มาก ควรรู้ว่าการทำงานบริการภาษาอย่างนี้ถึงมีอารมณ์ก็ไม่ถูกต้อง
ผมจึงรู้สึกว่านี่ไม่เหมาะสมและไม่ควรเกิดขึ้นกับใครๆ ไม่ว่าชาติใดก็ตาม ถึงเขียน ไม่มีเจตนาอยากอยู่อีก หรืออยากได้คำขอโทษใดๆก็ตามครับ
แค่ต้องการให้เพื่อนคนรู้จักรับรู้ว่ามีแบบนี้ ต้องระวัง แล้วถ้าเกิดก็เป็นบทเรียนว่าควรต้องทำอย่างไร จะได้ไม่งงเหมือนผมเป็นครับ
เพื่อนผมโดน 202 Apartment ส่งจดหมายไล่ แนบมาให้ดูนะครับ ช่วยกันแชร์ด้วยครับ
ครับผมมาถึงที่นี่วันอาทิตย์เย็น พอจันทร์เช้าเค้าต้องทำห้อง แม่ผมตื่นไม่ไหวเช้านั้น(คุณแม่อายุ78ครับ) เราเลยบอกไม่ต้องทำห้อง ต่อมาวันอังคารเป็นพนักงานที่มีเรื่องเค้ามาถามตอนประมาณบ่ายโมง แม่ผมบอกบ่ายโมงสิบห้าได้ไม๊ เค้าบ่นว่าเลิกสองโมงทำไม่ได้ทำไม่ทัน แม่บอกว่างั้นไม่ต้องทำขอแค่ทิ้งขยะ กับเปลี่ยนผ้าเช็ดตัว เพราะเค้ามาถามแบบหงุดหงิดใส่ แม่ก็คงตอบแบบหงุดหงิดไป แล้วก่อนไปพยามถามแม่ว่าแล้วพรุ่งนี้ละจะทำไม๊ แม่ก็ตอบว่ายังไม่รู้
พวกผมออกไปกลับมาสรุป เค้าก็ไม่ทิ้งขยะและเปลี่ยนผ้า พอวันพุธ พนักงานอีกมากดกริ่งถาม 11:00 โมงผมออกมาดูพร้อมคุณแม่ก็คุยกันดีว่าจะออกจากห้อง 12:00 แม่ก็บ่นบอกคนเมื่อวานขอทิ้งขยะกับเปลี่ยนผ้าก็ไม่ทำให้ผมเห็นไม่มีอะไร เลยรีบแต่งตัวจะออกให้ตรง ทราบจากแม่ว่าคนที่มีเรื่องเค้าเดินมา ได้ยินแม่บ่นก็ไม่พอใจ แล้วพยามยามถามว่าจะออกไม๊จะให้ทำห้องหรือปล่าว กี่โมง แม่เลยบอกว่าไม่อยากคุยกับคนนี้เค้าไม่ดีไม่ดูแล เค้าเลยขึ้นไปตามผู้จัดการมา ผมไม่ได้อยู่ได้ยินเสียงแม่คุยกับข้างห้องนึกว่าจบเรื่องแล้ว เพิ่งมารู้ว่าผู้จัดการลงมาไม่ถามอะไรก็มาบอกให้แม่ขอโทษคนที่มีเรื่องด้วย แม่ไม่ตอบ เค้าเลยไล่เราออกไป (แม่ไม่เล่าเพราะถ้าผมรู้คงออกเมื่อวานนี้)
ผมนึกว่าเรื่องจบ เมื่อคืนเลยเขียนแปะไว้หน้าห้องว่า วันนี้ไม่ต้องทำความสะอาด เราจะออกวันศุกร์ ตามเวลา พอบ่ายพฤ.(วันนี้) จดหมายฉบับนี้ก็ถูกโยนเข้ามาในห้อง ผมอ่านก็เลยทั้งงง ทั้งโกรธ เพราะไม่รู้จะทำยังไง อยู่ต่างประเทศกับแม่กลัวเค้าลำบากและไม่ปลอดภัย (อยากส่งจดหมายที่เขียนแปะหน้าห้องให้ดูว่าธรรมดามาก) เลยงงและไม่รู้จริงๆว่าต้อง แจ้งเรื่องนี้ที่ใคร
เหนือสิ่งอื่นใดครับ ขอเคลียประเด็นดังนี้ 1.ไม่ได้โกรธพนักงาน แต่ไม่พอใจในสิ่งที่เค้าทำ 2.ที่โกรธจริงๆตือผจก. ควรถามทั้งสองฝ่ายจึงตัดสิน และที่สำคัยภาษาที่ใช้แย่มาก ควรรู้ว่าการทำงานบริการภาษาอย่างนี้ถึงมีอารมณ์ก็ไม่ถูกต้อง
ผมจึงรู้สึกว่านี่ไม่เหมาะสมและไม่ควรเกิดขึ้นกับใครๆ ไม่ว่าชาติใดก็ตาม ถึงเขียน ไม่มีเจตนาอยากอยู่อีก หรืออยากได้คำขอโทษใดๆก็ตามครับ
แค่ต้องการให้เพื่อนคนรู้จักรับรู้ว่ามีแบบนี้ ต้องระวัง แล้วถ้าเกิดก็เป็นบทเรียนว่าควรต้องทำอย่างไร จะได้ไม่งงเหมือนผมเป็นครับ