รู้สึกเสียใจกับวันนี้มาก คือแม่ผมกวาดบ้านแล้วไม้กวาดไปโดนรถเป็นรอย นิดหน่อย
ผมโวยวายด่าแม่ จนแม่ร้องไห้ ด้วยอารมณ์ ที่ขึ้นมากตอนนั้น ...
ผมกลับเข้าห้องนอนไม่พูดไม่คุยกับแม่จนถึงเย็น ข้างฝาห้องนอนผมเต็มไปด้วยรูปสมัยเด็กๆ กิจกรรมในรูปส่วนใหญ่ ก็มีแต่แม่ทั้งนั้นที่คอยช่วยเราและอยู่ข้างเราตลอด
ทำให้เริ่มคิดได้ (แต่ยังไม่มาก) สักพักแม่มาตามผมไปกินข้าว ทำให้ผมรู้ว่าจิตสำนึกของคนเป็นแม่ ที่ถูกลูกด่าจนร้องไห้ ยังมาตามลูกชั่วๆคนนี้ไปกินข้าวด้วยอีก...
เพื่อนๆคนใหนที่กำลังจะทะเลาะกับพ่อแ่ม่ เพราะสิ่งของ โปรดระลึกไว้เสมอ...
รถคันนี้ ใครช่วยเราซื้อ ใครช่วยเราผ่อน ใครช่วยเราออกเงิน สมัยเด็กใครกันที่สันหาของที่ต้องการมาให้
สิ่งของที่ชำรุด มันยังซ่อมให้หายได้เหมือนใหม่..แต่ใจคนไม่อาจซ่อมได้
อย่าลืมกันนะ..สิ่งของมีไว้ให้ใช้ คนมีไว้ให้ดูแล (!!อย่าห่วงสิ่งของ จนทำร้ายคนรอบข้างแบบผม!!)
..ด่าผมได้เต็มที่เลยนะครับ ผมรู้ผมผิด ผมรู้ผมไม่ดี แต่วันนี้ผมเข้าใจและ สึกนึกแล้วครับ...
ความผิดพลาดครั้งใหญ่ของชีวิต
ผมโวยวายด่าแม่ จนแม่ร้องไห้ ด้วยอารมณ์ ที่ขึ้นมากตอนนั้น ...
ผมกลับเข้าห้องนอนไม่พูดไม่คุยกับแม่จนถึงเย็น ข้างฝาห้องนอนผมเต็มไปด้วยรูปสมัยเด็กๆ กิจกรรมในรูปส่วนใหญ่ ก็มีแต่แม่ทั้งนั้นที่คอยช่วยเราและอยู่ข้างเราตลอด
ทำให้เริ่มคิดได้ (แต่ยังไม่มาก) สักพักแม่มาตามผมไปกินข้าว ทำให้ผมรู้ว่าจิตสำนึกของคนเป็นแม่ ที่ถูกลูกด่าจนร้องไห้ ยังมาตามลูกชั่วๆคนนี้ไปกินข้าวด้วยอีก...
เพื่อนๆคนใหนที่กำลังจะทะเลาะกับพ่อแ่ม่ เพราะสิ่งของ โปรดระลึกไว้เสมอ...
รถคันนี้ ใครช่วยเราซื้อ ใครช่วยเราผ่อน ใครช่วยเราออกเงิน สมัยเด็กใครกันที่สันหาของที่ต้องการมาให้
สิ่งของที่ชำรุด มันยังซ่อมให้หายได้เหมือนใหม่..แต่ใจคนไม่อาจซ่อมได้
อย่าลืมกันนะ..สิ่งของมีไว้ให้ใช้ คนมีไว้ให้ดูแล (!!อย่าห่วงสิ่งของ จนทำร้ายคนรอบข้างแบบผม!!)
..ด่าผมได้เต็มที่เลยนะครับ ผมรู้ผมผิด ผมรู้ผมไม่ดี แต่วันนี้ผมเข้าใจและ สึกนึกแล้วครับ...