ความเห็น(ความเข้าใจ-ความเชื่อ)ของคนหมู่มากจะเป็นความเห็นที่ถูกต้องไม่ได้ เพราะคนหมู่มากย่อมเป็นบุคคลธรรมดาๆที่ยังไม่มีสัมมาทิฎฐิ(ความเห็นที่ถูกต้อง) หรือยังเป็นมิจฉาทิฎฐิ(ความเห็นผิด)กันอยู่
มิจฉาทิฎฐิย่อมมีความแตกต่างและแตกแยกไปมากมาย (อย่างเช่น บางคนก็เชื่อว่าวิญญาณไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่าจิตไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่าอวิชชาหรือกิเลส หรือวิบากไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่านิพพานเป็นบ้านเป็นเมือง บางคนก็เชื่อว่านิพพานคือตายแล้วไม่เกิดอีก เป็นต้น ซึ่งล้วนเป็นความเห็นว่ามีอัตตาทั้งสิ้นแต่มีความแตกต่างกันไปตามความเชื่อ)
ส่วนสัมมาทิฎฐิ ย่อมมีความเห็นเดียว จะไม่มีความแตกต่างหรือแตกแยก (คือเห็นว่าไม่มีตัวตนของสิ่งใดจริงที่เรียกว่า อนัตตา จึงเท่ากับว่าไม่มีตัวตนมาเกิดและไม่มีตัวตนตาย ที่เรียกว่า สุญญตา)
ความเห็นของคนหมู่มาก จะเป็นความเห็นที่ถูกต้องได้หรือไม่?
มิจฉาทิฎฐิย่อมมีความแตกต่างและแตกแยกไปมากมาย (อย่างเช่น บางคนก็เชื่อว่าวิญญาณไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่าจิตไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่าอวิชชาหรือกิเลส หรือวิบากไปเกิดใหม่ บางคนก็เชื่อว่านิพพานเป็นบ้านเป็นเมือง บางคนก็เชื่อว่านิพพานคือตายแล้วไม่เกิดอีก เป็นต้น ซึ่งล้วนเป็นความเห็นว่ามีอัตตาทั้งสิ้นแต่มีความแตกต่างกันไปตามความเชื่อ)
ส่วนสัมมาทิฎฐิ ย่อมมีความเห็นเดียว จะไม่มีความแตกต่างหรือแตกแยก (คือเห็นว่าไม่มีตัวตนของสิ่งใดจริงที่เรียกว่า อนัตตา จึงเท่ากับว่าไม่มีตัวตนมาเกิดและไม่มีตัวตนตาย ที่เรียกว่า สุญญตา)