[ชวนแต่งกลอน]เรียงร้อยถ้อยคำ

เคยมีฝัน…แต่ฝันนั้นเงียบงันเหลือเกิน เคยเขียนกลอนเพลินเพ้อพาราตรีเหงา ร้อยคำรักฝากลมพัดกระซิบเบา แต่ไม่เคยมีใครเฝ้ามองอย่างเข้าใจ ฉันจึงเขียน…ให้แสงจันทร์เป็นพยาน ให้ลมหวานพาความคิดถึงไ

๏ เช้าอังคาร บ้านฉัน ในวันนี้ ยังคงมี ฝนมา แลฟ้าหลัว แสงคลุมเคลือ เมื่อมอง ดูหมองมัว มองบึงบัว บานบ้าง แลลางเลือน เช้าอังคาร บ้านฉัน ดูมันเหงา แสนซึมเซา เศร้าสร้อย ใจลอยเลื่อน นั่งคนึง ถึงน้อง ในห้องเ

สายฝนหลั่งรินไหลมา น้ำตาก็หลั่งรินไหล มันเหงามันเศร้าจับใจ คิดถึงใครคนหนึ่งที่ไกลกัน

+++++สกุณา ทิ้งช้ำ+++++ ไม่ขอฝืน คืนรัง ฝังเหตุผล หยุดเวียนวน ล้นคิด จิตมัวหมอง ตัดใจจาก พรากแล้ว สิ้นแววมอง เลิกร่ำร้อง นองน้ำตา คร่าชีวี เก็บความเหงา เอาซ่อน เลิกอ่อนล้า เพิ่มแรงกล้า ท้าตน บนวิถี

ขอบคุณนะที่รักกัน ขอบคุณนะที่อยู่ข้างๆยามอ่อนล้า ขอบคุณนะที่คอยซับน้ำตา ขอบคุณนะที่ทำให้รู้ว่าคำว่ารักเป็นยังไง^^