สวัสดีพี่ๆทุกคนคะ

คือหนูมีเรื่องจะสอบถามนะคะ ปัจจุบัน อายุ 15 ปี สูง 160 ซม หนัก 38-39 กก
คือผอมแบบโทรมๆ ติดกระดูก อมโรค ไม่มีกล้ามเนื้อ มันไม่เฟิร์ม ย้วยๆ พิลึกนะคะ
เพราะ ช่วงปิดเทอม ลดแบบผิดๆ กินน้อย + คาร์ดิโอ้ เลยมาเป็นอย่างนี้
หนูเลยอยากถามนะคะว่า
- ถ้าออกกำลังกายในวัยหนู ออกกำลังกายแบบไหนดีคะ ลองอ่านดูเขาบอกวัยหนูควรออกกำลังกายแบบ
กระโดดเชือก เต้นแอโรบิก กระโดดตบ นะคะ แล้วถ้าออกแบบ พิคาทิส สัก 10 นาทีได้ไหมคะ
-สถานที่ออกกำลังกาย ยายยึดห้องหนู ไม่ให้ออกกำลังกาย เพราะจะดูทีวี หนูเลยพยายามเดินกลับบ้านแทน ได้ไหมคะ ถ้าออกทีก็มีเวลาแค่ 5-10 นาทีเองคะ
-ช่วงนี้ เครียดๆ เบื่อ ขี้เกียจ แถมชอบทำหน้าเครียด โมโหง่าย ไม่รู้เพราะขาดอาหารหรือเปล่า
เพราะเมื่อก่อนร่าเริงมาก พอจะกลับมากินปกติ จิตก็กลัวอ้วน แบบเครียด จิตตก อันนั้นไม่กิน อันนี้ไม่ทาน
กลายเป็นคนกลัวการกินขนมหวาน ของทอด ของมัน แป้ง น้ำตาล ไปเลย
อยากกินก็อยากนะคะ แต่เหมือนมันสั่งไม่ให้กินจนเครียด โมโหใส่คนอื่นบ่อยมากๆ
แถมขี้เกียจสุดๆ เมื่อก่อนแอคทีฟมาก ออกกำลังกายได้ตลอด แต่ตอนนี้แต่คิดก็ไม่อยากทำแล้วคะ สมองก็เหมือนจำบทเรียนอะไรไม่ได้
-น้ำหนักอย่างหนู กินอะไรได้บ้างคะ อยากให้พี่ๆ แนะนำที อยากกินขนมหวานๆ อยากกินของงทอด แต่ทำไม่ได้คายทิ้งตลอด บ้างทีอกข้าวยังมีเลยทั้งที่รู้ว่าไม่ดี TT
-ผลไม้ ผัก อาหารอะไร ที่กินได้ กินไม่ได้มั้งคะ อยากทานและคิดถึง มะม่วง มะละกอสุก ทุเรียน กล้วย แครอท เผือก ฟักทอง ลำไย ข้าวขาหมู ขนมถ้วย ขนมใส่ไส้ ข้าวผัด ผัดไทย ผัดซีอิ๋ว แต่เห็นบอกว่า น้ำตาล แป้ง ไขมัน สูงทั้งนั้น
-แล้วอุนจิก็ตันจนต้องสวนด้วยคะ ลำบากมากๆ เวลาไปกินเลี้ยงกับเพื่อน เพื่อนนั่งเฮาฮาปาร์ตี้ ส้มตำ หมูกระทะกันไป ส่วนหนูนั่งจิบนิด กินหน่อย ไม่สนุกเลย TT
ช่วงนี้ทั้งท้อ ทั้งขี้เกียจ หงุดหงิด อ่อนไหวง่าย ใครมาเล่นด้วยก็วีนใส่
ใครมาว่าเราผอมเกินก็อยากร้องไห้ เหมือนไม่ใช่คนเดิม
จนเพื่อนกับยาย แม่ บอกขอคนเดิมกลับมา อ้วนก็อ้วนไป 20 ค่อยลด
หนูอยากทำอย่างนั้นนะคะ แต่ทำไม่ได้ เหมือนเป็นโรคกลัวอ้วนไปแล้ว
เวลาเห็นเพื่อนกินขนม ช็อกโกแลต ข้าวขาหมู ผัดกระเพรา แล้วอยากร้องไห้ อยากกินบ้าง แต่พอจะกิน มันก็ไปคายทิ้ง
ยาวไปเลย 55555 แต่อยากระบายจริงๆ ขอรบกวนพี่ๆทุกคนทีนะคะ จะดุจะเตือนยังไงก็ไดคะ ยอมรับฟังได้หมด
ขอบคุณมากจริงๆคะ
แก้ไขคำผิดคะ
(ขอระบายกับพี่ๆทุกคนทีนะคะ )เป็นโรคขาดสารอาหารกับโรคกลัวอ้วน ท้อจนไม่อยากจะทำอะไรอีกแล้ว
คือหนูมีเรื่องจะสอบถามนะคะ ปัจจุบัน อายุ 15 ปี สูง 160 ซม หนัก 38-39 กก
คือผอมแบบโทรมๆ ติดกระดูก อมโรค ไม่มีกล้ามเนื้อ มันไม่เฟิร์ม ย้วยๆ พิลึกนะคะ
เพราะ ช่วงปิดเทอม ลดแบบผิดๆ กินน้อย + คาร์ดิโอ้ เลยมาเป็นอย่างนี้
หนูเลยอยากถามนะคะว่า
- ถ้าออกกำลังกายในวัยหนู ออกกำลังกายแบบไหนดีคะ ลองอ่านดูเขาบอกวัยหนูควรออกกำลังกายแบบ
กระโดดเชือก เต้นแอโรบิก กระโดดตบ นะคะ แล้วถ้าออกแบบ พิคาทิส สัก 10 นาทีได้ไหมคะ
-สถานที่ออกกำลังกาย ยายยึดห้องหนู ไม่ให้ออกกำลังกาย เพราะจะดูทีวี หนูเลยพยายามเดินกลับบ้านแทน ได้ไหมคะ ถ้าออกทีก็มีเวลาแค่ 5-10 นาทีเองคะ
-ช่วงนี้ เครียดๆ เบื่อ ขี้เกียจ แถมชอบทำหน้าเครียด โมโหง่าย ไม่รู้เพราะขาดอาหารหรือเปล่า
เพราะเมื่อก่อนร่าเริงมาก พอจะกลับมากินปกติ จิตก็กลัวอ้วน แบบเครียด จิตตก อันนั้นไม่กิน อันนี้ไม่ทาน
กลายเป็นคนกลัวการกินขนมหวาน ของทอด ของมัน แป้ง น้ำตาล ไปเลย
อยากกินก็อยากนะคะ แต่เหมือนมันสั่งไม่ให้กินจนเครียด โมโหใส่คนอื่นบ่อยมากๆ
แถมขี้เกียจสุดๆ เมื่อก่อนแอคทีฟมาก ออกกำลังกายได้ตลอด แต่ตอนนี้แต่คิดก็ไม่อยากทำแล้วคะ สมองก็เหมือนจำบทเรียนอะไรไม่ได้
-น้ำหนักอย่างหนู กินอะไรได้บ้างคะ อยากให้พี่ๆ แนะนำที อยากกินขนมหวานๆ อยากกินของงทอด แต่ทำไม่ได้คายทิ้งตลอด บ้างทีอกข้าวยังมีเลยทั้งที่รู้ว่าไม่ดี TT
-ผลไม้ ผัก อาหารอะไร ที่กินได้ กินไม่ได้มั้งคะ อยากทานและคิดถึง มะม่วง มะละกอสุก ทุเรียน กล้วย แครอท เผือก ฟักทอง ลำไย ข้าวขาหมู ขนมถ้วย ขนมใส่ไส้ ข้าวผัด ผัดไทย ผัดซีอิ๋ว แต่เห็นบอกว่า น้ำตาล แป้ง ไขมัน สูงทั้งนั้น
-แล้วอุนจิก็ตันจนต้องสวนด้วยคะ ลำบากมากๆ เวลาไปกินเลี้ยงกับเพื่อน เพื่อนนั่งเฮาฮาปาร์ตี้ ส้มตำ หมูกระทะกันไป ส่วนหนูนั่งจิบนิด กินหน่อย ไม่สนุกเลย TT
ช่วงนี้ทั้งท้อ ทั้งขี้เกียจ หงุดหงิด อ่อนไหวง่าย ใครมาเล่นด้วยก็วีนใส่
ใครมาว่าเราผอมเกินก็อยากร้องไห้ เหมือนไม่ใช่คนเดิม
จนเพื่อนกับยาย แม่ บอกขอคนเดิมกลับมา อ้วนก็อ้วนไป 20 ค่อยลด
หนูอยากทำอย่างนั้นนะคะ แต่ทำไม่ได้ เหมือนเป็นโรคกลัวอ้วนไปแล้ว
เวลาเห็นเพื่อนกินขนม ช็อกโกแลต ข้าวขาหมู ผัดกระเพรา แล้วอยากร้องไห้ อยากกินบ้าง แต่พอจะกิน มันก็ไปคายทิ้ง
ยาวไปเลย 55555 แต่อยากระบายจริงๆ ขอรบกวนพี่ๆทุกคนทีนะคะ จะดุจะเตือนยังไงก็ไดคะ ยอมรับฟังได้หมด
ขอบคุณมากจริงๆคะ
แก้ไขคำผิดคะ