วันนี้วันหยุด นอนตื่นสายได้ อีกอย่างก็อยู่บ้านคนเดียวทุกคนหนีไปเที่ยวเชียงใหม่กันหมด
มื้อเช้ากึ่งเที่ยง เก็บของเก่ามาประทังชีวิตตัวเองได้ 1 จาน ก็ตามที่บอกไว้ที่หัวเรื่องนั่นแหละ
"ข้าวผัดกระทะเหล็ก"
ขอฉายหนังประกอบคั่นรายการนิดหนึ่ง
เมื่อวานรับออร์เดอร์พิเศษจากกลุ่มสว.หญิง ซึ่งถือโอกาสที่เขาเชิญประชุมสหกรณ์ เพราะสามารถ
รวมตัวกันได้ถ้วนหน้า ว่าจัดอะไรสังสรรค์กันนิดหน่อยมื้อเที่ยง แน่นอนพ่อครัวต้องเป็นสล่าปู่เพระ
เดี๋ยวนี้ชักจะอินเตอร์แล้ว
เมนูที่ตกลงกันเป็นเอกฉันท์ก็คือ ปลาจุ่ม เพราะสืบเนื่องมาจากภาพเหล่านี้
คราวก่อนทำกินเองในบ้าน แต่ครั้งนี้เลี้ยงคนเป็นสิบ ต้องเตรียมเนิ่น ๆ เพราะตัวเองก็ต้องเข้าประชุมเหมือนกัน
น้ำซุปต้มไว้ตั้งแต่กลางคืน กะพรุ่งนี้เอาโครงปลามาเพิ่มอย่างเดียว
ไปโรบินเสาร์แต่เช้า 7 โมง ไปถึงแผงปลา ปรากฎว่ามีแต่โต๊ะ วันนี้เจ้าปลาไม่มา ยุ่งละซิ
เปลี่ยนแผนอย่างด่วน ปลาจุ่มไม่ได้กิน หมูจุ่มก็ยังดี ซื้อหมูกลับบ้าน
ซอยหมักอย่างด่วน แล้วก็ไปประชุม
สิบโมงกว่าแอบขอนุญาตที่ประชุมในใจ แว๊บกลับมาทำน้ำจิ้มแจ่วและจัดผัก พร้อมเพิ่มกระดูกหมู
ในหม้อน้ำแกงให้หวานกลมกล่อม
จนเที่ยงสมาชิกเลิกประชุม มาที่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตากัน แอบผิดหวังเล็กน้อยที่โปรแกรมเปลี่ยน
จากปลาจุ่มเป็นหมูจุ่ม แต่พอทุกคนได้ชิมต่างชมกันใหญ่
อิ่มจากปลาจุ่ม มานั่งห่อเมี่ยงคำกินกัน พร้อมเม้าท์มอย นินทา ประสาสว.
ได้เวลาพอเหมาะก็แยกย้ายกันกลับ มือ1 มือ 3 มือ 5 หอบกันเข้าเชียงใหม่
เหลือ มือ 2 อยู่บ้านคนเดียว
จึงเป็นที่มาของการเก็บกับข้าวเก่ามาทำใหม่ ในชื่อว่า "ข้าวผัดกระทะเหล็ก" ในวันนี้
ข้าวเก่าคลุกไข่ไก่ 1 ฟอง หมูหมัก เกลือป่น น้ำตาลทราย น้ำมันหอย ซีอิ้วขาว ใส่รวมกันลงไป
ผัดในกระทะเหล็ก ไฟแรง ผัดจนหมูสุก
น้ำแกงก็ยังเหลือ หยิบนั่นหยิบนี่ใส่ลงไป ไว้ซดคล่องคอ
1 มื้อง่าย ๆ ผมเพิ่งรู้ว่ากินข้าวผัดที่ร้านทำไมมีกลิ่นหอมประหลาด ๆ กระทะเหล็กนี่เอง
เอาเป็นว่า เรามาคุยกันเล่น ๆ ในวันหยุด วันสบาย ๆ ก็แล้วกันก็แล้วกันนะครับ
สวัสดีครับ
วันหยุดเบา ๆ ข้าวผัดกระทะเหล็ก พร้อมของแถม
มื้อเช้ากึ่งเที่ยง เก็บของเก่ามาประทังชีวิตตัวเองได้ 1 จาน ก็ตามที่บอกไว้ที่หัวเรื่องนั่นแหละ
"ข้าวผัดกระทะเหล็ก"
ขอฉายหนังประกอบคั่นรายการนิดหนึ่ง
เมื่อวานรับออร์เดอร์พิเศษจากกลุ่มสว.หญิง ซึ่งถือโอกาสที่เขาเชิญประชุมสหกรณ์ เพราะสามารถ
รวมตัวกันได้ถ้วนหน้า ว่าจัดอะไรสังสรรค์กันนิดหน่อยมื้อเที่ยง แน่นอนพ่อครัวต้องเป็นสล่าปู่เพระ
เดี๋ยวนี้ชักจะอินเตอร์แล้ว
เมนูที่ตกลงกันเป็นเอกฉันท์ก็คือ ปลาจุ่ม เพราะสืบเนื่องมาจากภาพเหล่านี้
คราวก่อนทำกินเองในบ้าน แต่ครั้งนี้เลี้ยงคนเป็นสิบ ต้องเตรียมเนิ่น ๆ เพราะตัวเองก็ต้องเข้าประชุมเหมือนกัน
น้ำซุปต้มไว้ตั้งแต่กลางคืน กะพรุ่งนี้เอาโครงปลามาเพิ่มอย่างเดียว
ไปโรบินเสาร์แต่เช้า 7 โมง ไปถึงแผงปลา ปรากฎว่ามีแต่โต๊ะ วันนี้เจ้าปลาไม่มา ยุ่งละซิ
เปลี่ยนแผนอย่างด่วน ปลาจุ่มไม่ได้กิน หมูจุ่มก็ยังดี ซื้อหมูกลับบ้าน
ซอยหมักอย่างด่วน แล้วก็ไปประชุม
สิบโมงกว่าแอบขอนุญาตที่ประชุมในใจ แว๊บกลับมาทำน้ำจิ้มแจ่วและจัดผัก พร้อมเพิ่มกระดูกหมู
ในหม้อน้ำแกงให้หวานกลมกล่อม
จนเที่ยงสมาชิกเลิกประชุม มาที่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตากัน แอบผิดหวังเล็กน้อยที่โปรแกรมเปลี่ยน
จากปลาจุ่มเป็นหมูจุ่ม แต่พอทุกคนได้ชิมต่างชมกันใหญ่
อิ่มจากปลาจุ่ม มานั่งห่อเมี่ยงคำกินกัน พร้อมเม้าท์มอย นินทา ประสาสว.
ได้เวลาพอเหมาะก็แยกย้ายกันกลับ มือ1 มือ 3 มือ 5 หอบกันเข้าเชียงใหม่
เหลือ มือ 2 อยู่บ้านคนเดียว
จึงเป็นที่มาของการเก็บกับข้าวเก่ามาทำใหม่ ในชื่อว่า "ข้าวผัดกระทะเหล็ก" ในวันนี้
ข้าวเก่าคลุกไข่ไก่ 1 ฟอง หมูหมัก เกลือป่น น้ำตาลทราย น้ำมันหอย ซีอิ้วขาว ใส่รวมกันลงไป
ผัดในกระทะเหล็ก ไฟแรง ผัดจนหมูสุก
น้ำแกงก็ยังเหลือ หยิบนั่นหยิบนี่ใส่ลงไป ไว้ซดคล่องคอ
1 มื้อง่าย ๆ ผมเพิ่งรู้ว่ากินข้าวผัดที่ร้านทำไมมีกลิ่นหอมประหลาด ๆ กระทะเหล็กนี่เอง
เอาเป็นว่า เรามาคุยกันเล่น ๆ ในวันหยุด วันสบาย ๆ ก็แล้วกันก็แล้วกันนะครับ
สวัสดีครับ