หนังสืออะไรที่สำนวนภาษาสวยงามที่สุด ที่คุณเคยอ่านมา

ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ
มีนวนิยายร้อยแก้วเรื่องไหนที่คุณๆ ผู้อ่านรู้สึกว่าสำนวนภาษาสละสลวย ละเมียดละไมบ้างคะ
ประเภทอ่านเเล้วเหมือนได้เสพงานศิลป์
นิยายสมัยใหม่ส่วนมากมองข้ามความงามของภาษาไปเน้นการดำเนินเรื่องแทน (น่าเสียดาย)
จขกท ชอบอ่านหนังสือที่ภาษาสวยๆ ค่ะ ที่เคยเจอก็เช่นจุฬาตรีคูณ ของพนมเทียน
เจ้าจันทร์ผมหอมของ มาลา คำจันทร์
ใครมีหนังสือในดวงใจช่วยแนะนะหน่อยนะคะ^^