หนึ่งปีกว่าผ่านมา ในความโชคร้ายหลายๆเรื่อง  กับปัญหาที่รุมเล้าจนแทบล้ม เรียกว่าล้มแล้วล้มอีกก็ว่าได้  ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด  อดมื้อกินมื้อ กินข้าวคลุกน้ำปลา เงินไม่มีสักบาทก็ผ่านจุดนั้นมาแล้ว  แต่ความโชคดีก็เกิดขึ้นกับผมโดยที่ไม่คาดหวังจะได้งานเลย  สุดท้ายได้งานใหม่ ซึ่งไม่ตรงกับประสบการณ์ที่เคยทำมา  อีกทั้งให้เริ่มงานในสัปดาห์ถัดไปทันที  ความโชคดีที่ตั้งหลักไม่ทัน ดีใจมาก พร้อมรับและพร้อมเริ่มงานได้ทันที แต่สถานการณ์ความไม่พร้อมการเงินที่ต้องสำรองในการเดินทาง การกิน  ระยะทางที่ช่างไกล และอุปสรรคการเดินทางหลายๆอย่าง ทำให้ผมต้องดีใจบนความเครียด  ในความทุกข์ที่ผ่านมาล้มมาตลอด มีไม่กีคนที่อยู่เคียงข้างเรา  ตอนนี้ดีใจมากที่ได้งาน แต่ไม่รู้จะหาปัจจัยในการเดินทาง การกินอยู่จากไหนเลย  คนที่อยู่ข้างๆเราในทุกช่วงเวลาที่ผ่านมา>> ก็ผ่านมรสุมหนักหน่วงกับผมมาตลอด...คิดแล้วกลุ้ม ทุกข์ใจ  จะเอายังไงกับการเดินทางครั้งใหม่  ใจสู้ ร่างกายสู้ แต่ขาดปัจจัยที่สำคัญที่จะต่อสู้ลุยต่อไปได้...เครียด!!!