สารภาพว่าผมไม่ทำไม่ได้จริงๆ จะว่าเป็นโรคจิตก็ได้นะครับ

ผมเป็นคนที่หยุดความคิด ( คิดลบ + แบกโลก + อิจฉา + XXX ) ในสมองไม่ได้ ดังนั้น วิธีขัดขืนมันที่ดีที่สุดตอนนี้ คือการออกกำลังกาย ย้ำ! ว่าออกกำลังกายจริงๆ พวกวิดพื้น ซิทอัพ ฯลฯ ( อย่าคิดลึก ) ให้มันเหนื่อยๆ แล้วสมองจะปลอดโปร่ง ไม่ก็หลับสบายไปเลย

ที่ผ่านมาทำงานใกล้บ้าน แต่ก่อนทุกเย็นต้องวิ่งกลับบ้านประจำ ( บ้านกับที่ทำงานห่างกัน 5 Km ) ทำให้ไม่ต้องรีบไปแต่เช้า มีเวลาเกือบๆ เต็มที่ แต่ตอนนี้ได้งานใหม่ ไกลบ้าน เดินทางไป 3 ชม. กลับอีก 3 ชม. เนื่องจาก กทม. รถติดมหาโหดมาก ( ทำให้วันไหนเบื่อๆ ผมนอนที่ทำงานเลย )

จะหาห้องพักก็ไม่ได้ เพราะห้องดีๆ 2,500 Up ทั้งนั้น ถ้าบวกค่าอาหาร รับรองไม่มีเงินเก็บแน่ๆ ( ห้องราคา 1,xxx ก็มี แต่ผมไม่เอา เพราะผมใจไม่ถึงขนาดอยู่รวมกับสังคมข้างห้องที่อาจจะมีพวกชอบเมาเหล้า พวกชอบตวาดแล้วก็ตบตีกันในครอบครัว หรือไม่ก็พวกต่างด้าว ) เลยยอมไปๆ กลับๆ มันแบบนี้แหละครับ

ปัญหาคือ ทุกวันนี้ผมใช้เวลา 1 ชม. ก่อนนอน และ/หรือ 1 ชม.ตอนเช้ามืดไว้ออกกำลัง ( 4 ทุ่ม หรือบางทีก็เริ่ม 5 ทุ่ม ลากไปถึงเที่ยงคืนนิดๆ แล้วตื่นมันตีสี่ครึ่งเกือบทุกวัน ) ถ้าวันไหนง่วงนัก ทนอัดกาแฟกระป๋อง ไม่ก็เครื่องดื่มชูกำำลังเอา

ถามว่านานๆ เ้้ข้า ร่างกายผมจะพังก่อนไหมครับ?