๐๐๐รอพิรุณประโลมพรม๐๐๐

สายลมโหมแรงปลิว        ดอกหญ้าพริ้วละลิ่วไกล
หล่นพื้นกลมกลืนไป        รอพิรุณประโลมพรม

แตกรากฝากฝังกอ         กำเนิดหน่อ ณ ดินถม
ผลิใบหมายรอชม         สุรีย์ฉายอรุณวัน

เจ้าเอย เจ้าจากต้น         อย่าหมางหม่น ก่นโศกศัลย์
รอบราย มองสินั่น         จัดกระจายไปทั่วแดน

วายุ ย่อมโรยล้า         ส่วนต้นกล้า ยังแนบแน่น
ผืนดิน รอรับแกน         แก่นรากพันธุ์ อันยึดยง

ปกคลุมชุ่มชื่นดิน         ผนวกสินธุดำรง
เคียงคู่พิทักษ์คง         เนานิรันดร์นับล้านปี

ลมแรงฤาเพลิงร้อน         มิอาจรอนสิ้นขจี
ปลุกฟื้นคืนชีวี                ทุ่งหญ้าลาม งอกงามเอย



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพลงนี้ ให้กำลังใจต้นหญ้าทั้งหลาย...รอฝน..จะพลิกฟื้น

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เขียนเท่าไรก็ไม่อ่อนหวานสักที

** ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
** ขอบคุณเพลงจากยูทูป