เพืแต่ละคนมีวิธีจัดการกับความรู้สึกเศร้า จากการสูนเสียสิ่ง/คนที่ตัวเองรักยังไงหรอคะ

ขอท้าวความหน่อยนะคะ

คือว่าตั้งแต่เราเกิดมาจนถึงตอนนี้ เรายังไม่เคยสูนเสียของหรือคนที่ตัวเองรักมากๆ ไปเลยค่ะ

เราเป็นคนอ่อนไหวมากๆๆๆ แค่พูดนิดหน่อย อย่างเล่าเรื่องให้แม่ฟังว่ามีคนเหมือนจะมาด่าว่าเราว่าเดินเสียงดัง เราก็จะกลั้นน้ำตาไม่อยู่ตลอด มันจะตื้นตันไปหมดซะทุกๆ เรื่อง อย่างพิมพ์ตอนนี้ แค่นึกถึงว่าถ้าเราต้องสูนเสียคนที่เรารัก น้ำตาเราก็ไหลแล้วค่ะ เป็นตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เราก็ไม่เข้าใจ พยายามจะไม่ร้องไห้ ก็ทำไม่ได้ค่ะ

มาถึงตอนนี้ คุณยายเราก็แก่แล้ว ยายเราอยู่ต่างจังหวัดคนเดียวกับตาที่เป็นอัมพฤกษ์ (ทั้งหมู่บ้านเป็นญาตกันเกือบหมด มีคนมาหาบ่อยๆ พาไปซื้อของตลอด มาดูแลบ้าง) ยายเป็นคนไฮเปอร์ค่ะ จะอยู่นิ่งไม่เป็น ล่าสุดไปตัดต้นไม้เอง เรามาเยี่ยมถึงจะรู้ว่าเค้าแอบตัดต้นไม้เอง ส่วนตัวเราเรียนอยู่ต่างประเทศค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาได้ดูแลเลย ปิดเทอมก็จะกลับบ้านที บ้านเราอยู่กรุงเทพ แต่ก็พยายามมาหาแกบ่อยๆ แต่มาอยู่เลยพ่อเราไม่ให้มา

เราก็มานั่งคิดว่าถ้าวันนึงเราเสียยายไป เราจะทำใจไม่ได้มากๆ เลยอยากจะถามเพื่อนๆ ว่า เวลาสูนเสียของ/คนที่ตัวเองรักมากๆ จัดการกับความรู้สึกกันยังไง ปลอบใจตัวเองกันยังไงคะ


ขอบคุณค่ะ