กระทู้นี้..ผมอยากมาให้กำลังใจ "
คนอกหัก จากการถูกแย่งคนรัก หรือ คนรักมีคนอื่น"
สำหรับตัวผม พึ่งผ่านพ้นมาได้ไม่นาน และผม..ถูกหลอกมา 1 ปี จริงๆผมกับเธอ เราคบกันได้
1 ปี 8 เดือน
8 เดือน คือความรักที่เธอให้ผมคนเดียว และเป็นความรักจริงๆ 1 ปี คือความรักที่เธอเริ่มปันใจให้คนอื่น
หลังจากที่ผมรู้...ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมา ไปอ้อนวอนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทำทุกวิถีทางเพื่อให้เราได้กลับมารักกัน
ตอนนั้นผมไม่โกรธเธอ เพราะผมคิดเสมอว่า "บางที..ผมอาจจะไม่ดีพอสำหรับเธอ"
แต่เมื่อผมคิดทบทวน..ผมว่าผมก็ดีทำดีที่สุดแล้ว รักและซื่อสัตย์กับเธอมาตลอด
เข้าใจดูแล เอาใจใส่ ถนุถนอมเท่าที่คนอย่างผมจะทำได้
6 เดือนแรก ... ที่ผมไม่รู้ว่าเธอมีอีกคน ไปมาหาสู่กัน แอบคุยกัน..ลับหลัง
6 เดือนหลัง ... ที่ผมรู้ แต่ก็ยังยอมทน เพราะผมรักเธอมาก มากเกินไปกว่าจะเดินออกไป อยู่ก็เจ็บ ไปก็เจ็บ
กัดฟันเดินออกไป เธอก็กลับมา แต่พอเธอกลับมาได้ไม่นาน..ก็เดินจากผมไปอีก สุดท้ายผมไปค้นหาความจริง..
สรุปคือ..เธอกลับไปสานสัมพันธ์กับคนนั้น อารมณ์นั้นที่ผมรู้มันอารมณ์ว่า..ก็ดีอ่ะ!
จนมาในวันนี้...ที่ผมกับเธอจบกันมาได้ สองอาทิตย์กว่าแล้ว หลังจากยืดเยื้อทรมาณมามาก
ผมคิดถึงวันที่ผ่านมาๆ มันมีทั้งความทรงจำที่ดี และ ไม่ดี เป็นเรื่องธรรมดา
แต่เมื่อเอามันมาหักลบกันแล้ว...มันแทบไม่เหลือสิ่งดีๆให้ผมจำ
1 ปี .. ที่ผม "ถูกสวมเขา" ในตอนแรกผมรู้สึกพ่ายแพ้ให้กับ "มือที่สาม" แต่มาวันนี้ผมกลับรู้สึกว่า...
"ดีแล้วล่ะ ที่ทิ้งกันเร็ว เพราะหากคบไปนานกว่านี้ มันคงจะเจ็บหนักและเสียเวลามากกว่านี้ ดีแล้วที่ไม่กลับมาเลือกเราอีกครั้ง
เพราะแม้เราจะยังรักเค้าอยู่มาก และต้องการเค้ามากแค่ไหน วันนึงเค้าก็ต้องไปจากเราอีกอยู่ดี เพราะเค้าไม่เคย หยุดอยู่ที่เราจริงๆ"
จำเอาไว้..อีกคนนึงก็อยากแย่ง อีกคนนึง..ก็ทำตัวเป็นของแย่งง่าย มันเหมาะกันดีคุณเห็นมั้ย?
จากแต่ก่อนโลกที่ดูหม่นๆ มาในวันนี้กลับเริ่มสดใสขึ้น ผมพยายามไม่ฟังเพลงเศร้า หาหนังสือให้กำลังใจตัวเองอ่าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้#แนะนำหนังสือ "กลับมารักตัวเองอีกครั้ง - ณิชา"
ผมพยายามไปหาเพื่อนๆ ฟังเพลงดีๆ มองผู้คน ปรับเปลี่ยนความคิด การแต่งตัว อะไรก็ตามที่ทำให้ตัวเองดีขึ้นผมทำหมด
อาจมีบ้าง..ที่ยังร้องไห้
อาจมีบ้าง..ที่ยังคิด
อาจมีบ้าง..ในห้วงอารมณ์นึงที่ยังต้องการ
แต่มันก็แค่.. "มีบ้าง ในบางอารมณ์เท่านั้น"
ในวันนี้หากเรายังเจ็บเพราะเค้า บางทีก็ควรลองถามตัวเองก่อนว่า...
"ที่เรายังเศร้าอยู่ ยังคิดถึงเค้าอยู่ เป็นเพราะ
เค้ายังมีค่าสำหรับเรา หรือ
เพราะเรากลัวไม่มีใคร?"
บางที..การที่เค้าทิ้งเราไปมีคนอื่น หรือ ถูกแย่งไป เราก็ควร "ขอบคุณมือที่สาม" นะ ที่เค้าเข้ามาพิสูจน์ให้เราเห็นว่า
"คนที่เรารักและทุ่มเทเพื่อเค้า เค้ารักและจริงใจกับเราแค่ไหน?" เพราะหากไม่มีบททดสอบนี้ เราก็คงจะเชื่ออยู่ทุกวันว่า "เค้ารักเราจริงๆ"
ผมอยากจะบอกคนที่พึ่งเจอ หรือกำลังเจอเหตุการณ์นี้ไว้ว่า...
ไม่ต้องไปเสียใจมากกับคนแบบนี้ "เค้าไม่คู่ควรกับความรักดีๆอย่างเราหรอก
และเค้าไม่มีคุณค่ามากพอที่เราจะต้องไปคร่ำครวญอีกต่อไป
เค้าต่างหากที่ควรจะเสียใจ ที่เสียคนที่พร้อมจะหยุด รักและทุ่มเทเพื่อเค้า เราแค่เสียคนไม่รักดีคนเดียวไปเอง
บนโลกนี้ยังมีคนที่ยังรอคนที่รักจริงเช่นเราอยู่ และการที่เค้าทิ้งเราไป มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึก
พ่ายแพ้ มันยังดีเสียอีกด้วยซ้ำ
ที่ทำให้เราได้ไปเจอคนที่รักเราจริงๆเร็วขึ้น วันเวลาที่ผ่านมาสำหรับเรากับเค้า อาจมีมากล้นในความทรงจำ สิ่งดีๆ คำพุดดีๆ
มันยังคงวนในหัว แต่ไม่ต้องห่วง เพราะวันนึงมันจะเลือนลางไปเอง"
พยายามเข้มแข็งเข้านะครับ ผมเชื่อว่า "คนดีๆที่รักเราจริงๆ" ยังมีอยู่บนโลกนี้ เราก็แค่ "โชคร้าย" เจอคนแบบนี้เท่านั้นเอง
เสียใจได้ แต่อย่าเสียใจนาน อยากร้องไห้ก็ร้อง อยากบ้า..ก็บ้า อยากจะทำอะไรก็ทำ แต่อย่า..ประชดชีวิตตัวเอง
ทำตัวเองให้มีค่า ทำตัวเองให้ดูดีทุกวัน เพราะเราไม่รู้นี่ครับว่า..เมื่อเราก้าวออกจากประตูห้องไป เราอาจจะเจอใครสักคนเข้ามาก็ได้
รักษาหัวใจตัวเองให้เข้มแข็ง มีความสุขกับตัวเองมากๆ มองโลกในแง่ดี สิ่งที่เราพบเจอมันก็แค่ฝนที่มันกระหน่ำลงมา
แต่สักวัน...แดดจะส่องให้มันสดใสอีกครั้ง
ดูแลหัวใจตัวเอง...เพื่อรอคนในอนาคตเข้ามาแบ่งความสุขให้เราและพร้อมดูแลหัวใจเราไปนานๆ
** ใครอยากรู้ว่าผมเจ็บและโดนมายังไง อ่านกระทู้ย้อนหลังของผมก็ได้ครับ **
** ขอให้กำลังใจยาวๆนะครับ ผมอยากให้ทุกคนเข้มแข็ง...แล้วมายิ้มให้ได้อีกครั้งนะครับ **
**แท๊กบางห้องอาจไม่เกี่ยว แต่ผมก็อยากแบ่งกำลังใจให้ครับ

**
[[ กระทู้ให้กำลังใจ ]] โลกใบใหม่...ไม่มีเธอ
สำหรับตัวผม พึ่งผ่านพ้นมาได้ไม่นาน และผม..ถูกหลอกมา 1 ปี จริงๆผมกับเธอ เราคบกันได้ 1 ปี 8 เดือน
8 เดือน คือความรักที่เธอให้ผมคนเดียว และเป็นความรักจริงๆ 1 ปี คือความรักที่เธอเริ่มปันใจให้คนอื่น
หลังจากที่ผมรู้...ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมา ไปอ้อนวอนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทำทุกวิถีทางเพื่อให้เราได้กลับมารักกัน
ตอนนั้นผมไม่โกรธเธอ เพราะผมคิดเสมอว่า "บางที..ผมอาจจะไม่ดีพอสำหรับเธอ"
แต่เมื่อผมคิดทบทวน..ผมว่าผมก็ดีทำดีที่สุดแล้ว รักและซื่อสัตย์กับเธอมาตลอด
เข้าใจดูแล เอาใจใส่ ถนุถนอมเท่าที่คนอย่างผมจะทำได้
6 เดือนแรก ... ที่ผมไม่รู้ว่าเธอมีอีกคน ไปมาหาสู่กัน แอบคุยกัน..ลับหลัง
6 เดือนหลัง ... ที่ผมรู้ แต่ก็ยังยอมทน เพราะผมรักเธอมาก มากเกินไปกว่าจะเดินออกไป อยู่ก็เจ็บ ไปก็เจ็บ
กัดฟันเดินออกไป เธอก็กลับมา แต่พอเธอกลับมาได้ไม่นาน..ก็เดินจากผมไปอีก สุดท้ายผมไปค้นหาความจริง..
สรุปคือ..เธอกลับไปสานสัมพันธ์กับคนนั้น อารมณ์นั้นที่ผมรู้มันอารมณ์ว่า..ก็ดีอ่ะ!
จนมาในวันนี้...ที่ผมกับเธอจบกันมาได้ สองอาทิตย์กว่าแล้ว หลังจากยืดเยื้อทรมาณมามาก
ผมคิดถึงวันที่ผ่านมาๆ มันมีทั้งความทรงจำที่ดี และ ไม่ดี เป็นเรื่องธรรมดา
แต่เมื่อเอามันมาหักลบกันแล้ว...มันแทบไม่เหลือสิ่งดีๆให้ผมจำ
1 ปี .. ที่ผม "ถูกสวมเขา" ในตอนแรกผมรู้สึกพ่ายแพ้ให้กับ "มือที่สาม" แต่มาวันนี้ผมกลับรู้สึกว่า...
"ดีแล้วล่ะ ที่ทิ้งกันเร็ว เพราะหากคบไปนานกว่านี้ มันคงจะเจ็บหนักและเสียเวลามากกว่านี้ ดีแล้วที่ไม่กลับมาเลือกเราอีกครั้ง
เพราะแม้เราจะยังรักเค้าอยู่มาก และต้องการเค้ามากแค่ไหน วันนึงเค้าก็ต้องไปจากเราอีกอยู่ดี เพราะเค้าไม่เคย หยุดอยู่ที่เราจริงๆ"
จำเอาไว้..อีกคนนึงก็อยากแย่ง อีกคนนึง..ก็ทำตัวเป็นของแย่งง่าย มันเหมาะกันดีคุณเห็นมั้ย?
จากแต่ก่อนโลกที่ดูหม่นๆ มาในวันนี้กลับเริ่มสดใสขึ้น ผมพยายามไม่ฟังเพลงเศร้า หาหนังสือให้กำลังใจตัวเองอ่าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผมพยายามไปหาเพื่อนๆ ฟังเพลงดีๆ มองผู้คน ปรับเปลี่ยนความคิด การแต่งตัว อะไรก็ตามที่ทำให้ตัวเองดีขึ้นผมทำหมด
อาจมีบ้าง..ที่ยังร้องไห้
อาจมีบ้าง..ที่ยังคิด
อาจมีบ้าง..ในห้วงอารมณ์นึงที่ยังต้องการ
แต่มันก็แค่.. "มีบ้าง ในบางอารมณ์เท่านั้น"
ในวันนี้หากเรายังเจ็บเพราะเค้า บางทีก็ควรลองถามตัวเองก่อนว่า...
"ที่เรายังเศร้าอยู่ ยังคิดถึงเค้าอยู่ เป็นเพราะเค้ายังมีค่าสำหรับเรา หรือ เพราะเรากลัวไม่มีใคร?"
บางที..การที่เค้าทิ้งเราไปมีคนอื่น หรือ ถูกแย่งไป เราก็ควร "ขอบคุณมือที่สาม" นะ ที่เค้าเข้ามาพิสูจน์ให้เราเห็นว่า
"คนที่เรารักและทุ่มเทเพื่อเค้า เค้ารักและจริงใจกับเราแค่ไหน?" เพราะหากไม่มีบททดสอบนี้ เราก็คงจะเชื่ออยู่ทุกวันว่า "เค้ารักเราจริงๆ"
ผมอยากจะบอกคนที่พึ่งเจอ หรือกำลังเจอเหตุการณ์นี้ไว้ว่า...
ไม่ต้องไปเสียใจมากกับคนแบบนี้ "เค้าไม่คู่ควรกับความรักดีๆอย่างเราหรอก
และเค้าไม่มีคุณค่ามากพอที่เราจะต้องไปคร่ำครวญอีกต่อไป
เค้าต่างหากที่ควรจะเสียใจ ที่เสียคนที่พร้อมจะหยุด รักและทุ่มเทเพื่อเค้า เราแค่เสียคนไม่รักดีคนเดียวไปเอง
บนโลกนี้ยังมีคนที่ยังรอคนที่รักจริงเช่นเราอยู่ และการที่เค้าทิ้งเราไป มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกพ่ายแพ้ มันยังดีเสียอีกด้วยซ้ำ
ที่ทำให้เราได้ไปเจอคนที่รักเราจริงๆเร็วขึ้น วันเวลาที่ผ่านมาสำหรับเรากับเค้า อาจมีมากล้นในความทรงจำ สิ่งดีๆ คำพุดดีๆ
มันยังคงวนในหัว แต่ไม่ต้องห่วง เพราะวันนึงมันจะเลือนลางไปเอง"
พยายามเข้มแข็งเข้านะครับ ผมเชื่อว่า "คนดีๆที่รักเราจริงๆ" ยังมีอยู่บนโลกนี้ เราก็แค่ "โชคร้าย" เจอคนแบบนี้เท่านั้นเอง
เสียใจได้ แต่อย่าเสียใจนาน อยากร้องไห้ก็ร้อง อยากบ้า..ก็บ้า อยากจะทำอะไรก็ทำ แต่อย่า..ประชดชีวิตตัวเอง
ทำตัวเองให้มีค่า ทำตัวเองให้ดูดีทุกวัน เพราะเราไม่รู้นี่ครับว่า..เมื่อเราก้าวออกจากประตูห้องไป เราอาจจะเจอใครสักคนเข้ามาก็ได้
รักษาหัวใจตัวเองให้เข้มแข็ง มีความสุขกับตัวเองมากๆ มองโลกในแง่ดี สิ่งที่เราพบเจอมันก็แค่ฝนที่มันกระหน่ำลงมา
แต่สักวัน...แดดจะส่องให้มันสดใสอีกครั้ง
ดูแลหัวใจตัวเอง...เพื่อรอคนในอนาคตเข้ามาแบ่งความสุขให้เราและพร้อมดูแลหัวใจเราไปนานๆ
** ใครอยากรู้ว่าผมเจ็บและโดนมายังไง อ่านกระทู้ย้อนหลังของผมก็ได้ครับ **
**แท๊กบางห้องอาจไม่เกี่ยว แต่ผมก็อยากแบ่งกำลังใจให้ครับ