[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เห็นคำคมในพันทิปนี้แล้ว สะดุดใจค่ะ เรยเป็นแรงบันดาลใจให้มาตั้งทู้อ่ะค่ะ


ขอถามเพื่อนๆพี่ๆหน่อยนะคะ มุมมองเรื่องความรักแบบ สองอารมณ์แบบเนี้ย
คุณรู้สึก เช่นไรบ้าง...ถ้าหากหัวใจของเราตายไปแล้วพร้อมกับความรัก
ที่เจ็บช้ำ จมอยู่กับน้ำตา ความทุกข์ทรมาน เจ็บปวดทุกๆนาทีมีแต่ความเศร้า
ความหลอกลวง...ความสิ้นหวังท้อแท้...และสุดท้ายก็จบลงด้วยการจากลา
และคิดว่ามันจะไม่มีโอกาสได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมใหม่อีกครั้ง....


และเมื่อวันหนึ่ง...ความรักจากคนเดิม..แบบเดิมๆ..ได้กลับมาหาคุณ
พร้อมกับร้องของโอกาสอีกซักครั้ง...คุณควรจะให้โอกาสเค้าหรือไม่..
และเหตุผลที่คุณให้โอกาสเค้า คืออะไร ระหว่าง" ความรัก..กับ..ความแค้น "...
ลองมาแชร์ความรู้สึก กันดูนะคะ...

.................................เมื่อ ...ความรัก..ปลิดปลงจบลงแล้ว...
                                 เมื่อ ...ดวงแก้ว แตกหักรักสลาย
                                 เมื่อ ...ล้างราสิ้นสุด หยุดสายใย
                                 เมื่อ ...หมดใจ ให้คร่ำครวญป่วนฤดี...

                                                                   เขา...มาหักอกหนี..ตีตัวจาก
                                                                   เขา...มาพรากหัวใจไกลหลีกหนี
                                                                   เขา...เหยียบย่ำซ้ำเติม...มิไยดี
                                                                   เขา...หลีกลี้หนีหายไปไกลเกิน

                                 กลับ...เห็นเราโง่เขลาไม่มีค่า
                                 กลับ...เวลาเนิ่นนานที่ห่างเหิน
                                 กลับ...มาหาเราบอกรักซะเหลือเกิน
                                 กลับ...มาเชิญชวนใหม่ในรักเรา

                                                                   มา...ออดอ้อนเริ่มใหม่ในคำรัก
                                                                   มา...หยุดพักบอกให้รักแต่เพียงเขา
                                                                   มา...ขอเริ่มต้นใหม่ให้เนิ่นเนาว์....
                                                                   มา...แบ่งเบาความทุกข์ปลุกปลอบใจ

                                  เราควรทำเช่นไรในใจคิด......
                                  ในดวงจิตคิดหวลชวนหวั่นไหว....
                                  ทั้งรักและทั้งแค้น แน่นในใจ...
                                  ความรู้สึกเป็นเช่นไร..ใครบอกที....

                                                                   " เพ็ญพิชญา "