ร่ายยาว วันหยุดยาว

หยุดยาว 4 วัน  ตั้งใจจะไปตากสมองที่เชียงใหม่  พอจะไปจริง ๆ หากระเป๋าบัตรประจำตัวต่างๆ ไม่เจอ
ก็เลยไม่ได้ไป  กับข้าวที่ทำเป็นเรื่องเป็นราวก็ทำอย่างเดียว คือทำแกงฮังเลไปทำบุญที่วัด  ซึ่งก็เสนอ
ไปแล้ว

วันนี้ถือว่ามาทักทายคุยกันโดย เอากับข้าวและเรื่องสัพเพเหระมาแบ่งกันชม  ไม่ซีเรียสมากมาย

ภาพแรก หมูกรอบแก้ตัววันที่สอง  ปรากฎว่าพองเกินเหตุ ดูไม่ดียังกะแคบหมูโคบ  พองมาก  กรอบมากจริง ๆครับ

ครั้งแรก



ถัดมาอีกวัน ลองอีกที



น้ำพริกแบบนี้คนบ้านสล่าปู่ เรียกน้ำพริกส้ม



ที่เห็นกินกับน้ำพริกส้ม เรียกมะตื๋นยาง  หรือ ลูกเนียงนั่นแหละ



ยำขี้ปลาฟัก





เอนกประสงค์จริง ๆ แบบนี้เป็นแบบต้ม  บางทีเขาก็นำไปดองให้รสชาติไปอีกแบบ



แก๋งผักขี้ขวง  ใครชอบของขม แกงถ้วยนี้ไม่ผิดหวังครับ



ผัดถั่วหมูสับง่าย ๆ ก็รอดตายไป 1 มื้อ



หรือฉุกเฉินจริง ๆ  ผัดเลย ราดเลย กินเลย ก็ง่ายดี  ผัดกระเพราะหมูหมัก



ชื่อว่าน้ำพริก  กินอย่างไรก็ไม่มีวันเบื่อ  โถใหญ่ ๆ ในที่สุดก็หมดเหมือนกัน



นี่ไงตัวการที่ทำให้น้ำพริกหมดโถ





ต้มจืดแตงกวา  ไว้ซดเล่น ๆ ตอนเผ็ด



อาหารจานเดียว ความง่ายที่แฝงความอร่อยไว้ในตัวเอง  ข้าวผัดกระทะเหล็ก



ปลาจุ่มก็ชวนน้ำลายไหล



นึกไรไม่ออก  อย่างที่เขาบอกกันว่า มันคือกับข้าวสิ้นคิด



นี่ก็มาอย่างง่ายแต่ก็ไม่ธรรมดา  ต้มจืดวุ้นเส้น





ข้าวสวยกินกับต้มจืด ธรรมดาไปหน่อย  เอาไปผัดให้หน้าตาดูดีขึ้น



สด ๆ ร้อน ๆ เย็นนี้เอง กินเบา ๆ แต่แซ่บไม่เบา  ย้ำวุ้นเส้นกับต้มจืดกลางวัน  ข้าวไม่เกี่ยว





พรุ่งนี้จะทำแกงโฮ๊ะ มาแบ่งกันชิม  ทุกอย่างพร้อม  รอผักที่ตลาดอย่างเดียว



เวลานั่งเล่นคอม  ถ้าเพ่งมาก  ปวดตา  ผมมักจะพักสายตาแล้วมองออกไปทางหน้าต่าง
มักจะพบเจอสิ่งที่สวย ๆ งาม ๆ อยู่เสมอ  วันนี้ก็เจอนี่ครับ  ผมให้ชื่อว่า ส้มแซมเขียว



นอกจากปวดตาแล้วยังเสียสมาธิ  มีคนเร่งจ่อคิวจะเล่นคอมยิก ๆ  อยู่ข้าง  ขอลากันไปที่ภาพนี้
ก็แล้วกันนะครับ   ขอบคุณที่ตามอ่านจนจบ  สวัสดีครับ  

---