เรื่องเล่าจากพริกไทยป่น ฉบับคุณพ่อบ้านจ่ายตลาด

ภรรยา : คุณๆ พรุ่งนี้ฝากซื้อพริกไทยป่นด้วยนะ เข้าใจนะ พริกไทยป่น ที่ไม่ใช่พริกป่นน่ะ
สามี : พริกไทยป่นที่มันทำจากพริกไทยแล้วมันเอามาป่นใช่ป่ะ
ภรรยา : นั่นแหละ ที่มันเป็นขวดเล็กๆ อ่ะ ไม่ใช่พริกป่นแดงๆ นะ
สามี : คุณคิดว่าผมโง่ขนาดไม่รู้จักพริกไทยป่นเลยหรอ
ภรรยา : ก็...คราวที่แล้วคุณซื้อผิดมา ซื้อพริกป่นมาถุงเบ้อเร่อ ใช้ก็ไม่ได้ใช้ เสียทิ้งไปแล้ว
สามี : เงิบ...เงียบๆ ไปนะ

สุดท้ายได้อย่างที่อยากได้นะ

เอามาเล่าแบบฮาๆ น่ะค่ะ จริงๆ แม้เค้าจะซื้อผิดบ่อยครั้ง เช่น

ฝากซื้อพริงแกง He ซื้อมาเป็นโล เอิ่มมม จะแกงแจกทั้งหมู่บ้านเลยหรอ

ฝากซื้อปลา ภรรยาอยากได้ตัวกลาง ๆ เนื้ออร่อยกว่า สามีคิดเผื่อซื้อตัวทีใหญ่สุดในแผง

ฝากซื้อกระเพรา ได้ใบแมงลัก

ฝากซื้อไก่สับ ได้ไก่ไม่สับ บางทีก็ได้ไก่เกือบเน่า

ฝากซื้อเนื้อ 1 โล ได้เนื้อครึ่งโล อีกครึ่งโลเป็นมัน

ฯลฯ

ปล...สุดท้ายเราก็ขอบคุณ คุณสามีนะ ที่ไปจ่ายตลาดแทนเราทุกที เราไม่ชอบไปตลาดเอง คือขึ้เกียจแต่งตัว(เป็นมุสลิมนึกดู กว่าจะปิดหมดตัวเนี่ย ผ้าหลายชิ้นอยู่) จอดรถก็ยาก ตอนเช้าๆ ขอบคุณที่ ตื่นก่อน นอนทีหลัง