[ชวนแต่งกลอน]เรียงร้อยถ้อยคำ

เคยมีฝัน…แต่ฝันนั้นเงียบงันเหลือเกิน เคยเขียนกลอนเพลินเพ้อพาราตรีเหงา ร้อยคำรักฝากลมพัดกระซิบเบา แต่ไม่เคยมีใครเฝ้ามองอย่างเข้าใจ ฉันจึงเขียน…ให้แสงจันทร์เป็นพยาน ให้ลมหวานพาความคิดถึงไ

สายฝนหลั่งรินไหลมา น้ำตาก็หลั่งรินไหล มันเหงามันเศร้าจับใจ คิดถึงใครคนหนึ่งที่ไกลกัน

รำพึงคิดถึงเจ้า แผลรักเก่ายังคงสด น้ำตาข้ารั่วรด หนาวบ่ถดละถอยเลย เสียงคุยคราเย้าหยอก รักงามงอกเกินคำเอ่ย จากเจ้าเหมือนติดเกย ใจชาเฉยยิ้มแห้งผาก อยากบอกรักอีกครั้ง ไร้คนนั่งนางร้างจาก เหมือนนาแห้งเห

๏ เช้าอังคาร บ้านฉัน ในวันนี้ ยังคงมี ฝนมา แลฟ้าหลัว แสงคลุมเคลือ เมื่อมอง ดูหมองมัว มองบึงบัว บานบ้าง แลลางเลือน เช้าอังคาร บ้านฉัน ดูมันเหงา แสนซึมเซา เศร้าสร้อย ใจลอยเลื่อน นั่งคนึง ถึงน้อง ในห้องเ

อยู่ด้วยกัน สองคน จนคุ้นเคย ไม่คิดเลย การจากลา จะมาถึง ลมรำเพย รำพัน ฉันรำพึง ความคิดถึง เหมือนทำให้ ตายช้าๆ เปรียบเหมือนนก บินไป ใต้ฟ้าแดง ด้วยเรี่ยวแรง ที่เหลือ เพื่อไปหา อธิษฐาน ขอให้เจอ เธออีก

+++++สกุณา ทิ้งช้ำ+++++ ไม่ขอฝืน คืนรัง ฝังเหตุผล หยุดเวียนวน ล้นคิด จิตมัวหมอง ตัดใจจาก พรากแล้ว สิ้นแววมอง เลิกร่ำร้อง นองน้ำตา คร่าชีวี เก็บความเหงา เอาซ่อน เลิกอ่อนล้า เพิ่มแรงกล้า ท้าตน บนวิถี

ขอบคุณนะที่รักกัน ขอบคุณนะที่อยู่ข้างๆยามอ่อนล้า ขอบคุณนะที่คอยซับน้ำตา ขอบคุณนะที่ทำให้รู้ว่าคำว่ารักเป็นยังไง^^

สำหรับคนที่ชื่นชอบการอ่านหรือเขียนกลอน ร่วมแลกเปลี่ยน&พูดคุยสนทนากันได้ที่กลุ่ม เรียงร้อยถ้อยคำ (https://facebook.com/groups/334937979987046 กันนะคะ กลอนไหนที่โดนใจขออนุญาต ก๊อปไปลงเพจ" เรียง