อึดอัดไปหมด พยายามไม่คิด แต่ทุกอย่างพุ่งมาที่สมอง ใจก็หน่วงๆ อยากผ่านความรู้สึกแย่ๆนี้ไปให้ได้ แต่ไม่รู้ทำไง ไปวัดก็แล้ว ทำงานบ้าน อ่านหนังสือดูทีวี คุยกะพี่สาว โทร.เล่าเรื่องราวให้แม่รัก บอกรักพ่อแม่ แต่พอวางสาย และกลับมาอยู่ลำพังมันกลับคิดถึง...และร้องไห้ออกมาเอง กลัวจะเป็นโรคซึมเศร้าจัง
บางทีเคว้งคว้าง ล่องลอย ไม่พูด ไม่กินอะไรเลยเป็นวันสองวัน นอกจากน้ำเปล่า
รู้สึกแย่จัง ที่เจอทอมใจร้ายตั้งแต่วันแรก จนวันสุดท้าย น้อยใจ ความรักและความดี แต่อีกคนตอบแทนเราแบบ...จุก...ไม่โกรธ แต้อยากแข็งแรงไวๆ
พยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเอง คุยกับตัวเอง แค่มันยังหน่วงๆในใจ น้ำตาไหลอยู่ ขอคำแนะนำทีค่ะ กลัวใจไม่เข้มแข็งเหลือเกิน
ขอบคุณนะคะ
จะทำยังไง คิดอะไรถึงจะผ่านไปได้?
บางทีเคว้งคว้าง ล่องลอย ไม่พูด ไม่กินอะไรเลยเป็นวันสองวัน นอกจากน้ำเปล่า
รู้สึกแย่จัง ที่เจอทอมใจร้ายตั้งแต่วันแรก จนวันสุดท้าย น้อยใจ ความรักและความดี แต่อีกคนตอบแทนเราแบบ...จุก...ไม่โกรธ แต้อยากแข็งแรงไวๆ
พยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเอง คุยกับตัวเอง แค่มันยังหน่วงๆในใจ น้ำตาไหลอยู่ ขอคำแนะนำทีค่ะ กลัวใจไม่เข้มแข็งเหลือเกิน
ขอบคุณนะคะ