เราอายุ 24 ปี เราทำงานเก็บเงินรับผิดชอบตัวเอง มา เกือบ 2 ปีแล้วโดยที่ไม่อาศัยเงินพ่อกับแม่ วันๆไม่ทำอะไรเลยนอกจากทำงานอย่างหนักจนร่างกายทรุดโทรมป่วยบ่อย เป็นโรคง่าย ไม่ค่อยสังสรรค์กับเพื่อน เดือนนึงนี่ 1 ครั้งก็ไม่ถึง ถามว่าประสบความสำเร็จในอาชีพมั้ย เรามีรถราคา 3 ล้าน 1 คัน 2 ล้าน 1 คัน ด้วยน้ำพักน้ำแรง เราไม่ได้อวยตัวเองนะ แต่เราก็คิดว่าเราทำทุกวันเท่าที่จะทำได้ให้ดีที่สุด แต่มันคงจะไม่พอสำหรับผู้ใหญ่
แม่....แม่เป็นคนใจร้อน ชอบพูดเยอะ ชอบบ่น เวลาที่แม่บ่นเราจะเงียบ แต่บางครั้งที่แม่ว่าเรา เราก็จะอธิบาย อธิบายนะค่ะไม่ได้เถียง เช่น วันนี้แม่บอกว่าทำไมไม่ล้างจาน นี่ไม่ล้างตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เราก็บอกว่าวันนี้เราล้าง 3 รอบแล้ว แม่ก็บอกว่าเรายังไม่ล้าง อย่ามาเถียง มันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ๆ ที่เวลาเรากะแม่จะมีปากเสียงกัน มีวันนึงเราเคยถามแม่ว่า ทำไมเวลาแม่พูดกับเราเหมือนตั้งคำถามที่กำลังจะด่าจะว่าหรือน้ำเสียงมีอารมณ์ตลอดเลย แม่ก็ขึ้นเลยบอกว่า นี่กูพูดดีๆกับขนาดนี้แล้ว ยังว่ากรูพูดไม่ดีงั้นหรอ สักพักเริ่มลามไปเรื่องอื่นและทุกครั้ง เราจะได้ยินประโยคนี้ซ้ำๆตั้งแต่เล็กจนโต "กูไม่น่าให้เกิดมาเลย" บอกตรงๆเราไม่เคยชิน บางทีก้ว่าเราบ้างว่าเราไม่ดีเหมือนลูกคนอื่น ตั้งแต่เล็กจนโตเราเรียนดีมากตลอด ไม่เคยมีปัญหา ผลการเรียนก็ 3.9 3.8 ว่าเราไม่เอาไหน ห้ามเราออกจากบ้านไปหาเพื่อน เพราะถ้าเราออกจากบ้านเราจะสร้างปัญหา ซึ่งตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยสร้างปัญหาอะไรเลย
เราไม่เข้าใจเลย วันนี้ทะเลาะกันแรงมาก เราก็อุตส่าอยากเปิดอกพูดว่าทำไมต้องมีอารมณ์เราคุยกันดีๆไม่ได้หรอทำไมแม่ไม่เข้าใจไม่รับฟังอะไรเลย
เค้าก็สวนกลับมาว่าเราทำให้พ่อแม่เสียใจ เราไม่เข้าใจเลยหว่ะ พี่ๆเพื่อนๆ เราโคดจะท้อเลย เราผ่านอะไรมาเยอะเราสู้ได้ทุกอย่าง แต่พอเราเจอคำพูดของแม่ เราท้อมากๆ ไม่รู้จะทำยังไง เสียใจจริงๆ
ทำไมแม่ไม่เคยเข้าใจเลย....T__T
แม่....แม่เป็นคนใจร้อน ชอบพูดเยอะ ชอบบ่น เวลาที่แม่บ่นเราจะเงียบ แต่บางครั้งที่แม่ว่าเรา เราก็จะอธิบาย อธิบายนะค่ะไม่ได้เถียง เช่น วันนี้แม่บอกว่าทำไมไม่ล้างจาน นี่ไม่ล้างตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เราก็บอกว่าวันนี้เราล้าง 3 รอบแล้ว แม่ก็บอกว่าเรายังไม่ล้าง อย่ามาเถียง มันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ๆ ที่เวลาเรากะแม่จะมีปากเสียงกัน มีวันนึงเราเคยถามแม่ว่า ทำไมเวลาแม่พูดกับเราเหมือนตั้งคำถามที่กำลังจะด่าจะว่าหรือน้ำเสียงมีอารมณ์ตลอดเลย แม่ก็ขึ้นเลยบอกว่า นี่กูพูดดีๆกับขนาดนี้แล้ว ยังว่ากรูพูดไม่ดีงั้นหรอ สักพักเริ่มลามไปเรื่องอื่นและทุกครั้ง เราจะได้ยินประโยคนี้ซ้ำๆตั้งแต่เล็กจนโต "กูไม่น่าให้เกิดมาเลย" บอกตรงๆเราไม่เคยชิน บางทีก้ว่าเราบ้างว่าเราไม่ดีเหมือนลูกคนอื่น ตั้งแต่เล็กจนโตเราเรียนดีมากตลอด ไม่เคยมีปัญหา ผลการเรียนก็ 3.9 3.8 ว่าเราไม่เอาไหน ห้ามเราออกจากบ้านไปหาเพื่อน เพราะถ้าเราออกจากบ้านเราจะสร้างปัญหา ซึ่งตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยสร้างปัญหาอะไรเลย
เราไม่เข้าใจเลย วันนี้ทะเลาะกันแรงมาก เราก็อุตส่าอยากเปิดอกพูดว่าทำไมต้องมีอารมณ์เราคุยกันดีๆไม่ได้หรอทำไมแม่ไม่เข้าใจไม่รับฟังอะไรเลย
เค้าก็สวนกลับมาว่าเราทำให้พ่อแม่เสียใจ เราไม่เข้าใจเลยหว่ะ พี่ๆเพื่อนๆ เราโคดจะท้อเลย เราผ่านอะไรมาเยอะเราสู้ได้ทุกอย่าง แต่พอเราเจอคำพูดของแม่ เราท้อมากๆ ไม่รู้จะทำยังไง เสียใจจริงๆ