คุณเคยมั๊ยครับตอนเด็ก ๆ คุณจะมีหมอนใบนึงที่คุณรักมันมาก ๆ นอนกอดด้วยกันทุกวัน
ไปไหนมาไหน ก็ต้องหนีบเจ้าหมอนใบนี้ติดตัวไปด้วยเสมอ
ไม่ว่าผ้าปูที่นอน เตียงนอน หรือ หมอนใบใหม่ ที่พ่อ-แม่ผมซื้อมาให้จะดีเลิศขนาดไหนก็ตาม
แต่ท้ายที่สุดแล้ว หมอนใบสุดท้ายที่ทำให้ผมนอนหลับฝันดีที่สุด คือ
"หมอนนม" ใบนั้นเสมอ (ผมตั้งชื่อนี้ ตามกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของมันนั่นเอง)
หมอนนม ของผมนั้น มีลักษณะเป็นหมอนข้างใบไม่ใหญ่มากนัก เพราะสำหรับเด็กกอดได้อย่างเต็มรัก
ตอนเด็ก ๆ จนกระทั่งโตมา (ผมจำไม่ได้ว่าอายุเท่าไหร่) .. เวลาผมไปไหน ผมต้องเอาหมอนใบนี้ติดตัวไปด้วยเสมอ
แม่ผมมักจะบอกผมเป็นเด็กไม่รู้จักโตเสมอ เพราะชอบหนีบเจ้าหมอนใบนี้เหมือนกับเด็ก ๆ
หลายครั้งที่แม่ผมรำคาญมาก พยามจะทิ้งเจ้าหมอนใบนี้ไปหลายครั้ง .. แต่ผมก็ไม่ยอมแม่ เคยถึงขนาดเอาเจ้า หมอนนม ไปซ่อน
ถ้ามีใครมาถามผมว่า ทำไมผมถึงรักเจ้า หมอนนม ใบนี้มากนัก .. ผมก็จะขอบอกว่า ......
เจ้า หมอนนม ใบนี้ .. มันมีกลิ่นเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกับหมอนใบในโลกนี้
เป็นกลิ่นหอมอ่อน ๆ กลมกล่อม คล้าย ๆ กับกลิ่นนมสด .. ซึ่งเวลาผมสูดดมเจ้า หมอนนม ใบนี้ .. มันทำให้ผมรู้สึก
ฟิน มาก ๆ
แน่นอนว่า .. หมอนนม เป็นหมอนเพียงใบเดียวในบ้าน
ที่มันไม่เคยถูกซักเลยแม้แต่ครั้งเดียว !!
ห้ามซัก !! .. เพราะผมไม่ยอมให้ใครมาซัก หมอนนม ของผมเด็ดขาด .. ถ้าจะทำแบบนั้น ฆ่ากันให้ตายไปเลยซะดีกว่า
เพราะถ้าซัก .. กลิ่นเฉพาะตัวของหมอนนม มันจะหายไปทันที และ ผมมั่นใจว่าจะไม่มีหมอนใบในที่จะให้กลิ่นเฉพาะตัวแบบนี้ได้อีกแล้ว
โปรดอย่าเข้าใจผิด .. เพราะถึงแม้ หมอนนม จะไม่เคยถูกซักเลยซักครั้ง แต่สำหรับผม มันไม่มีกลิ่นเหม็นเลย .. กลับมีแต่กลิ่นหอมกลมกล่อมเฉพาะตัว
ทุกวันนี้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า กลิ่นเฉพาะตัวของ หมอนนม ใบนี้ มันเกิดขึ้นมาได้เยี่ยงไร
ผมพยามหาคำตอบทั้งทางหลักวิทยาศาสตร์ และ ไสยศาสตร์ .. ผมก็ไม่สามารถหาคำตอบถึงที่มาเฉพาะกลิ่นของ หมอนนม ใบนี้ได้เลย
แต่ หมอนนม ใบนั้น .. มันกลายเป็นความทรงจำของผมไปแล้วครับ .. เพราะท้ายที่สุดด้วยเหตุผลกลใด ก็มิอาจทราบได้
หลังจากที่ผมกลับมาจากโรงเรียน .. พอเข้ามาในบ้าน ผมก็เห็นเจ้า หมอนนม ไปอยู่ในถังขยะซะแล้ว
แน่นอนว่า การที่เด็กตัวเล็กคนนึงที่มีแต่าความทรงจำดี ๆ ให้กับ หมอนนม จะไปเก็บกู้ซาก หมอนนม จากถังขยะนั้น เป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำได้
เพราะถึงเก็บกู้มาได้ ก็ต้องทำการซักสถานเดียว .. ซึ่งการซัก ก็เหมือนกับการทำลายเจ้า หมอนนม อยู่ดี
สุดท้าย ผมก็เลยต้องปล่อยโฮ งอนแม่ พร้อมกับเสียใจให้กับตัวเอง ประหนึ่งว่าได้สูญเสียสิ่งที่รักมาก ๆ อาจจะมากที่สุดเท่าที่เด็กตัวเล็ก ๆ คนนึงจะสามารถรักมันได้ได้
ปัจจุบัน .. ผมก็ขอยอมรับว่า มีหลายครั้ง ที่ผมไม่ยอมอาบน้ำ หรือ ทำตัวซกมก ๆ บ้าง เช่น ..
นอนน้ำลายไหล , ไม่สระผม , ทำน้ำนู่นหก นี่หก , ไม่ซักหมอนใบเดิม ๆ อยู่หลายครั้ง
ผมพยามมากเหลือเกิน ที่จะค้นหาสูตรเฉพาะตัว เพื่อปลุกปั้น หมอนนม Generation ที่ 2 เพื่อทดแทนเจ้า หมอนนม ใบเก่า
แต่อนิจจา .. กลิ่นของหมอนใบนี้ ยังไม่สามารถทดแทนกลิ่นของ หมอนนม ใบเก่าต้นตำรับสมัยเด็กของผมได้เลยครับ
สิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะบอก ก็คือว่า ..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คุณจะไม่วันได้สัมผัสกลิ่นหอมเฉพาะตัวของ หมอนนม เด็ดขาด .. ถ้าคุณไม่ลองทำตัวให้ ซกมก ดูซะบ้าง
แล้วเพื่อน ๆ ล่ะครับ .. เคยมี
หมอนนม เป็นของตัวเองบ้างมั๊ย .. แล้วตั้งชื่อหมอนใบนั้นว่าอะไรกันบ้างครับ ???
คุณเคยมี "หมอนนม" เป็นของตัวเองมั๊ยครับ ???
ไปไหนมาไหน ก็ต้องหนีบเจ้าหมอนใบนี้ติดตัวไปด้วยเสมอ
ไม่ว่าผ้าปูที่นอน เตียงนอน หรือ หมอนใบใหม่ ที่พ่อ-แม่ผมซื้อมาให้จะดีเลิศขนาดไหนก็ตาม
แต่ท้ายที่สุดแล้ว หมอนใบสุดท้ายที่ทำให้ผมนอนหลับฝันดีที่สุด คือ "หมอนนม" ใบนั้นเสมอ (ผมตั้งชื่อนี้ ตามกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของมันนั่นเอง)
หมอนนม ของผมนั้น มีลักษณะเป็นหมอนข้างใบไม่ใหญ่มากนัก เพราะสำหรับเด็กกอดได้อย่างเต็มรัก
ตอนเด็ก ๆ จนกระทั่งโตมา (ผมจำไม่ได้ว่าอายุเท่าไหร่) .. เวลาผมไปไหน ผมต้องเอาหมอนใบนี้ติดตัวไปด้วยเสมอ
แม่ผมมักจะบอกผมเป็นเด็กไม่รู้จักโตเสมอ เพราะชอบหนีบเจ้าหมอนใบนี้เหมือนกับเด็ก ๆ
หลายครั้งที่แม่ผมรำคาญมาก พยามจะทิ้งเจ้าหมอนใบนี้ไปหลายครั้ง .. แต่ผมก็ไม่ยอมแม่ เคยถึงขนาดเอาเจ้า หมอนนม ไปซ่อน
ถ้ามีใครมาถามผมว่า ทำไมผมถึงรักเจ้า หมอนนม ใบนี้มากนัก .. ผมก็จะขอบอกว่า ......
เจ้า หมอนนม ใบนี้ .. มันมีกลิ่นเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกับหมอนใบในโลกนี้
เป็นกลิ่นหอมอ่อน ๆ กลมกล่อม คล้าย ๆ กับกลิ่นนมสด .. ซึ่งเวลาผมสูดดมเจ้า หมอนนม ใบนี้ .. มันทำให้ผมรู้สึก ฟิน มาก ๆ
แน่นอนว่า .. หมอนนม เป็นหมอนเพียงใบเดียวในบ้าน ที่มันไม่เคยถูกซักเลยแม้แต่ครั้งเดียว !!
ห้ามซัก !! .. เพราะผมไม่ยอมให้ใครมาซัก หมอนนม ของผมเด็ดขาด .. ถ้าจะทำแบบนั้น ฆ่ากันให้ตายไปเลยซะดีกว่า
เพราะถ้าซัก .. กลิ่นเฉพาะตัวของหมอนนม มันจะหายไปทันที และ ผมมั่นใจว่าจะไม่มีหมอนใบในที่จะให้กลิ่นเฉพาะตัวแบบนี้ได้อีกแล้ว
โปรดอย่าเข้าใจผิด .. เพราะถึงแม้ หมอนนม จะไม่เคยถูกซักเลยซักครั้ง แต่สำหรับผม มันไม่มีกลิ่นเหม็นเลย .. กลับมีแต่กลิ่นหอมกลมกล่อมเฉพาะตัว
ทุกวันนี้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า กลิ่นเฉพาะตัวของ หมอนนม ใบนี้ มันเกิดขึ้นมาได้เยี่ยงไร
ผมพยามหาคำตอบทั้งทางหลักวิทยาศาสตร์ และ ไสยศาสตร์ .. ผมก็ไม่สามารถหาคำตอบถึงที่มาเฉพาะกลิ่นของ หมอนนม ใบนี้ได้เลย
แต่ หมอนนม ใบนั้น .. มันกลายเป็นความทรงจำของผมไปแล้วครับ .. เพราะท้ายที่สุดด้วยเหตุผลกลใด ก็มิอาจทราบได้
หลังจากที่ผมกลับมาจากโรงเรียน .. พอเข้ามาในบ้าน ผมก็เห็นเจ้า หมอนนม ไปอยู่ในถังขยะซะแล้ว
แน่นอนว่า การที่เด็กตัวเล็กคนนึงที่มีแต่าความทรงจำดี ๆ ให้กับ หมอนนม จะไปเก็บกู้ซาก หมอนนม จากถังขยะนั้น เป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำได้
เพราะถึงเก็บกู้มาได้ ก็ต้องทำการซักสถานเดียว .. ซึ่งการซัก ก็เหมือนกับการทำลายเจ้า หมอนนม อยู่ดี
สุดท้าย ผมก็เลยต้องปล่อยโฮ งอนแม่ พร้อมกับเสียใจให้กับตัวเอง ประหนึ่งว่าได้สูญเสียสิ่งที่รักมาก ๆ อาจจะมากที่สุดเท่าที่เด็กตัวเล็ก ๆ คนนึงจะสามารถรักมันได้ได้
ปัจจุบัน .. ผมก็ขอยอมรับว่า มีหลายครั้ง ที่ผมไม่ยอมอาบน้ำ หรือ ทำตัวซกมก ๆ บ้าง เช่น ..
นอนน้ำลายไหล , ไม่สระผม , ทำน้ำนู่นหก นี่หก , ไม่ซักหมอนใบเดิม ๆ อยู่หลายครั้ง
ผมพยามมากเหลือเกิน ที่จะค้นหาสูตรเฉพาะตัว เพื่อปลุกปั้น หมอนนม Generation ที่ 2 เพื่อทดแทนเจ้า หมอนนม ใบเก่า
แต่อนิจจา .. กลิ่นของหมอนใบนี้ ยังไม่สามารถทดแทนกลิ่นของ หมอนนม ใบเก่าต้นตำรับสมัยเด็กของผมได้เลยครับ
สิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะบอก ก็คือว่า .. [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วเพื่อน ๆ ล่ะครับ .. เคยมี หมอนนม เป็นของตัวเองบ้างมั๊ย .. แล้วตั้งชื่อหมอนใบนั้นว่าอะไรกันบ้างครับ ???