กดดันกับ วัฒนธรรมมาสาย กลับดึก และการทำงานไม่เป็นเวลาครับ

เพิ่งเริ่มเข้าทำงานที่ทำงานใหม่ในเมืองครับ office ราชประสงค์ บ้านผมอยู่นนท์ ผมต้องรีบออกแต่เช้าประมาณตีห้าครึ่งเพื่อจะไปให้ทันเข้างาน 8.30 น. ตามระเบียบขององค์กร ก็ไม่ได้ลำบากอะไรครับ ปกติก็เป็นคนตื่นเช้าอยู่แล้ว ในวันแรกๆ ที่ไปทำงานพบว่า แม้ระเบียบจะบอกว่าทำงาน 8.30 - 17.30 ก็พบว่าพนักงาน แม้แต่หัวหน้าทีม ก็ทยอยมาทำงานกันประมาณ 9.30 เป็นต้นไป และส่วนใหญ่จะอยู่พร้อมหน้ากันประมาณ 10.30 และรับประทานอาหารกลางวันกันไม่เป็นเวลา กลับบ้านกันค่ำมาก ในวันแรกของการทำงานในฐานะพนักงานใหม่ ผมก็เลยอยู่จนหัวหน้าจะกลับแล้วจึงค่อยกลับ ปรากฎว่าเขากลับกัน 1 ทุ่มครึ่ง และได้รู้มาว่าเขานิยมกลับกันประมาณนี้ กว่าจะถึงบ้าน สามทุ่ม
        
         วันต่อมาเลยบอกกับหัวหน้าตรงๆ ว่าบ้านไกลมาก จะต้องกลับตามเวลาเลิกงาน หัวหน้าก็ดูเห็นใจนะครับ ผมมาเช้า มาแล้วก็ทำงานเลย ไม่ได้มาแล้วออกไปนั่งทานเข้า ทานกาแฟ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า มาเช้าไม่มีใครเห็นเลย เพราะไม่มีคนมา ผมก็ทำแบบนั้น แต่ประเด็นคือเวลาผมกลับบ้าน เขาก็ยังอยู่ที่ทำงานกันอยู่ และก็จะมีเรื่องโทรศัพท์มาหาผมหลังเลิกงานอีก

         ลักษณะการทำงานของหัวหน้าซึ่งเป็นผู้หญิง เธอมักใช้เวลาส่วนใหญ่ในการโทรศัพท์พูดคุย ประสานงาน แต่จะมีน้ำมากกว่าเนื้อ กับผมก็เช่นกัน เธอมักจะเล่าเรื่องดราม่า ภูมิหลัง อะไรต่ออะไรมากกว่าจะคุยถึงเรื่องงาน จนผมต้องถามคำถามชัดๆ เรื่องงานออกไป แต่ผมนอบน้อมนะครับ ถามด้วยความสุภาพ แต่ก็รู้สึกอึดอัดกับการทำงานแบบนี้ มันเสียเวลา และชีวิตส่วนตัวของเราก็เริ่มมีปัญหา เธอจะโทรศัพท์มาคุยงานในวันหยุด หรือหลังเลิกงานเสมอ เพราะในเวลางานแทบไม่มีเวลาได้คุยเรื่องงานกันเลย แล้วแต่ละครั้งที่โทรมาก็จะยืดยาวเยิ่นเย้อ กว่าจะเข้าเรื่อง ก็จะมีเรื่องดราม่านู่นนี่แถมตลอด

         เพื่อนๆ มีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมครับ จะรับมือหรือปฏิบัติตัวอย่างไร สำหรับเรื่องเวลาผมคิดว่าผมยอมไม่ได้จริงๆ เพราะมีครอบครัวต้องดูแล และก็ยังต้องการพักผ่อนส่วนตัว จริงๆ เนื้องานไม่ใช่อะไรที่ต้องระแวดระวังตลอดเวลา ทำในเวลางานปกติก็ได้ครับ สำหรับบางวันถ้าต้องอยู่เย็นจริงๆ ผมพอรับได้ แต่ถ้าให้อยู่เพราะมันแต่คุยเรื่องดราม่าอันนี้ก็เซ็ง -_-