เรื่องนี้ เรื่องเงินแผ่นดินนี่ ผมเคยตั้งกระทู้แสดงความคิดเห็นไปแล้วครั้งหนึ่ง วันนี้ขออีกสักครั้งครับ

จากกระทู้ของคุณชานเมือง   http://pantip.com/topic/30989808



ก่อนอื่น  ต้องเข้าใจให้ถูกก่อนนะครับ  คำว่า "เงินแผ่นดิน" นั้น  หมายถึงอะไร

คำว่า เงินแผ่นดิน  เป็นคำพูดสั้น ๆ ครับ  พูดบนฐานที่เข้าใจ  แต่มีหลายคนที่ไม่เข้าใจ  เข้าใจผิด
เข้าใจผิดคิดว่า  ไม่ใช่เงินของประเทศ  ถึงขนาดบอกว่า งั้นรัฐบาลยืมมาเองก็ใช้เองสิ
ไม่ใช่ครับ

คำว่า เงินแผ่นดิน  หมายถึง เงินงบประมาณแผ่นดินครับ
การที่รัฐบาลออก พรบ. กู้เงินสองล้านล้านบาท  เงินจึงเป็นเงินนอกงบประมาณ  ไม่ใช่เงินงบประมาณ
ฉะนั้น  การจะใช้กฎหมายเกี่ยวกับเงินงบประมาณมาบอกว่า พรบ.เงินกู้สองล้านล้านนี้ขัด รธน. จึงเป็นการตีความแบบการเมืองครับ



แล้วทำไมรัฐบาลถึงต้องทำให้เป็นเงินนอกงบประมาณ ?

ก็เพราะเป็นเงินที่ใช้เป็นการเฉพาะในเรื่องพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการคมนาคม
ซึ่งต้องทำติดต่อกันเจ็ดปี   ต้องมีเม็ดเงินแน่นอนในการดำเนินการ
ต่างกับเงินงบประมาณ  ที่อาจถูกโยก  ดึงไปใช้ในงานอื่นได้  ถูกระงับได้  และเม็ดเงินไม่แน่นอน
ความแน่นอนของเม็ดเงินนี้สำคัญครับ  เพราะคือความมั่นใจของนักลงทุน
หากนักลงทุนเห็นว่า  ไทยเราจะพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานคมนาคมสำเร็จแน่  เขาก็กล้าครับที่จะวางแผนการลงทุนในไทย



แล้วทำไมรัฐบาลไม่ใช้เงินงบประมาณปกติ ?

ก็เพราะงบประมาณปกติไม่พอครับ
สองล้านล้านในระยะเวลาเจ็ดปี   ก็ตกเฉลี่ยปีละสามแสนล้านบาท
เงินงบประมาณไทย  มากแค่ไหนก็ตาม  จะเป็นงบลงทุนน้อยครับ (งบลงทุนคืองบใช้ในการพัฒนา ก่อสร้าง ฯลฯ)
ร้อยละแปดสิบจะเป็นงบประจำ(เงินเดือน ค่าจ้าง ฯลฯ)
ไทยเราจะมีงบประมาณด้านการลงทุนปีหนึ่ง ๆ ก็ประมาณสามถึงสี่แสนล้านครับ
ซ่อมถนน  สร้างนั่นสร้างนี่   ก็แทบไม่พอครับ
แล้วจะเอางบประมาณประจำปีที่ไหนมาใช้ปีละสามแสนล้านในการพัฒนาการคมนาคม
หากจะบอกว่าก็กู้  แล้วให้เงินอยู่ในงบประมาณสิ  เอาไว้นอกงบประมาณทำไม
มันก็จะอย่างที่บอกครับ   ว่าเม็ดเงินจะไม่แน่นอนเหมือนทำเป็น พรบ.นอกงบประมาณตั้งไว้เฉพาะเลย
ต่อให้ตั้งไว้เป็นงบประมาณผูกพันก็เถอะ  ความเชื่อมั่นมันต่างกันครับกับเงินที่มีเห็น ๆ แน่นอน

ในระยะเวลาเจ็ดปีข้างหน้า   พรรคใดมาเป็นรัฐบาล  ก็ต้องดำเนินการตาม พรบ.เงินกู้สองล้านล้านครับ
จะไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้   ไม่เหมือนเงินงบประมาณที่อาจขอแปรงบประมาณได้

อีกสองปีข้างหน้า  หาก ปชป. ได้มาเป็นรัฐบาล
ผมว่า ปชป. จะพูดว่า  เงินสองล้านล้านมีความจำเป็นต้องดำเนินการแน่นอนครับ
(เหมือนกลางปี 40  ที่บิ๊กจิ๋วกู้ไอเอ็มเอฟ   ปชป.บอกว่าบิ๊กจิ๋วไม่ควรกู้
แต่พอปลายปี 40   ปชป. ได้เป็นรัฐบาล    ปชป.(โดยแหลมาร์คคนนี้แหละ) พูดทันทีว่า
การกู้เงินไอเอ็มเอฟ  เป็นเรื่องจำเป็นและสมควรที่รัฐบาลจะดำเนินการต่อไป
- ดิส อิส ปชป. )


เรื่องนี้   แทนที่ฝ่ายค้านจะมุ่งเน้นตรวจสอบการใช้จ่าย  
ว่ามีแผนการใช้จ่าย  มีแผนงานดำเนินการอย่างไร  โปร่งใส  รอบคอบ  คุ้มค่าไหม
ดันกลับใช้วาทกรรมให้ร้าย  ว่าจะมีการโกง ๆ ๆ ๆ   ทั้งที่เงินก็ยังไม่ได้กู้สักบาท
และโหมสร้างกระแสว่า  กู้สองล้านล้าน  ต้องใช้หนี้ห้าล้านล้าน  ระยะเวลาห้าสิบปี
หลังสุด  นายกรณ์วันเวย์  ก็ออกมาปั่นหัวสลิ่มอีกว่า  ขาดทุนแน่  หกร้อยปีถึงจะได้ทุน
เป็นการให้ข้อมูลและเหตุด้านลบอย่างเดียว  โดยไม่มีเหตุผล ข้อมูลด้านอื่นเลย

ขณะที่นายชัชชาติ  รมว.คมนาคม  อธิบายให้เห็นภาพชัดเจน  ว่าอะไรเป็นอะไร
แต่ ปชป. ใช้แต่วาทกรรมให้ร้ายทำลายคนอื่น  ไร้หลักคิดและข้อมูลอันครบถ้วน

การทำงานการเมือง  แบบเล่นการเมืองด้วยวาทกรรม  สร้างคำพูดสวยหรูไปวัน ๆ
กับการทำงานการเมืองแบบเป็นรูปธรรม  มันต่างกันครับ
คนไทยส่วนใหญ่มองเห็นและเข้าใจว่าต่างกันอย่างไร  ก็เหลือแต่เสียงส่วนน้อยครับ
ที่ยังติดวาทกรรม  ติดภาพลักษณ์  ติดจินตนาการที่ ปชป. กรอกหูยัดหัวอยู่ทุกวัน


คร่าว ๆ นะครับ   เมื่อย
จบ