ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่มีวันเลิกรา ในที่สุดทริปเชียงใหม่ก็เดินทางมาถึงวันสุดท้ายแล้วครับ
วันนี้ผมจองตั๋วขากลับไว้ตอน 14.30 โดยประมาณ ก็มีเวลาให้กิน มื้อเช้า มื้อสายและมื้อเที่ยง + บ่าย แบบไม่กลัวตกเครื่อง
เริ่มจากมื้อเช้าแบบงงกันก่อน วันนี้เดินไปทางถนนศิริมังคลาจารย์แบบ งงๆ ไปถึงหัวมุม โรงพยาบาลประสาท
เจอร้าน “โจ๊กสมเพชร” สาขาสองเปิดอยู่ แต่ก็ยังไม่ถูกใจครับ เพราะอ่าน comment แล้วดูเฉยๆ
สุดท้ายมาลงเอยเอาที่ร้านนี้ครับ “เย็นตาโฟศรีพิงค์” ที่มีรุ่นน้องคนนึงแนะนำมา (แต่เห็นว่าเจ้าตัวไม่เคยมากิน ฮ่าๆ )
ร้านนี้ตั้งอยู่บนถนนสุเทพ ฝั่งตรงข้ามคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิยาลัยเชียงใหม่ครับ

ในรูปเป็นเมนูแผ่นเดียวของทางร้าน ก็สมกับเป็นร้านก้วยเตี๋ยวนะครับ แต่รู้สึกว่าราคาไม่ถูกเทียบกับร้านอื่นๆ ที่ผ่านมา
แถมดูราคาเพิ่มเกี๊ยวกรอบแล้ว ก็รู้สึกว่า เอ . . ทำไมแป้งทอดมันราคาแพงจังหว่า

สั่ง “เส้นใหญ่เย็นตาโฟ” (40.-) มาลองดูครับ เครื่องเยอะพอประมาณ รสชาติ กลางๆ ค่อนไปทางเปรี้ยวครับ
เส้นก็ ไม่มีอะไรพิเศษ มีเกี๊ยวกรอบนี่ล่ะครับ ที่ดูจะน่าสนใจกว่าที่อื่น คือทอดมาเป็นแบบพองๆ แป้งบางกรอบ
ขากลับเห็นเกี๊ยวกรอบกองเต็มตู้เลย ก็คงเป็นจุดขายอย่างนึงของร้านล่ะมั้งครับ (แต่ไม่เห็นใครเพิ่มเกี๊ยวกรอบเลย)

บรรยากาศหน้าร้าน เจ๊คนที่ดูจะเป็นเจ้าของร้าน มาทำเองกับมือเลยครับ
ใส่ชุดผ้าไทย ทำเย็นตาโฟขายด้วย มันช่างเข้ากับบรรยากาศห้องแถวจริงๆ ( ไม่ใช่ล่ะ )
สรุปว่า ร้านเย็นตาโฟศรีพิงค์ ก็เป็นร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มากินได้ไม่เสียหายครับ ใครชอบเกี๊ยวกรอบมาลองพิสูจน์ได้
แต่ในเรื่องรสชาติเย็นตาโฟ ส่วนตัวผมไม่ค่อยถูกใจแนวนี้อะครับ ไว้คราวหน้าลองร้านรถเข็นหลัง มช. เทียบกันดูบ้างครับ
[CR] *-*Bell_Hub in Chiangmai ภาคกินอย่างเดียว กับทริปขาลาก วันสุดท้าย อาหารเมืองก่อนกลับ และ น้ำแข็งโกโก้ !?*-*
วันนี้ผมจองตั๋วขากลับไว้ตอน 14.30 โดยประมาณ ก็มีเวลาให้กิน มื้อเช้า มื้อสายและมื้อเที่ยง + บ่าย แบบไม่กลัวตกเครื่อง
เริ่มจากมื้อเช้าแบบงงกันก่อน วันนี้เดินไปทางถนนศิริมังคลาจารย์แบบ งงๆ ไปถึงหัวมุม โรงพยาบาลประสาท
เจอร้าน “โจ๊กสมเพชร” สาขาสองเปิดอยู่ แต่ก็ยังไม่ถูกใจครับ เพราะอ่าน comment แล้วดูเฉยๆ
สุดท้ายมาลงเอยเอาที่ร้านนี้ครับ “เย็นตาโฟศรีพิงค์” ที่มีรุ่นน้องคนนึงแนะนำมา (แต่เห็นว่าเจ้าตัวไม่เคยมากิน ฮ่าๆ )
ร้านนี้ตั้งอยู่บนถนนสุเทพ ฝั่งตรงข้ามคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิยาลัยเชียงใหม่ครับ
ในรูปเป็นเมนูแผ่นเดียวของทางร้าน ก็สมกับเป็นร้านก้วยเตี๋ยวนะครับ แต่รู้สึกว่าราคาไม่ถูกเทียบกับร้านอื่นๆ ที่ผ่านมา
แถมดูราคาเพิ่มเกี๊ยวกรอบแล้ว ก็รู้สึกว่า เอ . . ทำไมแป้งทอดมันราคาแพงจังหว่า
สั่ง “เส้นใหญ่เย็นตาโฟ” (40.-) มาลองดูครับ เครื่องเยอะพอประมาณ รสชาติ กลางๆ ค่อนไปทางเปรี้ยวครับ
เส้นก็ ไม่มีอะไรพิเศษ มีเกี๊ยวกรอบนี่ล่ะครับ ที่ดูจะน่าสนใจกว่าที่อื่น คือทอดมาเป็นแบบพองๆ แป้งบางกรอบ
ขากลับเห็นเกี๊ยวกรอบกองเต็มตู้เลย ก็คงเป็นจุดขายอย่างนึงของร้านล่ะมั้งครับ (แต่ไม่เห็นใครเพิ่มเกี๊ยวกรอบเลย)
บรรยากาศหน้าร้าน เจ๊คนที่ดูจะเป็นเจ้าของร้าน มาทำเองกับมือเลยครับ
ใส่ชุดผ้าไทย ทำเย็นตาโฟขายด้วย มันช่างเข้ากับบรรยากาศห้องแถวจริงๆ ( ไม่ใช่ล่ะ )
สรุปว่า ร้านเย็นตาโฟศรีพิงค์ ก็เป็นร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มากินได้ไม่เสียหายครับ ใครชอบเกี๊ยวกรอบมาลองพิสูจน์ได้
แต่ในเรื่องรสชาติเย็นตาโฟ ส่วนตัวผมไม่ค่อยถูกใจแนวนี้อะครับ ไว้คราวหน้าลองร้านรถเข็นหลัง มช. เทียบกันดูบ้างครับ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น