[ชวนแต่งกลอน]เรียงร้อยถ้อยคำ

ฝากไปกับสายฝน..  .. ฝนโปรยโรยรินกลิ่นดินหอม เมฆห้อมล้อมบดบังดาวห่างหาย ลมพัดไหวบางเบาให้เหงาคลาย ก็ไม่วายคิดถึงจึงรำพัน … เสียงฟ้าร้องก้องไปจนไกลลับ 

ละอองฝน หล่นโปรย ลมโบยโบก กิ่งไม้โยก เอนไหว พาให้เหงา คราฝนโชย โรยผ่าน ม่านเมฆเทา ใจหม่นเศร้า เฝ้าครวญ หวนคำนึง ดวงฤดีปวดร้าว ทั้งหนาวสั่น ครั้งคืนวัน 

https://www.youtube.com/watch?v=OV5_LQArLa0 Cr. Youtube เป็นเพลงที่ฟังครั้งใดจะรู้สึกจับใจและไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป สู้ค่ะสำหรับทุกคนที่ยังมีเส้นทางฝันอันยาวไกล ยามพายุ บ้าคลั่ง ปะดังเข้า ยามตัวเรา เปี

o เดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวอ้างว้าง ท่ามกลางมืดมิดจิตสับสน หวิวหวั่นสั่นไหวอ่อนใจตน ปลอบกมลเพียงหมอนนอนข้างกาย o ดึกดื่นคืนเหงากราวเสียงฝน วกวนครุ่นคะนึงรำพึงหมาย แปลงคำพร่ำกานท์เขียนบรรยาย เรียงร่ายใ

พยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ มาเคล้าคลุก เรียงเป็นถ้อย ร้อยกรองหวาน ฉันทลักษณ์ แผนผัง ครั้งโบราณ ถ่ายทอดผ่าน สืบต่อมา ภาษากวี “โคลง” ”กลอน” “กาพย์” “ฉันท์” นั

​ราตรีครอบ ขอบฟ้า อุรา​เหงา สัญญาณเศร้า แทรกมา พาหวั่นไหว จินตนา ถึงคู่เชย เคยฝากใจ บัดนี้เขา ห่างไป จนไกลเกิน ดวงดาวส่อง ประกาย คล้ายเป็นสาส์น เหมือนสะพาน ทอดข้าม ความห่างเหิน ส่งข่าวจาก ดวงใจ ที่ใค