วันนี้เราไปกินก๋วยเตี๋ยวมา....... นี่ห้องแป้งนะ.... ใช่จ้า ไม่ผิดห้องแน่นอน ตามมาเลยค้าบ
จะเล่าว่า วันนี้เราไปกินก๋วยเตี๋ยวมา ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไทยร้านดัง คนแน่น ในดาวน์ทาวน์ ซานฟรานซิสโก ( เราเรียนอยู่ที่นี่ ) หลายๆ คนที่เคยมาดาวน์ทาวน์ที่นี่ น่าจะเคยกินหรือเคยเห็นร้านนี้กันทั้งนั้น ทำเลโดดเด่นสุดๆ ทุกคนที่มาเยือนเมืองรถราง ต้องได้ผ่านแน่นอน เรามากินร้านนี้หลายครั้ง โดยเฉพาะเดือนนี้ มาบ่อยมาก เป็นลูกค้าประจำเลยก็ว่าได้ เพราะอร่อย บริการรวดเร็ว และราคาไม่แพง ( สำหรับมาตรฐานอเมริกานะ แต่ถ้าเป็นเมืองไทย ก๋วยเตี๋ยว 200 กว่าบาท คงได้สักหกเจ็ดชามเป็นอย่างต่ำ )
ก๋วยเตี๋ยวอร่อยเหมือนเดิม ชอบกินเนื้อเปื่อยสามชั้นติดมันน้อยๆ อร่อยๆ อย่างอื่นก็อร่อยนะ อาหารเค้ารสชาติไทยแบบคนไทยกิน อาจจะรสอ่อนนิดหน่อย แต่เติมรสชาติเอาเองได้ ไม่ได้มันมากๆ หวานจัดๆ เหมือนหลายๆ ร้านที่ทำให้ฝรั่งกิน ... อุ๊ยย ออกนอกเรื่องอีกละ
ที่อยากมาคุยให้ฟัง คือ ในร้าน เนื่องจากคนแน่น รอนานนิดนึง เราเลยมีเวลาสังเกตอะไรรอบๆ ตัวเยอะ เราสะดุดตากับน้องพนักงานเสิร์ฟคนนึง หน้าตาหมวยๆ ผมสั้นแค่บ่า ไม่สูงและค่อนข้างอวบ เอิ่มม เลยอวบไปอีกด้วย กะด้วยตาน่าจะสูงประมาณไม่เกิน 150 และน้ำหนักประมาณ 53-55 กิโล รับรองใกล้เคียงมาก เราทำงานกับการกะน้ำหนักคนอื่นมาตลอดเลยล่ะ ซึ่งตามมาตรฐานห้องแป้ง หรือมาตรฐานทั่วไปก้อแล้วแต่ ก็ไม่ผอมแน่ๆ และถ้าเป็นสาวกห้องแป้งด้วยน้ำหนักขนาดนี้ ต้องมีมากรีดร้องขอทริคและกำลังใจในการลดน้ำหนักแน่ๆ ( แต่เราก็ไม่รู้น้องเค้าพยายามลดอยู่รึเปล่านะ ) ขอเรียกว่า " น้องตัวกลม "
.......................... แต่น้องเค้าอัธยาศัยดีมาก หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล ( ไม่ใช่พูดมาก พูดประจ๋อประแจ๋หรือพูดหวานจนเลี่ยนอะไรนะคะ ดูเป็นคนพูดน้อยกับลูกค้าด้วยซ้ำ เค้าพูดกับเราประโยคเดียวเอง แต่สังเกตจากคุยกับโต๊ะอื่น) ขยันขันแข็ง ( ร้านนี้ทุกคนขยันหมด ยกนิ้วให้เลยค่ะ แอคทีฟกันมาห ) ดูเป็นคนทัศนคติดีต่องานทีทำ ตั้งใจแต่ไม่เครียด ดูแล้วแบบ...... น้องน่ารักจัง ...... เหมือนน้ำหนักน้องหายไปต่อหน้าพี่เลย 10 โล ( 15 เลยดีกว่า เดี๋ยวไม่เข้ามาตรฐานห้องแป้ง 555 ) ดูสวยน่ารัก น่ารู้จักไปเลย โดยที่น้องตัวกลมๆ แบบนี้ล่ะ ไม่จำเป็นต้องผอมเลย
เปรียบกับน้องอีกคนในร้าน หมวยๆ ขาวๆ ผอม หุ่นดีมาก น่าจะสูงประมาณ 165 หนักประมาณ 51-52 หุ่นดีเป๊ะๆ เลยแบบ โอววว หุ่นในฝันช้านนนนน ขยันเหมือนกัน เดินรับออร์เดอร์ตลอด ( แต่แอบงอนนิดนึง เค้าขอน้ำปลา เพราะพวงเครื่องปรุงที่วางไว้มีแต่ซีอิ๊วขาว น้องก็เห็นว่าพี่มีชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้า น้องหยิบ น้ำปลาพริก!!! มาให้พี่ซะงั้น โอววว อเมซิ่งงงงงงงง พี่ก็นึกว่าเป็นเทรนด์ใหม่ เดี๋ยวนี้คนไทยใส่น้ำปลาพริกในก๋วยเตี๋ยวแล้วเหรอเนี่ย พี่ก็ว่ามาเรียนไม่กี่ปี ไม่น่าตกเทรนด์ขนาดนี้ แต่พี่ก็พยายามตักวิดลงไปในชามก๋วยเตี๋ยวพี่อย่างขมักเขม้น พอดีเป็นคนกินเค็มน่ะนะ ใส่ไปชิมไป เค็มยังไม่ได้ที่ แต่เผ็ดพริกขี้หนูจี๋จนแสบปากเลย หลังจากน้องเห็นพี่พยายามกินเพิ่มความเค็มให้ก๋วยเตี๋ยวจนเผ็ด...เอ๊ย เค็มเกือบได้ที่ น้องคงเห็นใจ ว่าพี่ก็วัยเข้าปูนนี้แล้ว ยังต้องมากินอาหารอัพเดทอย่างก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยใส่น้ำปลาพริกอีก น้องเลยยกน้ำปลาแท้ตราปลาหมึกมาให้โดยมิได้ร้องขอ เห็นมะ ว่าเซอร์วิสมายด์ดีจริงๆ เลยหายงอลลลละ ) ขอเรียกว่า " น้องคนสวย" นะคะ น้องขยันและทำงานคล่องแคล่ว ต้อนรับลูกค้าไม่บกพร่อง ...... แต่ นิดนึง ...... ติดตรงที่ว่า น้องไม่ยิ้มเลย ตาดุๆ หน้าบึ้งๆ เสียงแข็ง ( แต่ไม่ใช่ตะคอกหรือหยาบคายนะ เป็นลักษณะเสียงเฉยๆ ) ดูเหมือนเป็นคนหยิ่งๆ ดุๆ ลูกค้าแอบกลัว ไม่ค่อยกล้าคุยด้วย กลัวโดนดุ เข้าใจว่าอาจจะเป็นคาแร็คเตอร์ประจำตัว แต่แหม.... จากสวยหุ่นดีนะ เหมือนมันไม่ช่วยขับความสวยน่ารักของน้องออกมาเลย แต่ดรอปความสวยของน้องไปเยอะมากๆ
เราก็เลยอยากจะบอกแค่ว่า จากประสบการณ์ตรงที่เจอมาวันนี้ นิทานเรื่องนี้ เอ๊ย เรื่องนี้สอนตัวเราเองหลายๆ อย่างเหมือนกัน เพราะเราเองก็ขมีขมันลดน้ำหนักอยู่ ( แต่ชั้นได้ข่าวว่าเธอชอบกินเนื้อเปื่อยติดมันม้ากมาก กินไก่ได้ทีละตัว แล้วจะผอมมั้ยยยยยย) พยายามออกกำลัง พยายามคุมอาหาร ตามทริคต่างๆ ในห้องนี้ตลอด เผื่อมีเทคนิคเบิร์นดีๆ เพิ่มเติม ตั้งใจว่าผอมได้ถึงใจเมื่อไร จะมา before and after ให้โลกรู้
กะเค้าบ้าง ตอนนี้กะลังทยอยเอารูปลง slim mode แต่งรูปรอไว้ก่อน เอ๊ย ไม่ช่ายยย รอผอมจริงๆ ก่อน
แต่บางทีเราก็อาจจะหลงลืมไป ว่า เราลดน้ำหนักเพื่ออะไร เพื่อสุขภาพแน่ๆ ข้อนึงล่ะ แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เก้าสิบกิโลร้อยกิโลอัพ BMI อยู่ในเกณฑ์ปกติ ( ต่ำกว่า 23-25) ซึ่งเราว่าเป็นสาวๆ รักสวยรักงามทั้งหลาย ซึ่งคือประชากรส่วนใหญ่ของห้องแป้ง ลดน้ำหนักทั้งๆ ที่ BMI บอกอยู่โทนโท่ว่า " ไม่อ้วนนะ ไม่อวบด้วย " เพราะเรา " อยากสวย" กันใช่ไหมล่ะ
ถ้าเราอยากสวย นอกจากลดน้ำหนัก ( ที่ลดยากลดเย็นละเกิ๊นนน หายใจเข้าก็น้ำหนักขึ้นละ ตอนหายใจออกทำไมไม่ลดมั่งก็ไม่รุ ) แต่งหน้า แต่งตัวสวยๆ แล้ว " อัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล" มันทำให้เราสวยขึ้นได้มาก ไม่เกี่ยวกับน้ำหนักที่เกินมามากมายเลยจริงๆ เหมือนที่เราเห็นน้องตัวกลม ที่น้องเค้ายิ้มแย้ม พุดจาดี ตั้งใจทำงาน ดูน่ารักมากๆ ไม่เกี่ยวกับน้ำหนักเค้าเลย ขอเปรียบเทียบกับน้องคนสวย ซึ่งจริงๆ ต้นทุนความสวยหุ่นดีเยอะกว่าน้องตัวกลมมากๆ แต่การที่น้องไม่ค่อยยิ้ม หน้าติดจะดุๆ ตาดุๆ พูดออกห้วนๆ หน่อย มันลดความสวยของน้องไปมากเลย ที่จริงๆ เราว่าน้องคนสวยเค้าน่าจะนิสัยดี เฮฮา ลั้ลลาก็ได้ แต่มันเป็นมุมที่ มีแต่คนใกล้ชิดเท่านั้นที่เห็นไง คนอื่นๆ ไม่ได้มีโอกาสสนิทกับน้องขนาดนั้น เค้าก็ตัดสินตามข้อมูลที่เค้ามี เสียดายแทน ..... เหมือนพอเทียบกัน น้องตัวกลมที่กลมๆ สั้นๆ เหมือนฮอบบิท 5 5 น่ารักออกมาเลย ทั้งๆ ที่กลมซะขนาดนั้น
ก็เลยอยากจะบอกสาวๆ ว่า ลดน้ำหนักแล้ว แต่งหน้าแต่งตัวสวยๆ เป๊ะออกบ้านแล้ว อย่าลืมเสริมความน่ารักน่าคบของเราด้วย " อัธยาศัยที่ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล " กันเถอะค่ะ ทำไม่ยากเลย ง่ายกว่าไปวิ่งวันละชั่วโมง ยกเวทวันละครึ่งชั่วโมง นับแคลอรีในอาหารทุกมื้อเยอะเลย ง่ายกว่าตามหาสบู่วิเศษ แค่ฟอกก็ขาวได้ ง่ายกว่าตามหายาวิเศษ ที่กินแล้วลดได้ทุกอวัยวะ ยกเว้นสมองส่วนที่ใช้คิดวิเคราะห์ ( อุ๊ยยย โดนใครป่าวเนี่ย ) แค่ทำแค่นี้ สวยมีเสน่ห์ขึ้นมากๆ ทันตาเลยค่ะ ( ค่านิยมสมัยนี้ค่อนข้างออกแนว กรู
กันนิดนึง แสดงความสนิท แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงเถอะค่ะ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ขอจำกัดวงในหมู่เพื่อนสนิทจริงๆ ในที่ส่วนตัว ไม่ใช่ไปกรู
กันในรถไฟฟ้า ในห้าง กลางร้านอาหาร เพราะวันนึง ที่น้องๆ หนูๆ ถึงวัยเกือบตะบันหมากอย่างพี่ จะรู้เองเลย ว่า ผู้หญิงน่ะ เถื่อนแล้วไม่ค่อยเท่นะ แถมไม่ค่อยสวยอีกต่างหาก รับรอง )
ถ้าจะมีใครบอกว่า ชั้นเป็นคนแบบนี้ ไม่ยิ้มแล้วหน้าบึ้งเอง จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร ตาดุเอง หน้าตาแบบนี้ทั้งบ้าน พูดห้วนๆ หน่อย ที่บ้านไม่ใช่ชาววังมาจากไหน มาจากลุ่มน้ำฮวงโหกันตะหาก แต่จริงใจนะ..... พี่ก็เห็นด้วย ว่าน้องไม่ได้อยากจะหน้าดุ หน้าบึ้งอะไร มันเป็นลักษณะหน้าตาเอง แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ถ้ามีใครเค้าทัก ว่าหน้าดุจัง หน้าบึ้งจัง น้องก็ค่อยๆ ปรับ เติมรอยยิ้ม ยิ้มทักคนอื่น ยิ้มรับคนอื่น ค่อยๆ พูดให้ช้าลง นิ่มนวลขึ้น รับรองว่าน้องจะค่อยๆ เปลี่ยนไปในทางที่น่ารักขึ้นทีละน้อย ก็จะเป็นเสน่ห์แก่ตัวเองมากๆ เลยจ้า
หมายเหตุ ร้านนี้ไม่ได้มีดีแต่ก๋วยเตี๋ยวนะ พนักงานเสิร์ฟชายก็หน้าตาดี อิ อิ ( แต่วันนี้พี่ไปน้องไม่อยู่ อดแทะโลมด้วยสายตาให้น้ำหมากกระจายเยย เสียดายจัง )
หมายเหตุอีกอัน ห้ามหลังไมค์มาถามชื่อร้าน ชื่อคนนะ เพราะเราเปิดหลังไมค์ไม่เป็น 5 5 แต่ถึงเปิดเป็นก็ไม่ตอบ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะอวยหรือไม่อวยใครเป็นพิเศษ ไม่ได้รู้จักทุกคนที่ว่ามาเป็นการส่วนตัวใดๆ แค่อยากเอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ เห็นด้วยไม่เห็นด้วยอย่างไร แลกเปลี่ยนความเห็นกันดีๆ สวยๆ ไม่ดราม่านะคะ เดี๋ยวผอมแล้วย่น ไม่อาวววววว
..^*^*^**^*^........... ขาว ผอม สวย กันแล้ว อย่าลืมสิ่งนี้นะจ๊ะ !!!!!.............^*****
จะเล่าว่า วันนี้เราไปกินก๋วยเตี๋ยวมา ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไทยร้านดัง คนแน่น ในดาวน์ทาวน์ ซานฟรานซิสโก ( เราเรียนอยู่ที่นี่ ) หลายๆ คนที่เคยมาดาวน์ทาวน์ที่นี่ น่าจะเคยกินหรือเคยเห็นร้านนี้กันทั้งนั้น ทำเลโดดเด่นสุดๆ ทุกคนที่มาเยือนเมืองรถราง ต้องได้ผ่านแน่นอน เรามากินร้านนี้หลายครั้ง โดยเฉพาะเดือนนี้ มาบ่อยมาก เป็นลูกค้าประจำเลยก็ว่าได้ เพราะอร่อย บริการรวดเร็ว และราคาไม่แพง ( สำหรับมาตรฐานอเมริกานะ แต่ถ้าเป็นเมืองไทย ก๋วยเตี๋ยว 200 กว่าบาท คงได้สักหกเจ็ดชามเป็นอย่างต่ำ )
ก๋วยเตี๋ยวอร่อยเหมือนเดิม ชอบกินเนื้อเปื่อยสามชั้นติดมันน้อยๆ อร่อยๆ อย่างอื่นก็อร่อยนะ อาหารเค้ารสชาติไทยแบบคนไทยกิน อาจจะรสอ่อนนิดหน่อย แต่เติมรสชาติเอาเองได้ ไม่ได้มันมากๆ หวานจัดๆ เหมือนหลายๆ ร้านที่ทำให้ฝรั่งกิน ... อุ๊ยย ออกนอกเรื่องอีกละ
ที่อยากมาคุยให้ฟัง คือ ในร้าน เนื่องจากคนแน่น รอนานนิดนึง เราเลยมีเวลาสังเกตอะไรรอบๆ ตัวเยอะ เราสะดุดตากับน้องพนักงานเสิร์ฟคนนึง หน้าตาหมวยๆ ผมสั้นแค่บ่า ไม่สูงและค่อนข้างอวบ เอิ่มม เลยอวบไปอีกด้วย กะด้วยตาน่าจะสูงประมาณไม่เกิน 150 และน้ำหนักประมาณ 53-55 กิโล รับรองใกล้เคียงมาก เราทำงานกับการกะน้ำหนักคนอื่นมาตลอดเลยล่ะ ซึ่งตามมาตรฐานห้องแป้ง หรือมาตรฐานทั่วไปก้อแล้วแต่ ก็ไม่ผอมแน่ๆ และถ้าเป็นสาวกห้องแป้งด้วยน้ำหนักขนาดนี้ ต้องมีมากรีดร้องขอทริคและกำลังใจในการลดน้ำหนักแน่ๆ ( แต่เราก็ไม่รู้น้องเค้าพยายามลดอยู่รึเปล่านะ ) ขอเรียกว่า " น้องตัวกลม "
.......................... แต่น้องเค้าอัธยาศัยดีมาก หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล ( ไม่ใช่พูดมาก พูดประจ๋อประแจ๋หรือพูดหวานจนเลี่ยนอะไรนะคะ ดูเป็นคนพูดน้อยกับลูกค้าด้วยซ้ำ เค้าพูดกับเราประโยคเดียวเอง แต่สังเกตจากคุยกับโต๊ะอื่น) ขยันขันแข็ง ( ร้านนี้ทุกคนขยันหมด ยกนิ้วให้เลยค่ะ แอคทีฟกันมาห ) ดูเป็นคนทัศนคติดีต่องานทีทำ ตั้งใจแต่ไม่เครียด ดูแล้วแบบ...... น้องน่ารักจัง ...... เหมือนน้ำหนักน้องหายไปต่อหน้าพี่เลย 10 โล ( 15 เลยดีกว่า เดี๋ยวไม่เข้ามาตรฐานห้องแป้ง 555 ) ดูสวยน่ารัก น่ารู้จักไปเลย โดยที่น้องตัวกลมๆ แบบนี้ล่ะ ไม่จำเป็นต้องผอมเลย
เปรียบกับน้องอีกคนในร้าน หมวยๆ ขาวๆ ผอม หุ่นดีมาก น่าจะสูงประมาณ 165 หนักประมาณ 51-52 หุ่นดีเป๊ะๆ เลยแบบ โอววว หุ่นในฝันช้านนนนน ขยันเหมือนกัน เดินรับออร์เดอร์ตลอด ( แต่แอบงอนนิดนึง เค้าขอน้ำปลา เพราะพวงเครื่องปรุงที่วางไว้มีแต่ซีอิ๊วขาว น้องก็เห็นว่าพี่มีชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้า น้องหยิบ น้ำปลาพริก!!! มาให้พี่ซะงั้น โอววว อเมซิ่งงงงงงงง พี่ก็นึกว่าเป็นเทรนด์ใหม่ เดี๋ยวนี้คนไทยใส่น้ำปลาพริกในก๋วยเตี๋ยวแล้วเหรอเนี่ย พี่ก็ว่ามาเรียนไม่กี่ปี ไม่น่าตกเทรนด์ขนาดนี้ แต่พี่ก็พยายามตักวิดลงไปในชามก๋วยเตี๋ยวพี่อย่างขมักเขม้น พอดีเป็นคนกินเค็มน่ะนะ ใส่ไปชิมไป เค็มยังไม่ได้ที่ แต่เผ็ดพริกขี้หนูจี๋จนแสบปากเลย หลังจากน้องเห็นพี่พยายามกินเพิ่มความเค็มให้ก๋วยเตี๋ยวจนเผ็ด...เอ๊ย เค็มเกือบได้ที่ น้องคงเห็นใจ ว่าพี่ก็วัยเข้าปูนนี้แล้ว ยังต้องมากินอาหารอัพเดทอย่างก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยใส่น้ำปลาพริกอีก น้องเลยยกน้ำปลาแท้ตราปลาหมึกมาให้โดยมิได้ร้องขอ เห็นมะ ว่าเซอร์วิสมายด์ดีจริงๆ เลยหายงอลลลละ ) ขอเรียกว่า " น้องคนสวย" นะคะ น้องขยันและทำงานคล่องแคล่ว ต้อนรับลูกค้าไม่บกพร่อง ...... แต่ นิดนึง ...... ติดตรงที่ว่า น้องไม่ยิ้มเลย ตาดุๆ หน้าบึ้งๆ เสียงแข็ง ( แต่ไม่ใช่ตะคอกหรือหยาบคายนะ เป็นลักษณะเสียงเฉยๆ ) ดูเหมือนเป็นคนหยิ่งๆ ดุๆ ลูกค้าแอบกลัว ไม่ค่อยกล้าคุยด้วย กลัวโดนดุ เข้าใจว่าอาจจะเป็นคาแร็คเตอร์ประจำตัว แต่แหม.... จากสวยหุ่นดีนะ เหมือนมันไม่ช่วยขับความสวยน่ารักของน้องออกมาเลย แต่ดรอปความสวยของน้องไปเยอะมากๆ
เราก็เลยอยากจะบอกแค่ว่า จากประสบการณ์ตรงที่เจอมาวันนี้ นิทานเรื่องนี้ เอ๊ย เรื่องนี้สอนตัวเราเองหลายๆ อย่างเหมือนกัน เพราะเราเองก็ขมีขมันลดน้ำหนักอยู่ ( แต่ชั้นได้ข่าวว่าเธอชอบกินเนื้อเปื่อยติดมันม้ากมาก กินไก่ได้ทีละตัว แล้วจะผอมมั้ยยยยยย) พยายามออกกำลัง พยายามคุมอาหาร ตามทริคต่างๆ ในห้องนี้ตลอด เผื่อมีเทคนิคเบิร์นดีๆ เพิ่มเติม ตั้งใจว่าผอมได้ถึงใจเมื่อไร จะมา before and after ให้โลกรู้
กะเค้าบ้าง ตอนนี้กะลังทยอยเอารูปลง slim mode แต่งรูปรอไว้ก่อน เอ๊ย ไม่ช่ายยย รอผอมจริงๆ ก่อน
แต่บางทีเราก็อาจจะหลงลืมไป ว่า เราลดน้ำหนักเพื่ออะไร เพื่อสุขภาพแน่ๆ ข้อนึงล่ะ แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เก้าสิบกิโลร้อยกิโลอัพ BMI อยู่ในเกณฑ์ปกติ ( ต่ำกว่า 23-25) ซึ่งเราว่าเป็นสาวๆ รักสวยรักงามทั้งหลาย ซึ่งคือประชากรส่วนใหญ่ของห้องแป้ง ลดน้ำหนักทั้งๆ ที่ BMI บอกอยู่โทนโท่ว่า " ไม่อ้วนนะ ไม่อวบด้วย " เพราะเรา " อยากสวย" กันใช่ไหมล่ะ
ถ้าเราอยากสวย นอกจากลดน้ำหนัก ( ที่ลดยากลดเย็นละเกิ๊นนน หายใจเข้าก็น้ำหนักขึ้นละ ตอนหายใจออกทำไมไม่ลดมั่งก็ไม่รุ ) แต่งหน้า แต่งตัวสวยๆ แล้ว " อัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล" มันทำให้เราสวยขึ้นได้มาก ไม่เกี่ยวกับน้ำหนักที่เกินมามากมายเลยจริงๆ เหมือนที่เราเห็นน้องตัวกลม ที่น้องเค้ายิ้มแย้ม พุดจาดี ตั้งใจทำงาน ดูน่ารักมากๆ ไม่เกี่ยวกับน้ำหนักเค้าเลย ขอเปรียบเทียบกับน้องคนสวย ซึ่งจริงๆ ต้นทุนความสวยหุ่นดีเยอะกว่าน้องตัวกลมมากๆ แต่การที่น้องไม่ค่อยยิ้ม หน้าติดจะดุๆ ตาดุๆ พูดออกห้วนๆ หน่อย มันลดความสวยของน้องไปมากเลย ที่จริงๆ เราว่าน้องคนสวยเค้าน่าจะนิสัยดี เฮฮา ลั้ลลาก็ได้ แต่มันเป็นมุมที่ มีแต่คนใกล้ชิดเท่านั้นที่เห็นไง คนอื่นๆ ไม่ได้มีโอกาสสนิทกับน้องขนาดนั้น เค้าก็ตัดสินตามข้อมูลที่เค้ามี เสียดายแทน ..... เหมือนพอเทียบกัน น้องตัวกลมที่กลมๆ สั้นๆ เหมือนฮอบบิท 5 5 น่ารักออกมาเลย ทั้งๆ ที่กลมซะขนาดนั้น
ก็เลยอยากจะบอกสาวๆ ว่า ลดน้ำหนักแล้ว แต่งหน้าแต่งตัวสวยๆ เป๊ะออกบ้านแล้ว อย่าลืมเสริมความน่ารักน่าคบของเราด้วย " อัธยาศัยที่ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจานุ่มนวล " กันเถอะค่ะ ทำไม่ยากเลย ง่ายกว่าไปวิ่งวันละชั่วโมง ยกเวทวันละครึ่งชั่วโมง นับแคลอรีในอาหารทุกมื้อเยอะเลย ง่ายกว่าตามหาสบู่วิเศษ แค่ฟอกก็ขาวได้ ง่ายกว่าตามหายาวิเศษ ที่กินแล้วลดได้ทุกอวัยวะ ยกเว้นสมองส่วนที่ใช้คิดวิเคราะห์ ( อุ๊ยยย โดนใครป่าวเนี่ย ) แค่ทำแค่นี้ สวยมีเสน่ห์ขึ้นมากๆ ทันตาเลยค่ะ ( ค่านิยมสมัยนี้ค่อนข้างออกแนว กรู
ถ้าจะมีใครบอกว่า ชั้นเป็นคนแบบนี้ ไม่ยิ้มแล้วหน้าบึ้งเอง จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร ตาดุเอง หน้าตาแบบนี้ทั้งบ้าน พูดห้วนๆ หน่อย ที่บ้านไม่ใช่ชาววังมาจากไหน มาจากลุ่มน้ำฮวงโหกันตะหาก แต่จริงใจนะ..... พี่ก็เห็นด้วย ว่าน้องไม่ได้อยากจะหน้าดุ หน้าบึ้งอะไร มันเป็นลักษณะหน้าตาเอง แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ถ้ามีใครเค้าทัก ว่าหน้าดุจัง หน้าบึ้งจัง น้องก็ค่อยๆ ปรับ เติมรอยยิ้ม ยิ้มทักคนอื่น ยิ้มรับคนอื่น ค่อยๆ พูดให้ช้าลง นิ่มนวลขึ้น รับรองว่าน้องจะค่อยๆ เปลี่ยนไปในทางที่น่ารักขึ้นทีละน้อย ก็จะเป็นเสน่ห์แก่ตัวเองมากๆ เลยจ้า
หมายเหตุ ร้านนี้ไม่ได้มีดีแต่ก๋วยเตี๋ยวนะ พนักงานเสิร์ฟชายก็หน้าตาดี อิ อิ ( แต่วันนี้พี่ไปน้องไม่อยู่ อดแทะโลมด้วยสายตาให้น้ำหมากกระจายเยย เสียดายจัง )
หมายเหตุอีกอัน ห้ามหลังไมค์มาถามชื่อร้าน ชื่อคนนะ เพราะเราเปิดหลังไมค์ไม่เป็น 5 5 แต่ถึงเปิดเป็นก็ไม่ตอบ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะอวยหรือไม่อวยใครเป็นพิเศษ ไม่ได้รู้จักทุกคนที่ว่ามาเป็นการส่วนตัวใดๆ แค่อยากเอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ เห็นด้วยไม่เห็นด้วยอย่างไร แลกเปลี่ยนความเห็นกันดีๆ สวยๆ ไม่ดราม่านะคะ เดี๋ยวผอมแล้วย่น ไม่อาวววววว