เสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งสนามซึ่งเป็นเส้นทางที่คุ้นเคยพอสมควร ไม่ว่าจะฮาล์ฟแรกปีที่แล้วและฟูลมาราธอนปีนี้เส้นทางแห่งนี้ก็เป็นเส้นทางที่ทำให้ผมภูมิใจกับตัวเองได้
   เช้านี้อากาศดีมากไม่ร้อนแถมเมื่อฟ้าเริ่มสางมองจากถนนยกระดับก็เห็นหมอกบางๆคลุมไปทั่ว เมื่ออากาศดีก็ทำให้การวิ่งดีขึ้นไม่เหนื่อยเกินไปนัก เช้านี้ของผมจึงไปเรื่อยๆพร้อมกับอาการเจ็บแปลบที่ขาขวาเป็นระยะๆ จริงๆแล้วเจ็บมาเป็นอาทิตย์แล้วและคิดว่าถ้าไม่หายก็คงต้องยกเลิกงานนี้แต่มาดีขึ้นเมื่อวันศุกร์ จึงตัดสินใจลงแข่งแต่สุดท้ายอาการก็มาสำแดงตั้งแต่ออกสตาร์ท
   นักวิ่งฮาล์ฟคนแรกวิ่งสวนมาเมื่อผมอยู่ที่ กม 7 และมามีกำลังใจวิ่งขึ้นมาบ้างเมื่อวิ่งมาเจอกลุ่มนักวิ่ง 10 กม เพราะผมเริ่มเก็บได้ทีละคนสองคน เพราะผมไม่สามารถเก็บนักวิ่งระยะ 21 กมได้เลย 55
   หนนี้การกลับตัวที่กิโลเมตรสุดท้ายดูไม่นรกเหมือนฮาล์ฟแรก หนนั้นแทบคลานขึ้นสะพานแต่ครั้งนี้ชิวๆและวิ่งหน้านิ่งเข้าเส้นชัยที่ 2 ชั่วโมง 22 นาที น่าอับอายมากทั้งที่ฮาล์ฟแรกผมทำได้ที่ 2 ชั่วโมง 21 นาที   
   เพื่อนๆล่ะครับลงระยะที่เท่าไหร่และสถิติเท่าไหร่กันบ้าง แบ่งปันข้อมูล เทคนิคต่างๆกันนะครับ สนามอยุธยาก็ส่งข่าวมาได้นะครับเพราะบางคนก็ไปวิ่งที่นั่นกัน
   สุดท้ายขอบคุณนักวิ่งทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้กันและกัน จนสามารถฝ่าฟันความเจ็บปวด เมื่อยล้าจนเข้าเส้นชัยได้ เมื่ออยู่บนสนามวิ่งแค่มองตากันก็รู้ว่าคุณเจ็บปวด ผมก็เจ็บปวดเหมือนกัน
   ผมกันสนามหน้า ผมลงฮาล์ฟที่เชียงใหม่มาราธอน เจอกันนะครับ



   เ