ทำงาน&ค่าแรง

สวัสดีค่ะวันนี้หนูมีเรื่องลังเลใจ คาใจอยู่ เรื่องนี้หนูเครียดมาตั้งแต่กลางๆปีแล้วค่ะ
ขออนุญาตนะคะ หนูอายุ16ปีเรียนจบม.3 ช่วงวันที่22มกราคมหนูได้เข้ามาทำงานกับญาติซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน พี่เข้าเป็นผ.ญ ขอใช้ตัวย่อเป็น ญ. นะคะ
และพี่ ญ. เขาได้มาเปิดร้านอาหารสาขา2 กับแฟนพี่เขาขอใข้ตัวย่อเป็น ช.แทนนะคะ เขาทั้ง2มีลูกชาย1คน
     แรกๆพี่เขาได้มีการติดต่อมาว่าอยากพาหนูไปทำงานด้วยค่ะ โดยทั้งร้านไม่มีพนักงานเพิ่ม มีแค่พี่ญ พี่ชและหนูให้หนูไปเป็นเด็กเสิร์ฟ ที่อยู่คือที่ร้านจะเป็น3ชั้น ชั้นที่3มี2ห้องนอน1ห้องน้ำ ที่พักฟรี ค่าน้ำ ค่าไฟฟรี ช่วงเข้ามาแรกๆหนูทำอะไรไม่เป็นทำหน้าที่เสิร์ฟอย่างเดียวตอนเช้าร้านเปิด11:30ต้องลงมาเตรียมของล่วงหน้า9-10โมงทุกวัน และเวลาผ่านไป 2-3เดือนพี่เขาก็สอนหนูเป็นแคชเชียร์คิดเงินรับออร์เดอร์จากนั้นพอหนูทำได้คล่อง
ช่วงเวลาที่ผ่านมามีบางเรื่องที่พี่เขาชอบใช้อารมณ์ทั้งคู่ ใช้หนูเป็นที่ระบายอารมณ์หรือทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ เวลาพี่เขาโมโหจะตะคอกใส่หนูบ้างโวยวายทั้งพี่ช และ ญ ส่วนตัวหนูไม่ได้อะไรช่วงแรกๆเพราะมีแค่2-3ครั้ง เวลาผ่านมาปัจจุบันหนูทำงานที่นี่ได้10เดือนแล้วหนูรู้สึกไม่ไหวเหนื่อยเหลือเกินไม่รู้จะปรึกษาใครดี หนูไม่มีเพื่อน หนูเหนื่อยทั้งกายและใจช่วงแรกหนูได้เงินเดือน9พัน พอมาช่วงกรกฎาคมเป็นต้นมาหนูจะได้เงินเดือนแค่8,000ถ้วนเพราะพี่เขาขอหนูก็ โอเคร เพราะเห็นพี่เขามีค่าใช่จ่ายเยอะ แต่ช่วงกลางปีๆหนูเริ่มเหนื่อย ท้อ ร้องไห้ ทำร้ายตัวเอง เครียด ช่วงแรกพี่เขาให้เงินเดือนตรงเหลดมา2-3วันหนูก็โอเครไม่เป็นไร แต่ตอนนี้ตั้งแต่เดือนกันยายนจนตอนนพฤศจิกาหนูยังไม่ได้เงินเดือน ของ2เดือนที่ผ่านมาเลย พี่เขาย้ายร้านใหม่เอาเงินไปลงตรงนั้นพี่เขาก็บอกว่าไม่มีเงินให้หนู หนูก็โอเครไม่เป็นไรค่ะเข้าใจค่าใช้จ่ายเยอะ จนช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมาหนูไม่มีเงินในบัญชีและเงินสดติดตัวเลย จะซื้อผ้าอนามัย แต่ละเดือนซื้อข้าวกินแต่ละมื้อก็ไม่มี จนหนูได้ไปขอยืมเพื่อนๆพี่ๆ แล้วหนูก็ขอเบิกกับพี่เจ้าของร้านได้มา500 ทั้งเดือนใช้จ่ายก็หมดหนูจึงต้องได้ไปหางานออนไลน์แต่ใช่แล้วได้เงินไม่ถึงหลักร้อยแต่ก็พอซื้อขนมกิน บางวันหนูก็ไม่ได้กินข้าว พี่ชพูดว่าทำไมเราต้องซื้อมาให้มันกินด้วยข้าวแค่เรา3คนพ่อแม่ลูกก็พอแล้ว
หนูเลยตอบไปว่ามีตังค์ให้หนูไหมล่ะคะ หนูเลยไม่ค่อยอยากทานอาหารร่วมโต๊ะกับพี่เขาเท่าไหร่เมื่อรู้ว่าพี่เขาคิดแบบนี้ หนูมาอยูากับพี่เขา พ่อกับแม่หนูก็แก่แล้วไม่มีเงินส่งหนูเรียนหนูเลยอยากมาทำงานไม่อยากเป็นภาระพ่อแม่ขอตังค์พ่อแม่ใช้ ตอนนี้หนูเครียดมากทั้งสังคมเพื่อนของพี่เจ้าของร้าน หรือตัวเจ้าของร้านเองโดนทั้งบูลลี่ หนูโดนบูลลี่มาตั้งแต่สมัยเรียนหนูตื่น10โมงลงมาเตรียมของเปิดร้านเองคนเดียว11:30ทุกวัน จนถึง15:00-16:00พี่เขาถึงจะลงมาช่วย ปิดร้าน21:30แต่ล้างของทำความสะอาดบางวันก็เกือบ5ทุ่ม เที่ยงคืนกว่าจะได้อาบน้ำ ทำงานอดิเรกตัวเอง นอน บางวันหนูตื่นสายลงมาเตรียมของ แล้วเติมของไม่ทันพี่เขาลงมาก็จะ ถามมว่า ทำไมแค่นี้ก็เตรียมไม่ทันกูเตรียมไว้ให้ตั้งเยอะ เกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยมากเพราะหนูเหนื่อยและทำงานออนไลน์จนดึกตี2-3 เพราะหนูไม่มีตังค์ บางสัปดาห์ไม่มีวันหยุด บางสัปดาห์หยุดวันเสาร์ ทุกอย่างพอเกิดเรื่องพี่เขาจะโทษหนูเป็นคนแรก แต่พี่เขาบอกและพูดว่าพี่ไม่ได้โทษใครไม่ได่จะโทษหนู แต่คราวหน้าให้หนูรอบคอบดูให้ดี พอหนูทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็นโดนหงุดหงิดใส่ แต่มันสองมาตรฐานพอเป็นแฟนพี่เขาพี่เขาไม่เคยว่าหรือบ่น หนูก็เข้าใจแหละว่าเขาคนมนครอบครัวหนูคนนอก แต่หนูไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์หรืออะไรใคร หนูทำให้พี่เขาทุกอย่างที่พี่เขาบอก ให้ดูแมวทำความสะอาดชั้น1,2,3หนูก็ทำ ทำความสะอาดห้องแมวอะไรหนูก็ดูแลให้หมดถ้าพี่เขาไปอีกสาขา หนูเหมือนป่วยจิตตอนนี้หนูคิดมากเครียดตลอด หนูโทรหาแม่แม่ก็ถามหนูไม่มีเงินหรอทำงานพี่เขาไม่ให้เงินหรอ แม่ก็บอกให้หนูลาออกแล้วออกไปทำงานที่บ้านช่วยพี่ชายและไปเรียนกศนที่บ้านด้วย ทำงานกียพี่ชายถึงจะเป็นงานไร่งานสวนแต่หนูก็รู้สึกโอเครตรงที่หนูไม่ต้องโดนตะคอกโดนด่าพ่อกับแม่หนูถึงโกรธก็ไม่เคยทำแบบนี้กับหนู แต่บางทีลึกๆในใจหนูก็สงสารพี่เจ้าของร้านเพราะพนักงานอีกสาขาก็ลาออกเพราะได่เงินเดือนไม่ตรงมา2-3เดือนพี่เขาไม่มีเงินจ้างพนักงาน หนูควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดีคะหนูลังเลกับการตัดสินใจมากเลยค่ะ🥲🥲

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่