O ปีกแห่งรัก .. O

0 ปลายวรรษา .. ลมล่องเมฆฟ่องฟ้า
เมื่อแววตาอ่อนน้อย .. เจ้าคล้อยเผย
นฤมิตวับวามเพรียกจำเลย
เข้าก่ายเกยปฏิพัทธ์เต็มอัตรา
0 ลมเอย .. ฝากพรมผ่าน .. เอาหวานหอม
เข้าเห่กล่อมฤดีเดียว .. ให้เหลียวหา
อาจเอื้อมพจน์รำพัน-จะคั้นจะคา
ปริศนา-แฝงนัย รอ-ใคร่ครวญ
0 กล่อมเอย .. จะกล่อมงาม .. ฝ่าสามโลก
เพื่อโบยโบกปฏิพัทธ์รำบัดหวน
หัวอกเอย .. ต้องเสน่ห์จนเรรวน
คำนึงล้วนรูปถนอม .. ในอ้อมตระกอง
0 ปีกนกคงแผ่กาง .. ที่กลางฟ้า
ละม่อมหน้าแพงน้อยก็ลอยล่อง
อุ่นนี้คืออกเอื้อ .. นั่น-เนื้อทอง
รอ-ปกป้องด้วยพ-ลาแห่งอาลัย
0 ปีกนกยังโบกบิน .. ผ่านถิ่นแถว
เนตรโชนแววเล่าจะบิน .. ถึงถิ่นไหน ?
อกผู้กอปรเลือดเนื้อ .. พร้อมเยื่อใย
แสนอ่อนไหวจะยังคง ..จำนงรอ
0 จะผ่านฝน .. สู่หนาวอีกคราวแล้ว
ที่ไม่แผ่วแต่ผุดผ่อง .. จนต้องขอ
เทพดลให้แต่เฝ้าพะเน้าพะนอ
หอมหวานที่จะยอ .. ยก รอ-ภิรมย์
0 เมื่อสิ้นฝน .. ต้นหนาวจักหนาวยิ่ง
ออดอ้อนอิงแอบซุกให้สุขสม
มีเพียงอ้อมกอดผู้รอรู้ชม
ด้วยอ้อมห่มรอจะโอบแสนโลภนี้ !
0 กล่อมเอย .. จะกล่อมงาม .. ฝ่าสามภพ
ปฏิพัทธ์นั้นจะทบอย่างถ้วนถี่
ขึงข่ายคำแห่งบุรุษเป็นดุษณี
ว่าหนึ่งที่คอยอยู่ .. มีผู้เดียว !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=21-10-2025&group=239&gblog=8