ดูจบไปเมื่อสักครู่ เลยอยากจะมาบรรยายความรู้สึกที่มีต่อตอนนี้ค่ะ

ในส่วนของตอนนี้คงไม่สามารถเอ่ยชมฉากใดได้นอกจากฉากคำสารภาพรักผ่านทวงทำนองของโคเซย์ส่งไปยังคาโอริแล้วละคะ

คือมันทั้งกินใจและตื้นตัน จนแทบไม่สามารถหาคำบรรยายความรู้สึกนี้ได้เลยค่ะ





เราเริ่มตื้นตันพร้อมกับจะเริ่มน้ำตาไหลในฉากนี้ค่ะ

''ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณน่ะ'' คือแต่ละของภาพในความทรงจำคาโอริของโคเซย์นั้น

ยิ่งทำให้เข้าใจว่านางเป็นคนที่โคเซย์ไม่สามารถขาดอีกต่อไปได้แล้วละคะ

พอมาถึงฉากที่คาโอริตอบรับความรู้สึกของโคเซย์นั้นเราน้ำตาไหลออกมาทันทีค่ะ

คือรู้สึกทั้งตื้นตันและเศร้าไปพร้อมกับคาโอริเลยค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นางไม่อาจจะตอบรับความรู้สึกนั้นได้จริงๆ ได้แต่แค่รับไว้และอดกลั้นเก็บไว้ในใจคนเดียว



''เธออยู่ที่นี่แล้วน่ะ อาริมะ โคเซย์คุง''

อยากจะบอกอีกครั้งว่าหลงรักโปรดักชั่นเรื่องนี้



จบการบรรยายค่า