ขอใช้พี้นที่เล่าการลาออกของผม สักหน่อย เพราะไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังได้
ผมทำงาน เป็นวิศวกร ใน บ แ่ห่งหนึ่งมา 7 ปี กว่าๆได้ ก็อยู่สุขสบายดี นายดี เพื่อนร่วมงานดี คือดีทุกอย่าง
อะไรไม่ดีก็มีบ้างแต่ก็รับได้ปรับตัวได้ ตลอดชีวิตการทำงานตั้งแต่เรียนจบมา ก็จะมี บ หางานหรือ Head hunter
ติดต่อเข้ามาเรื่อยๆ งานน่าสนใจบ้างไม่น่าสนใจบ้าง ถ้าน่าสนใจก็จะไปคุย เพื่อไม่เป็นการปิดโอกาศตัวเอง
ตั้งใจแค่ว่างาน OK เงินเดือนใหม่ ใครให้ 1 เท่าของที่เดิมโดยไม่ต่อก็จะไป
อยู่มาวันนึงก็เหมือน ที่เคยติดต่อมา ดูน่าสนใจเพราะเป็นงานที่ถนัดอยู่แล้ว แต่เป็น บ คู่แข่งกัน แต่ก็ไม่ได้แข่งขันกันรุนแรงมาก
ก็ไปคุย หลังจากนั้น HR ก็ติดต่อมาว่า OK ให้เงินเดือนตามที่ต้องการ ผมขอไป 1 เท่าจากที่เดิม
ก็นัดเซ็นสัญญา หลังจากเซ็นสัญญา ที่ใหม่ก็ให้เวลา Clear งาน เดือนกว่าๆ คือกำหนดวันเริ่มงาน 1 เดือนกว่าๆหลังเซ็นสัญญา
ผมก็มายื่นใบลาออกจากที่เก่า 30 วันล่วงหน้าตามระเบียบ ก็แน่นอนว่าต้องมีคำถามว่าออกไปทำอะไร
ผมไม่อยากโกหก แต่ก็ไม่อยากบอกความจริงเวลานี้ ก็บอกไปว่าขอ ยังไม่บอก ตอนนี้เพราะในวงการ ผมก็ไม่รู้
เรื่องสายสัมพันธ์ การรู้จักกัน อะไรแค่ไหน และ ไม่อยากโดนกดดัน กลั่นแกล้ง อันนี้ผมอาจจะผิดเอง ถ้า โกหกไป ว่าไปเรียนต่อ
ไปทำอะไรอื่นๆที่ไม่ใช้งานแบบเดิม ก็คงไม่ต้องเจอกับแรงกดดัน ระหว่างที่ โอนถ่ายงาน และ รอให้ครบ 30 วันตามระเบียบ
ผมก็ Clear เอกสาร ทรัพย์สิน ต่างๆเรียบร้อย ทำงานตามปกติ พาทีมงานใหม่ไป ดูงานที่ต่างๆ จนครบ
แล้วก็ โดนเรียกไปคุยว่า มีคนไม่พอใจที่ผมออก สาเหตุเนื่องจาก มีคู่แข่งมาประมูลงาน แข่ง แบบ ที่ว่าต้องรู้เรื่อง รายละเอียดจาก
คนในแน่ ๆ แต่ บ นั้นไม่ใช้ บริษัทที่ผมจะไป ผมก็บอกไปผมไม่ได้ทำอะไร ผมไม่รู้จักใครที่ บริษัทอื่น แม้แต้ บ ที่ผมจะไป
ผมก็ไม่รู้จักใครเลย ก็ไม่มีใครเชื่อ ช่วงนี้ลูกค้าหลุดเยอะด้วย อาจจะมีความเครียจ กันอยู่ จังหวะว่าผมลาออก
หรืออาจจะเป็นข้ออ้าง อะไร เพื่อบอกผมว่า ห้ามบอกความลับ หรือ ข้อมูล ลูกค้าให้กับ บ ใหม่ ผมก็บอกไปว่า
ผมรู้ว่าอะไรควรทำ และ อะไรไม่ควรทำ อะไรถูกต้อง ดีชั่วผมแยกได้ ผมแค่เปลี่ยนนายจ้าง ทุกคนยังเป็นเพื่อน
เป็นพี่เป็นน้อง กัน ในระเบียบ บริษัทไม่มีว่าลาออกไปแล้วห้ามไปทำงานลักษณะเีดียวกัน ที่ บ อื่น
หรือว่าเจ้านายผมอาจจะเสียใจ คิดว่าเลี้ยงให้ดีแล้วยังมา ทรยศ กัน ก็ไม่รู้ได้ ไม่มีการเลี้ยงส่ง หรือ ข้อเสนอ ใดๆ มีแต่คำพูดปลอบใจ
ผมโดนลด E-Mail โดยไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
และยังไม่ถึงวันที่ผมจะลาออก นายผมให้ ลาอาทิตย์สุดท้าย แต่เมื่อวานนี้ กำลังพาทีมงานใหม่ไป ส่งต่องาน ก็มี Whatapp จากนาย
มาว่าไม่ต้องเข้า Office แล้ว เพื่อความสบายใจของ ทุกคน ผมก็มาิคิดว่าผมทำอะไรผิด ผมก็ลาออกตามระเบียบ ปกติ
จะผิดก็แค่ว่าผมไม่ได้โกหก เพียงแต่ยังไม่บอก ว่าไปอยู่ที่ไหน ทำให้ทุกคนระแวง ผมรู้สึกเหมือนถูกไล่ออกจากบ้าน
ผมใช้คำว่าบ้าน ผมทำงานมา 7 ปีกว่า ใช้ชีวิตอยู่ที่ทำงาน เหมือนอยู่บ้าน กิน เดิน นั่ง นอน ทำงาน
ผมเก็บของส่วนตัวในโต๊ะ กลับบ้านเกือบหมดแล้ว เหลือเพียง แก้วน้ำ ที่ยังใช้อยู่ทุกวัน ก็เลยยังไม่เอากลับ
แต่เค้าไม่ให้ผมเข้าไป ทำงานแล้วบอกให้พักผ่อน ไปเที่ยวตามสบาย
การลาออกของผม ในใบลาออก คือ 31 มค. ผมไปเริ่มงานที่ใหม่ 3 กพ ผมยื่นใบลาออก กับ เจ้านายผมวันที่ 27 ธค ปีที่แล้ว
คืนทุกสิ่งตามระเบียบหมดแล้ว เก็บของกลับบ้าน เฉพาะของส่วนตัว นายผมบอกว่าไม่ต้องไปทำงานแล้วตั้งแต่เมื่อวาน
22 มค ผม ต้องได้รับเงินเดือน เดือน มค เต็มเดือน เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ส่วนของนายจ้างผมยังไม่รู้ว่าจะได้กี่ %
แต่ผมคงเงินไว้ในกองทุน ยังไม่เอาออกมา เพราะว่า รอให้ที่ใหม่ผ่านทดลองงาน แล้วก็จะสะสมที่ใหม่ต่อไป เอาออกมา
เข้าใจว่าต้องเสียภาษี และเอาออกมาก็คงจะหมดไปอย่างไรประโยชน์ที่เป็นชิ้นเป็นอัน
หลายอาทิตย์ที่ผ่านมาผมอึดอัดเพราะว่าเล่าให้ใครฟังไม่ได้ ได้แต่หาเรื่องเที่ยววันหยุดให้ลืมๆ และเป็นกังวล
เรื่องงานที่ใหม่จะเป็นอย่างไรด้วย ไม่ ผมทำงานที่นี่ทุ่มเทมาก บางงานต้องอดหลับอดนอน ทำงานไม่มีวันหยุดเป็นเดือนๆ
คิดวิธีการทำงานต่างๆเพื่อให้งานออกมาดี ที่สุด ให้บริการลูกค้าอย่างดี ที่สุด
ผมว่าง งานไป 10 วัน ก่อนจะไปเริ่มงานที่ใหม่ ก็รู้สึกแปลกๆ ตลอดเวลาตั้งแต่เรียนจบผมทำงานตลอด
เปลี่ยนที่ำทำงานก็ทำงานแทบจะต่อกันเลย
ใครมีประสพการณ์การ ลาออก อย่างไรลองเล่าสู่กันฟัง คงไม่ได้เจอการลาออก กันบ่อยๆ ขอบคุณครับ
เมื่อวานนี้ผมทำงานวันสุดท้ายหลักจากที่ยื่นลาออก
ผมทำงาน เป็นวิศวกร ใน บ แ่ห่งหนึ่งมา 7 ปี กว่าๆได้ ก็อยู่สุขสบายดี นายดี เพื่อนร่วมงานดี คือดีทุกอย่าง
อะไรไม่ดีก็มีบ้างแต่ก็รับได้ปรับตัวได้ ตลอดชีวิตการทำงานตั้งแต่เรียนจบมา ก็จะมี บ หางานหรือ Head hunter
ติดต่อเข้ามาเรื่อยๆ งานน่าสนใจบ้างไม่น่าสนใจบ้าง ถ้าน่าสนใจก็จะไปคุย เพื่อไม่เป็นการปิดโอกาศตัวเอง
ตั้งใจแค่ว่างาน OK เงินเดือนใหม่ ใครให้ 1 เท่าของที่เดิมโดยไม่ต่อก็จะไป
อยู่มาวันนึงก็เหมือน ที่เคยติดต่อมา ดูน่าสนใจเพราะเป็นงานที่ถนัดอยู่แล้ว แต่เป็น บ คู่แข่งกัน แต่ก็ไม่ได้แข่งขันกันรุนแรงมาก
ก็ไปคุย หลังจากนั้น HR ก็ติดต่อมาว่า OK ให้เงินเดือนตามที่ต้องการ ผมขอไป 1 เท่าจากที่เดิม
ก็นัดเซ็นสัญญา หลังจากเซ็นสัญญา ที่ใหม่ก็ให้เวลา Clear งาน เดือนกว่าๆ คือกำหนดวันเริ่มงาน 1 เดือนกว่าๆหลังเซ็นสัญญา
ผมก็มายื่นใบลาออกจากที่เก่า 30 วันล่วงหน้าตามระเบียบ ก็แน่นอนว่าต้องมีคำถามว่าออกไปทำอะไร
ผมไม่อยากโกหก แต่ก็ไม่อยากบอกความจริงเวลานี้ ก็บอกไปว่าขอ ยังไม่บอก ตอนนี้เพราะในวงการ ผมก็ไม่รู้
เรื่องสายสัมพันธ์ การรู้จักกัน อะไรแค่ไหน และ ไม่อยากโดนกดดัน กลั่นแกล้ง อันนี้ผมอาจจะผิดเอง ถ้า โกหกไป ว่าไปเรียนต่อ
ไปทำอะไรอื่นๆที่ไม่ใช้งานแบบเดิม ก็คงไม่ต้องเจอกับแรงกดดัน ระหว่างที่ โอนถ่ายงาน และ รอให้ครบ 30 วันตามระเบียบ
ผมก็ Clear เอกสาร ทรัพย์สิน ต่างๆเรียบร้อย ทำงานตามปกติ พาทีมงานใหม่ไป ดูงานที่ต่างๆ จนครบ
แล้วก็ โดนเรียกไปคุยว่า มีคนไม่พอใจที่ผมออก สาเหตุเนื่องจาก มีคู่แข่งมาประมูลงาน แข่ง แบบ ที่ว่าต้องรู้เรื่อง รายละเอียดจาก
คนในแน่ ๆ แต่ บ นั้นไม่ใช้ บริษัทที่ผมจะไป ผมก็บอกไปผมไม่ได้ทำอะไร ผมไม่รู้จักใครที่ บริษัทอื่น แม้แต้ บ ที่ผมจะไป
ผมก็ไม่รู้จักใครเลย ก็ไม่มีใครเชื่อ ช่วงนี้ลูกค้าหลุดเยอะด้วย อาจจะมีความเครียจ กันอยู่ จังหวะว่าผมลาออก
หรืออาจจะเป็นข้ออ้าง อะไร เพื่อบอกผมว่า ห้ามบอกความลับ หรือ ข้อมูล ลูกค้าให้กับ บ ใหม่ ผมก็บอกไปว่า
ผมรู้ว่าอะไรควรทำ และ อะไรไม่ควรทำ อะไรถูกต้อง ดีชั่วผมแยกได้ ผมแค่เปลี่ยนนายจ้าง ทุกคนยังเป็นเพื่อน
เป็นพี่เป็นน้อง กัน ในระเบียบ บริษัทไม่มีว่าลาออกไปแล้วห้ามไปทำงานลักษณะเีดียวกัน ที่ บ อื่น
หรือว่าเจ้านายผมอาจจะเสียใจ คิดว่าเลี้ยงให้ดีแล้วยังมา ทรยศ กัน ก็ไม่รู้ได้ ไม่มีการเลี้ยงส่ง หรือ ข้อเสนอ ใดๆ มีแต่คำพูดปลอบใจ
ผมโดนลด E-Mail โดยไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
และยังไม่ถึงวันที่ผมจะลาออก นายผมให้ ลาอาทิตย์สุดท้าย แต่เมื่อวานนี้ กำลังพาทีมงานใหม่ไป ส่งต่องาน ก็มี Whatapp จากนาย
มาว่าไม่ต้องเข้า Office แล้ว เพื่อความสบายใจของ ทุกคน ผมก็มาิคิดว่าผมทำอะไรผิด ผมก็ลาออกตามระเบียบ ปกติ
จะผิดก็แค่ว่าผมไม่ได้โกหก เพียงแต่ยังไม่บอก ว่าไปอยู่ที่ไหน ทำให้ทุกคนระแวง ผมรู้สึกเหมือนถูกไล่ออกจากบ้าน
ผมใช้คำว่าบ้าน ผมทำงานมา 7 ปีกว่า ใช้ชีวิตอยู่ที่ทำงาน เหมือนอยู่บ้าน กิน เดิน นั่ง นอน ทำงาน
ผมเก็บของส่วนตัวในโต๊ะ กลับบ้านเกือบหมดแล้ว เหลือเพียง แก้วน้ำ ที่ยังใช้อยู่ทุกวัน ก็เลยยังไม่เอากลับ
แต่เค้าไม่ให้ผมเข้าไป ทำงานแล้วบอกให้พักผ่อน ไปเที่ยวตามสบาย
การลาออกของผม ในใบลาออก คือ 31 มค. ผมไปเริ่มงานที่ใหม่ 3 กพ ผมยื่นใบลาออก กับ เจ้านายผมวันที่ 27 ธค ปีที่แล้ว
คืนทุกสิ่งตามระเบียบหมดแล้ว เก็บของกลับบ้าน เฉพาะของส่วนตัว นายผมบอกว่าไม่ต้องไปทำงานแล้วตั้งแต่เมื่อวาน
22 มค ผม ต้องได้รับเงินเดือน เดือน มค เต็มเดือน เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ส่วนของนายจ้างผมยังไม่รู้ว่าจะได้กี่ %
แต่ผมคงเงินไว้ในกองทุน ยังไม่เอาออกมา เพราะว่า รอให้ที่ใหม่ผ่านทดลองงาน แล้วก็จะสะสมที่ใหม่ต่อไป เอาออกมา
เข้าใจว่าต้องเสียภาษี และเอาออกมาก็คงจะหมดไปอย่างไรประโยชน์ที่เป็นชิ้นเป็นอัน
หลายอาทิตย์ที่ผ่านมาผมอึดอัดเพราะว่าเล่าให้ใครฟังไม่ได้ ได้แต่หาเรื่องเที่ยววันหยุดให้ลืมๆ และเป็นกังวล
เรื่องงานที่ใหม่จะเป็นอย่างไรด้วย ไม่ ผมทำงานที่นี่ทุ่มเทมาก บางงานต้องอดหลับอดนอน ทำงานไม่มีวันหยุดเป็นเดือนๆ
คิดวิธีการทำงานต่างๆเพื่อให้งานออกมาดี ที่สุด ให้บริการลูกค้าอย่างดี ที่สุด
ผมว่าง งานไป 10 วัน ก่อนจะไปเริ่มงานที่ใหม่ ก็รู้สึกแปลกๆ ตลอดเวลาตั้งแต่เรียนจบผมทำงานตลอด
เปลี่ยนที่ำทำงานก็ทำงานแทบจะต่อกันเลย
ใครมีประสพการณ์การ ลาออก อย่างไรลองเล่าสู่กันฟัง คงไม่ได้เจอการลาออก กันบ่อยๆ ขอบคุณครับ