ผมขอแค่ระบายครับ

ผมคบกับแฟนมา 4 ปี ผมรักรักเขามากครับ ผมไม่เคยมองใครเลย ตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตของเราสองคน อยากมีบ้าน มีรถ มีฐานะที่พอกิน
มีครอบครัวที่อบอุ่น ผมเรียนครูหลักสูตร 5 ปี ตอนนี้ปี2แล้วครับ ผมตั้งใจเรียน อ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบรรจุเกือบทุกวัน มรสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง อาทิตย์ครั้ง2อาทิตย์ครั้ง เราอยู่ไกลกันครับ ผมอยู่ กทม เขาอยู่ขอนแก่น ก็เจอกันเดือนสองเดือนครั้งครับ หลังๆมาทะเลาะกันบ่อยครับ เรื่องเขาคุยกับคนอื่นบ้างไรบ้าง คนนั้นก็มีดีกว่าผมทุกอย่างล่ะครับ หล่อกว่า รวยกว่า วันนี้เขาไปกับผู้ชายคนอื่น เขาก็ยอมรับนะเขาบอกเขาเหงา ผมไม่โกรธเขาหรอกครับ แต่ทำไมไม่บอกผม แล้วผมมารู้ทีหลังมันเจ็บมากๆเลยครับ สิ่งที่เคยวาดฝัน กำลังใจหลายๆอย่างหายไปหมดเลย
ผมสิ้นหวังมาก ผมเสียใจมาก ผมอยากร้องไห้ ผมร้องไม่ออก มันจึกอยู่ในใจ  ผมคิดว่าถ้าได้ระบายบ้างคงจะดี ขอบคุณที่อ่านนะครับ