สวัสดีครับตอนนี้ทุกข์ใจอย่างมากๆเลย และผมเองทุกข์ใจอย่างนี้มานานมาก ๆเลย หับ ครอบครับวนะครับ
ตอนนี้กำลังทำธุรกิจของตัวเองโดยเริ่มจากตัวเองทั้งหมดเลย ผมเองต้องต่อสู้หลาย ๆอย่างด้วยตัวเองมาตลอด เก็บเงินให้ตัวเองเรียนมาตลอดเลย ทำงานได้ทุกอย่างเพราะว่าต้องการเรียน จะขอพ่อแม่ก็ขอไม่ได้ เพราะว่าไม่มี
วันที่ผมเองจะกำลังจะสร้างธุรกิจของตัวเองได้
ครั้งแรก แม่ผมต้องการเงินจากผม ผมเองก็บอกไปว่าผมเองตอนี้ไม่มีนะ สุดท้ายแม่เราเองไม่เข้าใจตอะไรเราเลย ใช้คำพูดให้เราเองลำบากใจอย่างมากๆเลย จอนเราเองกินไม่ได้นอนไม่หลับจะเงินเงินทีไหนละมาให้ตั้งแยอะตั้งแยะ สุดท้ายครั้งที่ 1 เราาต้องยอมขายความลับที่เราเองจะทำธุรกิจให้คนอื่นไป เพื่อจะเอาเงินส่วนนี้ไปให้แม่ เราเองต้องยอมไม่ทำธุรกิจ และได้บอกไหนนะว่า ครั้งนี้ไหมไหวละนะ ครั้งหน้าไม่มีอย่างจริง
ๆเลย
ครั้งต่อมาก็เอาอีกละ เราเองต้องยืมคนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง และแต่ละครั้งไม่เคยให้เราสบายใจเลย เราบอกว่าเรากลับบ้านไม่ได้ตอนนี้ เพราะว่าเราต้องสร้างตัวของเรา และอีกอย่างเราเหมือนจะล้มหับเงินที่ส่งไปให้ครั้งก่อน เราต้องรีบทำ เรากลับบ้านทีต้องทิ้งงานไปเป็นอาทิตย์ พ่อแม่เราไม่เข้าใจเลย เราอยากจะสร้างตัวให้ได้อย่างจริงๆเลย เพราะว่าอีกไม่นานเราจะสร้างตัวได้แล้ว
ระยะเวลานี้เราเองได้ส่งเงินไปที่บ้านตลอดเลย มากว่าที่เราเอง ใช้อีก เรายอมอด ๆ เอา อย่างอด ๆ อยาก ๆ
แม่ไม่เคยให้เราสบายใจเลย โทรมากี่ครั้งพูดทำให้เครียด ตลอดเลย ว่าต้องการเงิน ส่วนนี้ส่วนนั้นตลอด อยากได้เงินไป ซื้อ ของไร้สาระ มอเตอร์ไซต์อย่างนี้ เราเองก็บอกไปว่าไม่เอานะ คันเก่ามันยังพอใช้ได้อยู่ ก็ใช้ไปก่อนนะ ให้ตั้งตัวได้ก่อนนะ เงินที่มีอยู่จะเอาไปทำสำนักงาน ถ้าเงินขาดส่วนนี้ เราเองจะเจ้งนะ เราบอกทุกครั้งก็เหมือนจะเข้าใจ พอโทรมาอีกตอนนไหนจะกลับ บ้าน อยากจะได้รถใหม่
เราเเลยกลายเป็นคนเครียดอย่างมาก ๆเลย นอนไม่หลับ คิดมาก เครียดจนหน้าดำอย่างมากๆเลย
ตอนนี้เราเองก็บอกไปว่า หลัง ๆ ปลาย ๆ ปีได้ไหม เดี๋ยวจะซื้อให้ เพราะว่ารำคาญอย่างมากๆเลย โทรมาทีไร ต้องถามเรื่องเงินมาอย่างแรกเลย อะไรกันนี่
ตอนนี้ไม่อยากจะโทรไปที่บ้านเลย เพราะว่าเราเอง ว่าถ้าธรกิจของเราเองอยู่ตัว เราให้หมดละ ทั้งบ้าน ทั้งรถ ทั้งส่งน้องเรียน เราเองวางแนมาอย่างตลอดเลย
และที่เครียดอย่างมากๆเลย คือ ตอนที่ไปตัดผม แล้ว แม่โทรมา เราบอกไปว่าตอนนี้ไม่ว่างนะแม่
พอโทรกลับเท่านั้นหละ มาอีกแล้วเรื่องรถต้องการจะได้ และ พูดใส่ ๆ ประมาณว่า นึกว่ามีธุระอย่างอื่นกับแฟน
ผมหละเครียดเลย ทำไมพวกเขาคิดกันแบบนี้นะ ทำไมอยากจะได้ อยากจะดีมากมายอย่างนี้ ปากบอกว่าอยากจะให้เราเองประสบความสำเร็จ
แต่มาขอเงินเราไปซื้อรถ ทั้งที่เป็นเงินลงทุนของเรา อธิบายมากมายว่าถ้าเอาไปเราเองจะล้มนะ
เปลี่ยนใจคนไม่ได้จริง ๆ ผิดหวังอย่างมากๆเลย ที่ครอบครัวของตัวเองคิดอยากจะได้และจิตใจอย่างนี้
เงินที่ส่งให้ไปทุกเดือนส่งไปแบบเยอะแยะมากมายก็ยังไปพอ
เราหละว่าถ้าทำได้ธุรกิจจะให้ครอบครัว มาดูแล ตอนนี้ไม่คิดเลย
ส่วนเรื่องของเรามีแฟน เราเองอายุ 24 ปี จะมีก็ธรรมดา กลัวแต่คนอื่นจะมาแย่ง สิ่งที่เราเองสร้างมา ทั้งที่เราเองเริ่มทุกอย่างมากับแฟน
เครียดมากๆเลย
ครับ
ครอบครัวทำให้หนักใจจริงๆเลย ครับ จะทำอย่างไรดี
ตอนนี้กำลังทำธุรกิจของตัวเองโดยเริ่มจากตัวเองทั้งหมดเลย ผมเองต้องต่อสู้หลาย ๆอย่างด้วยตัวเองมาตลอด เก็บเงินให้ตัวเองเรียนมาตลอดเลย ทำงานได้ทุกอย่างเพราะว่าต้องการเรียน จะขอพ่อแม่ก็ขอไม่ได้ เพราะว่าไม่มี
วันที่ผมเองจะกำลังจะสร้างธุรกิจของตัวเองได้
ครั้งแรก แม่ผมต้องการเงินจากผม ผมเองก็บอกไปว่าผมเองตอนี้ไม่มีนะ สุดท้ายแม่เราเองไม่เข้าใจตอะไรเราเลย ใช้คำพูดให้เราเองลำบากใจอย่างมากๆเลย จอนเราเองกินไม่ได้นอนไม่หลับจะเงินเงินทีไหนละมาให้ตั้งแยอะตั้งแยะ สุดท้ายครั้งที่ 1 เราาต้องยอมขายความลับที่เราเองจะทำธุรกิจให้คนอื่นไป เพื่อจะเอาเงินส่วนนี้ไปให้แม่ เราเองต้องยอมไม่ทำธุรกิจ และได้บอกไหนนะว่า ครั้งนี้ไหมไหวละนะ ครั้งหน้าไม่มีอย่างจริง
ๆเลย
ครั้งต่อมาก็เอาอีกละ เราเองต้องยืมคนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง และแต่ละครั้งไม่เคยให้เราสบายใจเลย เราบอกว่าเรากลับบ้านไม่ได้ตอนนี้ เพราะว่าเราต้องสร้างตัวของเรา และอีกอย่างเราเหมือนจะล้มหับเงินที่ส่งไปให้ครั้งก่อน เราต้องรีบทำ เรากลับบ้านทีต้องทิ้งงานไปเป็นอาทิตย์ พ่อแม่เราไม่เข้าใจเลย เราอยากจะสร้างตัวให้ได้อย่างจริงๆเลย เพราะว่าอีกไม่นานเราจะสร้างตัวได้แล้ว
ระยะเวลานี้เราเองได้ส่งเงินไปที่บ้านตลอดเลย มากว่าที่เราเอง ใช้อีก เรายอมอด ๆ เอา อย่างอด ๆ อยาก ๆ
แม่ไม่เคยให้เราสบายใจเลย โทรมากี่ครั้งพูดทำให้เครียด ตลอดเลย ว่าต้องการเงิน ส่วนนี้ส่วนนั้นตลอด อยากได้เงินไป ซื้อ ของไร้สาระ มอเตอร์ไซต์อย่างนี้ เราเองก็บอกไปว่าไม่เอานะ คันเก่ามันยังพอใช้ได้อยู่ ก็ใช้ไปก่อนนะ ให้ตั้งตัวได้ก่อนนะ เงินที่มีอยู่จะเอาไปทำสำนักงาน ถ้าเงินขาดส่วนนี้ เราเองจะเจ้งนะ เราบอกทุกครั้งก็เหมือนจะเข้าใจ พอโทรมาอีกตอนนไหนจะกลับ บ้าน อยากจะได้รถใหม่
เราเเลยกลายเป็นคนเครียดอย่างมาก ๆเลย นอนไม่หลับ คิดมาก เครียดจนหน้าดำอย่างมากๆเลย
ตอนนี้เราเองก็บอกไปว่า หลัง ๆ ปลาย ๆ ปีได้ไหม เดี๋ยวจะซื้อให้ เพราะว่ารำคาญอย่างมากๆเลย โทรมาทีไร ต้องถามเรื่องเงินมาอย่างแรกเลย อะไรกันนี่
ตอนนี้ไม่อยากจะโทรไปที่บ้านเลย เพราะว่าเราเอง ว่าถ้าธรกิจของเราเองอยู่ตัว เราให้หมดละ ทั้งบ้าน ทั้งรถ ทั้งส่งน้องเรียน เราเองวางแนมาอย่างตลอดเลย
และที่เครียดอย่างมากๆเลย คือ ตอนที่ไปตัดผม แล้ว แม่โทรมา เราบอกไปว่าตอนนี้ไม่ว่างนะแม่
พอโทรกลับเท่านั้นหละ มาอีกแล้วเรื่องรถต้องการจะได้ และ พูดใส่ ๆ ประมาณว่า นึกว่ามีธุระอย่างอื่นกับแฟน
ผมหละเครียดเลย ทำไมพวกเขาคิดกันแบบนี้นะ ทำไมอยากจะได้ อยากจะดีมากมายอย่างนี้ ปากบอกว่าอยากจะให้เราเองประสบความสำเร็จ
แต่มาขอเงินเราไปซื้อรถ ทั้งที่เป็นเงินลงทุนของเรา อธิบายมากมายว่าถ้าเอาไปเราเองจะล้มนะ
เปลี่ยนใจคนไม่ได้จริง ๆ ผิดหวังอย่างมากๆเลย ที่ครอบครัวของตัวเองคิดอยากจะได้และจิตใจอย่างนี้
เงินที่ส่งให้ไปทุกเดือนส่งไปแบบเยอะแยะมากมายก็ยังไปพอ
เราหละว่าถ้าทำได้ธุรกิจจะให้ครอบครัว มาดูแล ตอนนี้ไม่คิดเลย
ส่วนเรื่องของเรามีแฟน เราเองอายุ 24 ปี จะมีก็ธรรมดา กลัวแต่คนอื่นจะมาแย่ง สิ่งที่เราเองสร้างมา ทั้งที่เราเองเริ่มทุกอย่างมากับแฟน
เครียดมากๆเลย
ครับ