หัวหน้าผมเป็นผู้หญิง (ใกล้ 50)
วันนี้ผมเขียนใบลาออก วันที่ 24 พฤษภาคม (ที่ทำงานผม ต้องแจ้งลาออกก่อน 1 เดือน และผมจะไปสอบวัดความรู้เพิ่ม ในเดือนมิถุนายน เลยจะออกก่อนเพื่ออ่านหนังสือ) แล้วไปยื่นให้แก แกก็ว่า ถ้าออกก่อนครบเดือน จะไม่ได้เงินเดือน ผมก็ตกลง บอกว่าผมไม่เอาเงินเดือน แกเลยว่าผมไม่มีความรับผิดชอบ งานที่ทำอยู่ล่ะ เรื่องนี้ผมวางแผนไว้แล้ว ว่ากว่าจะออก งานที่ผมทำก็คงเสร็จเรียบร้อย ไม่มีปัญหา ก็ให้พี่ที่ยังอยู่ หรือ คนอื่นที่จะมาแทนผม ทำต่อได้ไม่มีปัญหา (งานที่ผมรับผิดชอบไม่ซับซ้อน) แล้วมันอยู๋ตรงนี้ครับ
"ถ้าไม่ออกสิ้นเดือน พี่ไม่เซ็นอนุมัติให้ ว่ายังไงล่ะ"
ผมก็เงียบเลยครับ กำลังคิดอยู่ (พร้อมกับแค้นไปในใจครับ) จะให้ตอบยังไงล่ะครับ ผมก็ต้องตอบตกลงไป แล้วก็ต่อว่าผมต่ออีกชุดใหญ่เลยครับ
1. ใกล้จะ 30 (อีกหลายปีอยู่ครับ) ยังไม่รู้จักรับผิดชอบอีก ยังจะทำตัวเป็นเด็ก - อันนี้ผมยอมรับครับ ความคิดครึ่งหนึ่งของผมยังเด็ก แต่งานที่แกให้มา ผมก็ทำครบ ไม่ขาด เรียบร้อย ไม่ผิดพลาด
2. บอกว่าไม่ปรึกษาแกก่อน อยากลาออกก็พรวดมายื่นใบสมัคร - อันนี้ยอมรับครับ ที่พรวดมาส่งใบลาออก แต่ปรึกษาพ่อแม่, พี่สาว และเพื่อนอีกแผนกที่สนิทกันครับ เพราะถ้าปรึกษาพี่ที่แผนกเดียวกัน เรื่องต้องเข้าหูแก แล้วก็เรียกมาไม่ให้ลาออก ใครจะปรึกษาแกล่ะครับ
3. แกก็พาดพิงต่อว่าอีกหน่อย ลากิจ ลาพักผ่อน ผมคงส่งวันที่ลาเลย - อันนี้อยากแย้งว่า "ใครกันแน่" เพราะเดือนที่แล้ว อยู่ดีๆ วันศุกร์แกเองที่ไม่มาเฉยเลย แล้วค่อยโทร. มาบอกว่าลากิจ (ทั้งๆ ที่แกเป็นคนบอกว่า ลากิจกับลาพักผ่อนต้องแจ้งล่วงหน้า 3 วัน) ตอนสายๆ แล้วพวกผมกับพี่คนอื่นๆ ก็จับได้ว่า แกหนีไปนั่งเฝ้าสามีที่บริษัท (อยู่กันคนละที่) เพราะสามีไปทำงานที่อื่นก่อนหน้านั้น 1-2 วัน กับผู้หญิงที่เคยเป็นข่าวว่ากิ๊กกับสามีแก
4. แกชอบใช้ระบบอาวุโส (ตามวัย ไม่ใช่ตามประสบการณ์) มาใช้กับผม ถึงผมจะถูก แต่แกก็ว่าผิดครับ บางทีแกผิด แก็ว่าแกถูก อีกทีนึง พี่อีกคนที่ตำแหน่งงานต่ำกว่า ผมว่าแกผิด หัวหน้าก็มาว่าผม แล้วบอกให้ปล่อยพี่คนนั้น แล้วมาบอกว่า "พี่คนนั้นแก่กว่าผมคราวพ่อ ห้ามว่าพี่เค้า" สุดท้ายผมก็ทำอะำรไม่ได้ต้องเงียบไป เพราะหัวหน้าผมแกปากจัดด้วย - ระบบอาวุโส ผมก็ยอมรับอยู่แต่ แต่ถ้าคนแก่กว่าทำผิด ผมก็ว่าครับ ไม่สนใจ งานมาก่อนครับ ในส่วนนี้
ข้อสุดท้ายนี่แหละครับที่ก่อให้เกิดความเครียดไม่อยากอยู่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับ ผมหางานที่บ้านได้พอดี ผมเลยยื่นใบลาออกซะ เพราะที่ใหม่ ก็ให้เงินดีกว่า (แต่วันทำงานจาก จ-ศ เป็น จ-ส แทน แต่ก็ยังคุ้มกว่าครับ)
แล้วแกยังมาลงทิ้งท้ายว่า ไปที่อื่นก็ทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้หรอก อยู่ที่นี่ดีที่สุดแล้ว - สำหรับแกอาจจะดี แต่ผม ถือว่าไกลบ้าน นั่งรถทัวร์กลับที 6 ชม. (แต่แกเป็นคนที่นี่) แถมความก้าวหน้าไม่มี หัวหน้าถือว่าแกไม่ดีสำหรับผมมากครับ (แต่แกว่า จะหาใครใจดีแบบแกไม่มีอีกแล้ว)
ผมจึงคิดว่าไปเจอที่ใหม่ แล้วอาจจะปรับตัวให้ดีเพิ่มขึ้น(ด้านที่เป็นเด็ก) และที่ใหม่ ผมได้เรียนรู้เทคโนโลยีใหม่เพิ่มด้วย เป็นการเพิ่มประสบการณ์ พ่อแม่ผมก็จะ 60 กันแล้ว พี่สาว ก็อยู่ไกล ไม่ค่อยได้กลับบ้าน พี่ผมการงานก็ยังไม่มั่นคง อยากกลับมาอยู่ใกล้ๆ เพื่อดูแลด้วย
อยากให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นครับว่าอย่างกรณีผม นี่เป็นอย่างไรบ้าง ผมรับฟังทุกความคิดเห็น เพื่อจะได้เห็นในส่วนที่ผมไม่ดี จะได้นำไปปรับปรุง ใครอยากถามเพิ่ม (เผื่อมีคนสงสัยตรงไหนถ้าผมเขียนไม่ครบ ไม่ชัดเจน) ได้ครับ
ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน
ปัญหากับหัวหน้างาน
วันนี้ผมเขียนใบลาออก วันที่ 24 พฤษภาคม (ที่ทำงานผม ต้องแจ้งลาออกก่อน 1 เดือน และผมจะไปสอบวัดความรู้เพิ่ม ในเดือนมิถุนายน เลยจะออกก่อนเพื่ออ่านหนังสือ) แล้วไปยื่นให้แก แกก็ว่า ถ้าออกก่อนครบเดือน จะไม่ได้เงินเดือน ผมก็ตกลง บอกว่าผมไม่เอาเงินเดือน แกเลยว่าผมไม่มีความรับผิดชอบ งานที่ทำอยู่ล่ะ เรื่องนี้ผมวางแผนไว้แล้ว ว่ากว่าจะออก งานที่ผมทำก็คงเสร็จเรียบร้อย ไม่มีปัญหา ก็ให้พี่ที่ยังอยู่ หรือ คนอื่นที่จะมาแทนผม ทำต่อได้ไม่มีปัญหา (งานที่ผมรับผิดชอบไม่ซับซ้อน) แล้วมันอยู๋ตรงนี้ครับ
"ถ้าไม่ออกสิ้นเดือน พี่ไม่เซ็นอนุมัติให้ ว่ายังไงล่ะ"
ผมก็เงียบเลยครับ กำลังคิดอยู่ (พร้อมกับแค้นไปในใจครับ) จะให้ตอบยังไงล่ะครับ ผมก็ต้องตอบตกลงไป แล้วก็ต่อว่าผมต่ออีกชุดใหญ่เลยครับ
1. ใกล้จะ 30 (อีกหลายปีอยู่ครับ) ยังไม่รู้จักรับผิดชอบอีก ยังจะทำตัวเป็นเด็ก - อันนี้ผมยอมรับครับ ความคิดครึ่งหนึ่งของผมยังเด็ก แต่งานที่แกให้มา ผมก็ทำครบ ไม่ขาด เรียบร้อย ไม่ผิดพลาด
2. บอกว่าไม่ปรึกษาแกก่อน อยากลาออกก็พรวดมายื่นใบสมัคร - อันนี้ยอมรับครับ ที่พรวดมาส่งใบลาออก แต่ปรึกษาพ่อแม่, พี่สาว และเพื่อนอีกแผนกที่สนิทกันครับ เพราะถ้าปรึกษาพี่ที่แผนกเดียวกัน เรื่องต้องเข้าหูแก แล้วก็เรียกมาไม่ให้ลาออก ใครจะปรึกษาแกล่ะครับ
3. แกก็พาดพิงต่อว่าอีกหน่อย ลากิจ ลาพักผ่อน ผมคงส่งวันที่ลาเลย - อันนี้อยากแย้งว่า "ใครกันแน่" เพราะเดือนที่แล้ว อยู่ดีๆ วันศุกร์แกเองที่ไม่มาเฉยเลย แล้วค่อยโทร. มาบอกว่าลากิจ (ทั้งๆ ที่แกเป็นคนบอกว่า ลากิจกับลาพักผ่อนต้องแจ้งล่วงหน้า 3 วัน) ตอนสายๆ แล้วพวกผมกับพี่คนอื่นๆ ก็จับได้ว่า แกหนีไปนั่งเฝ้าสามีที่บริษัท (อยู่กันคนละที่) เพราะสามีไปทำงานที่อื่นก่อนหน้านั้น 1-2 วัน กับผู้หญิงที่เคยเป็นข่าวว่ากิ๊กกับสามีแก
4. แกชอบใช้ระบบอาวุโส (ตามวัย ไม่ใช่ตามประสบการณ์) มาใช้กับผม ถึงผมจะถูก แต่แกก็ว่าผิดครับ บางทีแกผิด แก็ว่าแกถูก อีกทีนึง พี่อีกคนที่ตำแหน่งงานต่ำกว่า ผมว่าแกผิด หัวหน้าก็มาว่าผม แล้วบอกให้ปล่อยพี่คนนั้น แล้วมาบอกว่า "พี่คนนั้นแก่กว่าผมคราวพ่อ ห้ามว่าพี่เค้า" สุดท้ายผมก็ทำอะำรไม่ได้ต้องเงียบไป เพราะหัวหน้าผมแกปากจัดด้วย - ระบบอาวุโส ผมก็ยอมรับอยู่แต่ แต่ถ้าคนแก่กว่าทำผิด ผมก็ว่าครับ ไม่สนใจ งานมาก่อนครับ ในส่วนนี้
ข้อสุดท้ายนี่แหละครับที่ก่อให้เกิดความเครียดไม่อยากอยู่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับ ผมหางานที่บ้านได้พอดี ผมเลยยื่นใบลาออกซะ เพราะที่ใหม่ ก็ให้เงินดีกว่า (แต่วันทำงานจาก จ-ศ เป็น จ-ส แทน แต่ก็ยังคุ้มกว่าครับ)
แล้วแกยังมาลงทิ้งท้ายว่า ไปที่อื่นก็ทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้หรอก อยู่ที่นี่ดีที่สุดแล้ว - สำหรับแกอาจจะดี แต่ผม ถือว่าไกลบ้าน นั่งรถทัวร์กลับที 6 ชม. (แต่แกเป็นคนที่นี่) แถมความก้าวหน้าไม่มี หัวหน้าถือว่าแกไม่ดีสำหรับผมมากครับ (แต่แกว่า จะหาใครใจดีแบบแกไม่มีอีกแล้ว)
ผมจึงคิดว่าไปเจอที่ใหม่ แล้วอาจจะปรับตัวให้ดีเพิ่มขึ้น(ด้านที่เป็นเด็ก) และที่ใหม่ ผมได้เรียนรู้เทคโนโลยีใหม่เพิ่มด้วย เป็นการเพิ่มประสบการณ์ พ่อแม่ผมก็จะ 60 กันแล้ว พี่สาว ก็อยู่ไกล ไม่ค่อยได้กลับบ้าน พี่ผมการงานก็ยังไม่มั่นคง อยากกลับมาอยู่ใกล้ๆ เพื่อดูแลด้วย
อยากให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นครับว่าอย่างกรณีผม นี่เป็นอย่างไรบ้าง ผมรับฟังทุกความคิดเห็น เพื่อจะได้เห็นในส่วนที่ผมไม่ดี จะได้นำไปปรับปรุง ใครอยากถามเพิ่ม (เผื่อมีคนสงสัยตรงไหนถ้าผมเขียนไม่ครบ ไม่ชัดเจน) ได้ครับ
ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน