วิ่ง มินิมาราธอน ครั้งแรกในชีวิต กับรายการแรกของ ไทยคม

ในวัยหนุ่มแค่คิดจะวิ่งห้ากม. ยังรู้สึกว่ามันจะไหวเหรอ แล้วในวัยใกล้เกษีณจะวิ่งสิบกม. บ้ารึเปล่า ส่วนใหญ่มักมองปัญหาก่อนลงมือทำ ฟังคนที่ไม่เคยวิ่งจริงจังมากเกินไป เช่น
   - อายุขนาดนี้ไม่ควรวิ่ง
   - เดี๋ยวก็เป็นโรคเข่าเสื่อมหรอก
   - ไปเล่นอย่างอื่นดีกว่ามั้ย
   - มาเริ่มวิ่งตอนนี้มันสายไปแล้ว
   - จะเอาเวลาที่ไหนไปวิ่ง
   - ยิ่งการวิ่งมาราธอน ยิ่งไม่มีทาง ตั้ง 42 กม. ใครจะไปวิ่งได้

แต่แล้ววันนึงมีคนแชร์คุณยายแก่ๆ คนนึงที่ยังวิ่งระยะไกลอยู่ ทำให้ผมคิดว่า ถ้ายายแกวิ่งได้ผมก็ต้องวิ่งได้ ทันใดนั้นเอง ไม่ต้องรออะไรอีกแล้ว ซื้อรองเท้าวิ่งคู่แรกในชีวิต (แพงชิบ) แล้วก็วิ่งเลย เริ่มวิ่งตั้งแต่ ก.พ. วิ่งบ้างหยุดบ้าง สัปดาห์ละสองสามวัน ครั้งละครึ่งชั่วโมง วิ่งไปเรื่อยๆ จนวิ่งได้หนึ่งชั่วโมง วิ่งอยู่คนเดียวรอบนิคมอุตสาหกรรมเหมือนคนบ้าหรือตัวประหลาด หมาไล่กัดทุกวัน (แต่ก็ทำให้เวลาวิ่งดีขึ้น) เลยคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะลงสนามจริงซะที ตอนแรกกะว่าจะไปวิ่งสนามแรกที่บ้านเกิด คือ สิงห์บุรี แต่ดันตรงกับวันเกิดเมียซะงั้น เลยเลือกงาน ไทยคม นี่แหละครั้งแรกทั้งคู่

หวังว่าจะถึงเส้นชัย เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้วิ่งมาราธอนให้ได้ภายในสิ้นปีนี้ ใครมีเทคนิคดีๆ ในการเตรียมตัววิ่ง ก็สามารถแบ่งปันกันได้ครับ

แล้วเจอกันที่งาน ไทยคม นะครับ