รู้สึกหันไปทางไหน ทำไมมีแต่คนเรียก"พี่"

ช่วงๆเดือนสองเดือนที่ผ่านมา
ไปไหนมาไหน มีแต่คนเรียก"พี่"
ซึ่งแต่ละคน ดูจากภาพรวมแล้วน่าจะแก่กว่าเรา
ส่วนเราอายุจะย่างเข้าวัยเบญจเพส ยี่สิบกลางๆ
ไอเราก้อล้มลงมองการแต่งตัวของตัวเองทุกครั้ง
ก็ไม่แก่นี่กว่า......ก็สมวัย ไม่แก่กว่าอายุแล้วก็ไม่ลดอายุตัวเองจนเกินไป
หรือว่าหน้าเริ่มเหี่ยว ไปตามสภาพกาลเวลา หนังหน้าเริ่มไม่เต่งตึงอีกต่อไป

พนักงานห้างหลายๆคนชอบเรียกพี่ เราก็เข้าใจเค้านะเพราะเค้าต้องให้เกียรติลูกค้า
แต่บางคน เค้าแก่กว่าเราจริงๆ น่าจะเรียกเราน้อง รึเปล่า อิอิ

เหตุการณ์ล่าสุดเมื่อวาน
ไปร้านล้างรูป จะไปล้างรูปให้นักเรียน
ผู้ชายวัยสี่สิบปลาย น่าจะเจ้าของร้าน
รูปเราล้างเสร็จ เค้าก็เรียกเรา พี่ๆ
ไอเราก็หันซ้าย ขวา มีเราคนเดียวนี้หว่า
เค้าก็เรียกอีก"พี่ๆ รูปได้แล้ว"
เราก็แบบคิดในใจ....แปะ เราไม่ใช่รุ่นพี่แปะนะ ไม่ต้องเรียนพี่ก็ได้
ก่อนออกจากร้าน เราก็หันไปมองกระจกสำรวจตัวเอง
(ตรูแก่ขนาดนั้นเลยหรอวะ)แล้วก็ออกจากร้านไป ด้วยความขุ่นเคือง - -"

ใครมีประสบการณ์ที่คล้ายๆกัน
มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

ปล.ใครมีครีมชะลอกความแก่ก่อนวัยบ้างไหมคะหรือคอสต์หน้าเป๊ะ ช่วยแนะนำด้วย
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ^____________^