บทความที่ดีมีมาให้อ่านค่ะ
โดย Chompoko Chompoo
"บทความนี้ กลั่นกรองมาจากเบื้องลึกของหัวใจที่ศรัทธาในระบอบประชาธิปไตย และเชื่อในการใช้อำนาจอธิปไตยผ่านการเลือกตั้ง...หากตัดสินใจที่จะอ่านแล้ว ขอให้อ่านจนจบ แต่หากคิดว่าทนอ่านจนจบไม่ได้ ก็ไม่ต้องอ่านค่ะ" Cher J. Smathivat Krist Thavornrath Vichai Smathivat Cartoon Amornrat
ตามหลักการของการปกครองระบอบประชาธิปไตย เราเชื่อว่าคนทุกคนเกิดมาพร้อมอำนาจหนึ่งซึ่งเราล้วนมีอยู่เท่าเทียมกัน ไม่ว่าคุณจะยากดีมีจน สูงส่งหรือต้อยต่ำอันเนื่องมาจากฐานะทางสังคมหรือชาติตระกูล อำนาจที่ว่านี้คือ "อำนาจอธิปไตย"
ระบอบประชาธิปไตย ถือกำเนิดเป็นครั้งแรกที่กรุงเอเธนส์...ในอดีตประชาชนที่มีสิทธิออกเสียงของรัฐจะเข้าไปนั่งในสมัชชาประชาชน และใช้อำนาจอธิปไตยนี้ในการกำหนดทิศทางหรือลงคะแนนเสียงตัดสินใจในเรื่องต่างๆของรัฐ โดยข้อสรุปยึดจากเสียงข้างมากเป็นเอกฉันท์ และนั่นคือต้นกำเนิดของ"ประชาธิปไตยทางตรง" ....อย่างไรก็ตามการปกครองมันก็มีวิวัฒนาการของมัน การเดินทางในยุคนั้นดูเหมือนเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการประชาธิปไตยแบบตรงๆ ทำให้คนจำนวนมากไม่สามารถเข้าประชุมสมัชชาประชาชนได้ (เชื่อว่าการเดินทางในยุคก่อนคริสตกาล ยากเย็นกว่ายุคนี้หลายสิบเท่านัก) ดังนั้นระบอบ "ผู้แทน" หรือ "ประชาธิปไตยทางอ้อม" จึงได้ถือกำเนิดขึ้น
ตรรกะง่ายๆ ของระบอบผู้แทน... ลองสมมติว่า เราเกิดมาพร้อมกับ ก้อนหินก้อนหนึ่ง คนละก้อน ก้อนหินก้อนนี้เป็นสมบัติของเราเพียงผู้เดียวที่ใครก็มาแย่งชิง หรือขโมยไปไม่ได้ แต่เรามีสิทธิที่จะมอบก้อนหินนี้ให้กับ "ผู้แทน"ของเราได้ด้วยความเต็มใจ ก้อนหินนั้นก็คือ "อำนาจอธิปไตย" ของเรา ซึ่งกระบวนการส่งมอบอำนาจอธิปไตยนี้ กระทำผ่าน "การเลือกตั้งผู้แทน" ที่หลายๆคนคุ้นเคย แต่อาจไม่เข้าใจ
ดังนั้น " การเลือกตั้ง" จึงถือว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อคนที่เชื่อในระบอบประชาธิปไตยอย่างแท้จริง เพราะหากประชาธิปไตยทางตรงไม่สามารถกระทำได้ อย่างน้อยเราก็ยังได้ใช้อำนาจอธิปไตยของเราผ่านผู้แทนที่เราเป็นคนเลือกเอง และหลักการของเสียงข้างมากก็ยังถูกนำมาใช้เหมือนเดิม... แต่ใครจะรู้ คนที่เราเลือกอาจไม่ได้รับเสียงข้างมาก หรือ"สอบตก" ก็ได้ เฉกเช่นเดียวกับ ใครจะรู้ ถึงแม้ประชาธิปไตยทางตรงยังถูกนำมาใช้อยู่ สิ่งที่คุณเลือกด้วยตนเองก็อาจเป็นแค่เสียงส่วนน้อย ก็เป็นได้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า "น้อยกว่า" คือ "ไม่มีอยู่" หรือ "ไม่สำคัญ"
แล้วเราจะทำอย่างไร หากเรามาคิดได้ภายหลังว่าสงสัยเราจะเลือกผิดซะแล้ว....นี่คือสาเหตุว่าทำไม การเลือกตั้งจำเป็นต้องเกิดขึ้นทุกๆ 4 ปี เพราะมันเป็นระยะเวลากำลังดี ที่เราจะประเมินการทำงานของคณะบุคคลที่คนส่วนมากเลือกเข้ามาบริหารประเทศ และหากผลงานของรัฐบาลไม่เป็นที่น่าพึงพอใจ พวกเขาก็คงจะไม่ได้รับเลือกอีกในการเลือกตั้งครั้งหน้า....ดังนั้นเสียงส่วนน้อยทั้งหลายจึงมีบทบาทสำคัญเป็นอย่างมากในการสอดส่องการทำงานของรัฐบาลว่าอยู่ในร่องในรอย และชี้ให้สาธารณชนเห็น
วิวัฒนาการประชาธิปไตยของไทย เดินทางแบบหอยทาก อาจเป็นเพราะคนไทยนั้นแสนอ่อนไหว ตอบสนองต่อการปลุกเร้าได้อย่างง่ายดาย ขณะเดียวกัน ก็ลืมอะไรๆได้ง่ายและรวดเร็วเหลือเกิน เราเคยต่อสู้เพื่อให้มีนายกรัฐมนตรีที่มาจากการเลือกตั้ง เพราะเราอยากหลุดพ้นจากระบอบประชาธิปไตยจอมปลอมที่ไส้ในก็คือเผด็จการ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันน่าตกใจเหลือเกิน เราไม่แม้กระทั่งเดินหน้าไปแบบหอยทาก แต่เราขับรถสปอร์ตถอยหลังด้วยความเร็วสูงสุด
การอยู่ไม่ครบวาระของรัฐบาลไทยนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกหรือใหม่ของการเมืองไทย เพราะ "มือที่มองไม่เห็น" ยังมีอยู่มากพอที่จะสร้างกลไกการเมืองน้ำเน่าต่อไปได้อีกนาน แต่หากวันนี้ท่านนายกฯประกาศที่จะมอบอำนาจอธิปไตยคืนให้เราแล้ว น่าแปลกใจที่คนจำนวนมาก (อาจเป็นส่วนน้อยเมื่อเทียบกับประชากรทั้งประเทศ)ไม่อยากได้มันคืน และใช้มันด้วยวิจารณญาณของเขาเลือกผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้ง ซึ่งถือเป็นกระบวนการสากลของประเทศประชาธิปไตย แต่กลับเลือกสิ่งที่คนส่วนใหญ่ แม้แต่ตัวพวกเขาเองก็ยังเคลือบแคลงอยู่ว่ามันคืออะไร แล้วกลไกของมันจะนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้อย่างไร คนที่จะเป็นตัวหลักในการขับเคลื่อนกลไกที่ว่านี้เชื่อว่าพวกเขาส่วนใหญ่ก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ.... และสิ่งที่น่าสลดหดหู่ที่สุดก็คือ การกระทำเหล่านั้นที่พวกเขาอ้างว่ามันชอบธรรมเพราะเป็นความต้องการของประชาชน แต่สำหรับคนอีกมาก หากการเลือกตั้งไม่เกิดขึ้น การกระทำนี้คือการขโมยอำนาจอธิปไตยของผู้อื่นไปซึ่งๆหน้า ก้อนหินก้อนนั้นถูกขโมยไปแล้ว หัวใจของประชาธิปไตยไม่อยู่แล้ว...อย่างนี้ เรายังมีหน้าพูดได้ต่อไปอีกหรือว่า เราเป็นประชาธิปไตย
RIP ประชาธิปไตย...
ชมโปโกะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นำบทความดีๆมาให้อ่านกัน สำหรับผู้มีหัวใจประชาธิปไตย ของประชาชน โดยประชาชน เพื่อประชาชน
zzz หัวใจที่ศรัทธาในระบอบประชาธิปไตย zzz
โดย Chompoko Chompoo
"บทความนี้ กลั่นกรองมาจากเบื้องลึกของหัวใจที่ศรัทธาในระบอบประชาธิปไตย และเชื่อในการใช้อำนาจอธิปไตยผ่านการเลือกตั้ง...หากตัดสินใจที่จะอ่านแล้ว ขอให้อ่านจนจบ แต่หากคิดว่าทนอ่านจนจบไม่ได้ ก็ไม่ต้องอ่านค่ะ" Cher J. Smathivat Krist Thavornrath Vichai Smathivat Cartoon Amornrat
ตามหลักการของการปกครองระบอบประชาธิปไตย เราเชื่อว่าคนทุกคนเกิดมาพร้อมอำนาจหนึ่งซึ่งเราล้วนมีอยู่เท่าเทียมกัน ไม่ว่าคุณจะยากดีมีจน สูงส่งหรือต้อยต่ำอันเนื่องมาจากฐานะทางสังคมหรือชาติตระกูล อำนาจที่ว่านี้คือ "อำนาจอธิปไตย"
ระบอบประชาธิปไตย ถือกำเนิดเป็นครั้งแรกที่กรุงเอเธนส์...ในอดีตประชาชนที่มีสิทธิออกเสียงของรัฐจะเข้าไปนั่งในสมัชชาประชาชน และใช้อำนาจอธิปไตยนี้ในการกำหนดทิศทางหรือลงคะแนนเสียงตัดสินใจในเรื่องต่างๆของรัฐ โดยข้อสรุปยึดจากเสียงข้างมากเป็นเอกฉันท์ และนั่นคือต้นกำเนิดของ"ประชาธิปไตยทางตรง" ....อย่างไรก็ตามการปกครองมันก็มีวิวัฒนาการของมัน การเดินทางในยุคนั้นดูเหมือนเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการประชาธิปไตยแบบตรงๆ ทำให้คนจำนวนมากไม่สามารถเข้าประชุมสมัชชาประชาชนได้ (เชื่อว่าการเดินทางในยุคก่อนคริสตกาล ยากเย็นกว่ายุคนี้หลายสิบเท่านัก) ดังนั้นระบอบ "ผู้แทน" หรือ "ประชาธิปไตยทางอ้อม" จึงได้ถือกำเนิดขึ้น
ตรรกะง่ายๆ ของระบอบผู้แทน... ลองสมมติว่า เราเกิดมาพร้อมกับ ก้อนหินก้อนหนึ่ง คนละก้อน ก้อนหินก้อนนี้เป็นสมบัติของเราเพียงผู้เดียวที่ใครก็มาแย่งชิง หรือขโมยไปไม่ได้ แต่เรามีสิทธิที่จะมอบก้อนหินนี้ให้กับ "ผู้แทน"ของเราได้ด้วยความเต็มใจ ก้อนหินนั้นก็คือ "อำนาจอธิปไตย" ของเรา ซึ่งกระบวนการส่งมอบอำนาจอธิปไตยนี้ กระทำผ่าน "การเลือกตั้งผู้แทน" ที่หลายๆคนคุ้นเคย แต่อาจไม่เข้าใจ
ดังนั้น " การเลือกตั้ง" จึงถือว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อคนที่เชื่อในระบอบประชาธิปไตยอย่างแท้จริง เพราะหากประชาธิปไตยทางตรงไม่สามารถกระทำได้ อย่างน้อยเราก็ยังได้ใช้อำนาจอธิปไตยของเราผ่านผู้แทนที่เราเป็นคนเลือกเอง และหลักการของเสียงข้างมากก็ยังถูกนำมาใช้เหมือนเดิม... แต่ใครจะรู้ คนที่เราเลือกอาจไม่ได้รับเสียงข้างมาก หรือ"สอบตก" ก็ได้ เฉกเช่นเดียวกับ ใครจะรู้ ถึงแม้ประชาธิปไตยทางตรงยังถูกนำมาใช้อยู่ สิ่งที่คุณเลือกด้วยตนเองก็อาจเป็นแค่เสียงส่วนน้อย ก็เป็นได้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า "น้อยกว่า" คือ "ไม่มีอยู่" หรือ "ไม่สำคัญ"
แล้วเราจะทำอย่างไร หากเรามาคิดได้ภายหลังว่าสงสัยเราจะเลือกผิดซะแล้ว....นี่คือสาเหตุว่าทำไม การเลือกตั้งจำเป็นต้องเกิดขึ้นทุกๆ 4 ปี เพราะมันเป็นระยะเวลากำลังดี ที่เราจะประเมินการทำงานของคณะบุคคลที่คนส่วนมากเลือกเข้ามาบริหารประเทศ และหากผลงานของรัฐบาลไม่เป็นที่น่าพึงพอใจ พวกเขาก็คงจะไม่ได้รับเลือกอีกในการเลือกตั้งครั้งหน้า....ดังนั้นเสียงส่วนน้อยทั้งหลายจึงมีบทบาทสำคัญเป็นอย่างมากในการสอดส่องการทำงานของรัฐบาลว่าอยู่ในร่องในรอย และชี้ให้สาธารณชนเห็น
วิวัฒนาการประชาธิปไตยของไทย เดินทางแบบหอยทาก อาจเป็นเพราะคนไทยนั้นแสนอ่อนไหว ตอบสนองต่อการปลุกเร้าได้อย่างง่ายดาย ขณะเดียวกัน ก็ลืมอะไรๆได้ง่ายและรวดเร็วเหลือเกิน เราเคยต่อสู้เพื่อให้มีนายกรัฐมนตรีที่มาจากการเลือกตั้ง เพราะเราอยากหลุดพ้นจากระบอบประชาธิปไตยจอมปลอมที่ไส้ในก็คือเผด็จการ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันน่าตกใจเหลือเกิน เราไม่แม้กระทั่งเดินหน้าไปแบบหอยทาก แต่เราขับรถสปอร์ตถอยหลังด้วยความเร็วสูงสุด
การอยู่ไม่ครบวาระของรัฐบาลไทยนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกหรือใหม่ของการเมืองไทย เพราะ "มือที่มองไม่เห็น" ยังมีอยู่มากพอที่จะสร้างกลไกการเมืองน้ำเน่าต่อไปได้อีกนาน แต่หากวันนี้ท่านนายกฯประกาศที่จะมอบอำนาจอธิปไตยคืนให้เราแล้ว น่าแปลกใจที่คนจำนวนมาก (อาจเป็นส่วนน้อยเมื่อเทียบกับประชากรทั้งประเทศ)ไม่อยากได้มันคืน และใช้มันด้วยวิจารณญาณของเขาเลือกผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้ง ซึ่งถือเป็นกระบวนการสากลของประเทศประชาธิปไตย แต่กลับเลือกสิ่งที่คนส่วนใหญ่ แม้แต่ตัวพวกเขาเองก็ยังเคลือบแคลงอยู่ว่ามันคืออะไร แล้วกลไกของมันจะนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้อย่างไร คนที่จะเป็นตัวหลักในการขับเคลื่อนกลไกที่ว่านี้เชื่อว่าพวกเขาส่วนใหญ่ก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ.... และสิ่งที่น่าสลดหดหู่ที่สุดก็คือ การกระทำเหล่านั้นที่พวกเขาอ้างว่ามันชอบธรรมเพราะเป็นความต้องการของประชาชน แต่สำหรับคนอีกมาก หากการเลือกตั้งไม่เกิดขึ้น การกระทำนี้คือการขโมยอำนาจอธิปไตยของผู้อื่นไปซึ่งๆหน้า ก้อนหินก้อนนั้นถูกขโมยไปแล้ว หัวใจของประชาธิปไตยไม่อยู่แล้ว...อย่างนี้ เรายังมีหน้าพูดได้ต่อไปอีกหรือว่า เราเป็นประชาธิปไตย
RIP ประชาธิปไตย...
ชมโปโกะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นำบทความดีๆมาให้อ่านกัน สำหรับผู้มีหัวใจประชาธิปไตย ของประชาชน โดยประชาชน เพื่อประชาชน