ตัวผมเองนั้นเคยได้รับความช่วยเหลืออยู่หลายครั้ง เลยอยากมาแบ่งปันมาเล่าให้ฟังครับผม
กระทู้นี้เขียนยาวหน่อยนะครับ และอาจจะเรียบเรียงไม่น่าอ่าน ตาลายไปบ้าง ขออภัย
เพราะเป็นครั้งแรกที่เขียนยาวๆและปกติไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้ด้วยครับ
ขอเล่าเรื่องราวที่ได้รับความช่วยเหลือก่อนละกันนะครับ
1.ออกทริปขี่มอไซค์ลงตรัง ไปตอนกลางคืนวันที่30สิ้นปี แวะปั้มแล้วสตาร์ทไม่ติด ผลของการไม่เช็ครถ เดินทางกระทันหัน
ปรากฏว่าแบตเสื่อม ต้องหายืมรถยนต์คันไหนมีที่พ่วงบ้างขอพ่วงแบตหน่อย ปตท.เบ้อเร้อ คนแวะเพียบ เดินถามจนทั่ว ไม่มีใครมี
ท้อ เซ็ง เหนื่อย นั่งอยู่หน้า7/11 ก็มีวีโก้มาจอด คนขับลงมาใส่เสื้อคลุมเหมือนตำรวจ หน้ารถมีสติ๊กเกอร์
ผมเลยถามว่ามีที่พ่วงแบตมั้ยครับรถผมแบตหมด พี่เค้าไม่มี จากนั้นพี่เค้าก็เดินช่วยถามให้หมดเลย จนเจอแจ๊สอยู่คันนึงมีพอดี
พี่ตำรวจเค้าก็เรียกเราไป รอดตายเลยผม โทษตัวเองสถานเดียวงานนี้ ผมขอบคุณทั้งพี่ตำรวจและรถแจ๊สคันนั้นอยู่หลายรอบทีเดียว
2.ทริปเดียวกันกับข้างบน ผลของการเดินทางกระทันหันโดยไม่ได้เช็ครถรอบที่สอง ช่วงชุมพร สายพานขาดครับ
ปล่อยรถไหลมาจอดไหล่ทางหน้าโรงงานเล็กๆอะไรซักอย่าง ดีว่าเป็นตอนกลางวัน
กะว่าคงต้องโบกกระบะคันไหนใจดีช่วยขนรถไปส่งตัวเมืองข้างหน้าเข้าร้านซ่อม สักพักมีป้าขี่มอไซค์มาเข้าโรงงาน
แกก็จอดถามว่ารถเป็นอะไรอ่ะหนู ก็เล่าให้ฟัง ป้าบอกร้านซ่อมอยู่ในเมืองข้างหน้าหลายสิบโลเหมือนกัน
จะหากระบะหรอ ป้ามีคนรู้จักอยู่เดี๋ยวลองโทรถามให้นะ แต่คงต้องให้ค่าน้ำมันเค้าหน่อย มันไกลเหมือนกัน
ผมเลยบอกไม่มีปัญหาครับป้า ขอบคุณมากครับ แล้วก็รอจนได้รถคนรู้จักป้าแกมาช่วยขนเข้าไปส่งร้านซ่อมในเมือง
ป้าเค้าช่วยเหลือผมอย่างดี โทรถามคนนู้นคนนี้ ยืนรอเป็นเพื่อนผม คุยกันเองเหมือนลูกเหมือนหลาน ประทับใจครับ
3.คราวนี้เป็นรถยนต์ครับ เดินทางกับแฟน ช่วงชุมพรก่อนถึงร้านคุณสาหร่าย โดนรถพ่วงน้ำมันเบียดตกเกาะกลางถนน
แถวนั้นมีอู่ใกล้ๆเค้านั่งก๊งกันอยู่ เดินมาถามมาให้ความช่วยเหลือ ถึงแม้จะเมาพูดไม่ชัดแล้ว แต่น้ำใจเต็มเปี่ยมครับ
พูดจาดีมากช่วยเหลือทุกอย่างและให้ลากรถไปไว้อู่เค้าก่อน ลุงอีกคนนึงชาวบ้านที่นั่งดื่มอยู่กับเจ้าของอู่ บอกให้เรียกเค้าว่า ครูนิล
ครูนิล:มาๆ จะไปแจ้งความใช่มั้ยเดี๋ยวพี่พาไป(แก่กว่าพ่อผม ฮ่าๆ) แล้วไม่ต้องไปหาโรงแรมพัก เดี๋ยวนอนบ้านครู
แต่เดี่ยวก่อนไปแจ้งความ พี่ขอกลับเข้าบ้านไปบอกเมียก่อนนะ เดี๋ยวมันว่าเอา เพราะโดนทัณฑ์บนเมาแล้วขับอยู่
พอไปถึงที่บ้าน ครูตะโกนเรียกภรรยาแกออกมาหน้าบ้านและเล่าให้ฟัง ภรรยาครูเลยไล่ครูเข้าบ้านไปนอน บอกเมาแล้วห้ามขับ
และหันมาบอกกับผมว่าเดี๋ยวป้าให้ลูกชายขับพาไปส่งนะลูก ตอนนั้นเป็นเวลาตี2กว่าๆได้แล้ว พี่โอม(ลูกครูนิล) ก็ตื่นมาพาผมไปสน.
เพื่อแจ้งความ รออยู่ตั้งนาน เสร็จปุ๊บก็ถามผมกับแฟนว่ากินไรกันยังเดี๋ยวพาไปแวะ7/11ในปั้ม แล้วก็พาไปส่งห้องพักรายวันแถวนั้น
เพราะผมตัดสินใจกันกับแฟนว่าไม่อยากรบกวนที่บ้านเค้า รบกวนเค้ามาเยอะแล้ว ถึงที่พักพี่โอมยังบอกอีกว่าตอนเช้าเดี๋ยวพี่มารับไปที่อู่
วันรุ่งขึ้นเนื่องด้วยรถยังไม่เสร็จผมจึงต้องนั่งรถทัวร์ไปธุระกันก่อน พี่โอมก็ยังโทรมาถามว่ารถเป็นไงบ้าง ถึงไหนแล้ว เดินทางปลอดภัยนะ
ผมกับแฟนซึ้งใจมากครับ นั่งอยู่บนรถทัวร์น้ำตาแทบไหล(จริงๆ) น้ำใจครั้งนี้ผมประทับใจไม่มีวันลืมแน่นอน
ผ่านไปครั้งหน้าจะแวะซื้อของไปฝากและขอบคุณอีกรอบ
มาวันนี้ถึงเรื่องราวที่ผมได้ช่วยเหลือคนอื่นมั่งแล้วครับ
ผมรอวันนี้มานานมาก รอวันที่จะได้ส่งต่อน้ำใจคนอื่นที่ผมเคยได้รับมา
ผมกำลังขี่มอไซค์กลับบ้านกับแฟนเวลา4ทุ่มครึ่งแล้ว ไฟเขียวออกจากสี่แยกเห็นซ้ายมือมีผู้ชายจูงมอไซค์และผู้หญิงเดินตาม
บอกแฟนว่าเดี๋ยวแวะถามเค้าแปปนึงนะว่ารถเป็นอะไร สรุปว่ารถเค้าน้ำมันหมด ผมเลยถามว่าใช้น้ำมันอะไรครับ เดี๋ยวไปซื้อปั้มข้างหน้าให้
แฟนจะได้ไม่ต้องเดิน ดึกแล้วด้วย รอตรงนี้แปปนึงนะครับ พอถึงปั้มไม่มีอะไรใส่เอาไงดีหว่า ซื้อน้ำเปล่าขวด14บาท1.5ลิตรมา
กินได้นิดนึงเทรดน้ำต้นไม้ แล้วไปขอเด็กปั้มช่วยเติมให้หน่อย เล่าให้ฟัง ช่วยๆกัน เค้าก็ไปแอบหลบกล้องเพื่อจะเติมใส่ขวดพลาสติกให้
เสร็จก็เอากลับไปให้เค้าเติมน้ำมัน สตาร์ทติดปกติ เค้าจะจ่ายค่าน้ำมัน ผมไม่มีทอน แฟนเค้าก็พยายามจะให้
ผมเลยบอกไม่เป็นไรครับ ผมเคยได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่นมาหลายครั้งแล้ว ช่วยต่อๆกันไปครับ เค้าก็ขอบคุณแล้วแยกย้ายกัน
พอได้ช่วยเหลือคนอื่นแล้วกลับบ้านมาหัวใจพองโตมากครับ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ถือว่าผมได้ส่งต่อน้ำใจที่ได้รับจากคนอื่น มาเป็นผู้ให้บ้าง และผมก็คงจะทำต่อไปเรื่อยๆครับ
" PAY IT FORWARD "
ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอ่านครับ
ปล.ขออนุญาติแท็กห้องบันทึกนักเดินทางด้วยนะครับ
เพราะผมคิดว่าคนที่เดินทางท่องเที่ยวบ่อยๆน่าจะพบเจอเรื่องราวประทับใจจากการเดินทางเยอะอยู่ครับ
มาแชร์เรื่องราวความประทับใจการช่วยเหลือหรือได้รับความช่วยเหลือจากการเดินทางกันครับ
กระทู้นี้เขียนยาวหน่อยนะครับ และอาจจะเรียบเรียงไม่น่าอ่าน ตาลายไปบ้าง ขออภัย
เพราะเป็นครั้งแรกที่เขียนยาวๆและปกติไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้ด้วยครับ
ขอเล่าเรื่องราวที่ได้รับความช่วยเหลือก่อนละกันนะครับ
1.ออกทริปขี่มอไซค์ลงตรัง ไปตอนกลางคืนวันที่30สิ้นปี แวะปั้มแล้วสตาร์ทไม่ติด ผลของการไม่เช็ครถ เดินทางกระทันหัน
ปรากฏว่าแบตเสื่อม ต้องหายืมรถยนต์คันไหนมีที่พ่วงบ้างขอพ่วงแบตหน่อย ปตท.เบ้อเร้อ คนแวะเพียบ เดินถามจนทั่ว ไม่มีใครมี
ท้อ เซ็ง เหนื่อย นั่งอยู่หน้า7/11 ก็มีวีโก้มาจอด คนขับลงมาใส่เสื้อคลุมเหมือนตำรวจ หน้ารถมีสติ๊กเกอร์
ผมเลยถามว่ามีที่พ่วงแบตมั้ยครับรถผมแบตหมด พี่เค้าไม่มี จากนั้นพี่เค้าก็เดินช่วยถามให้หมดเลย จนเจอแจ๊สอยู่คันนึงมีพอดี
พี่ตำรวจเค้าก็เรียกเราไป รอดตายเลยผม โทษตัวเองสถานเดียวงานนี้ ผมขอบคุณทั้งพี่ตำรวจและรถแจ๊สคันนั้นอยู่หลายรอบทีเดียว
2.ทริปเดียวกันกับข้างบน ผลของการเดินทางกระทันหันโดยไม่ได้เช็ครถรอบที่สอง ช่วงชุมพร สายพานขาดครับ
ปล่อยรถไหลมาจอดไหล่ทางหน้าโรงงานเล็กๆอะไรซักอย่าง ดีว่าเป็นตอนกลางวัน
กะว่าคงต้องโบกกระบะคันไหนใจดีช่วยขนรถไปส่งตัวเมืองข้างหน้าเข้าร้านซ่อม สักพักมีป้าขี่มอไซค์มาเข้าโรงงาน
แกก็จอดถามว่ารถเป็นอะไรอ่ะหนู ก็เล่าให้ฟัง ป้าบอกร้านซ่อมอยู่ในเมืองข้างหน้าหลายสิบโลเหมือนกัน
จะหากระบะหรอ ป้ามีคนรู้จักอยู่เดี๋ยวลองโทรถามให้นะ แต่คงต้องให้ค่าน้ำมันเค้าหน่อย มันไกลเหมือนกัน
ผมเลยบอกไม่มีปัญหาครับป้า ขอบคุณมากครับ แล้วก็รอจนได้รถคนรู้จักป้าแกมาช่วยขนเข้าไปส่งร้านซ่อมในเมือง
ป้าเค้าช่วยเหลือผมอย่างดี โทรถามคนนู้นคนนี้ ยืนรอเป็นเพื่อนผม คุยกันเองเหมือนลูกเหมือนหลาน ประทับใจครับ
3.คราวนี้เป็นรถยนต์ครับ เดินทางกับแฟน ช่วงชุมพรก่อนถึงร้านคุณสาหร่าย โดนรถพ่วงน้ำมันเบียดตกเกาะกลางถนน
แถวนั้นมีอู่ใกล้ๆเค้านั่งก๊งกันอยู่ เดินมาถามมาให้ความช่วยเหลือ ถึงแม้จะเมาพูดไม่ชัดแล้ว แต่น้ำใจเต็มเปี่ยมครับ
พูดจาดีมากช่วยเหลือทุกอย่างและให้ลากรถไปไว้อู่เค้าก่อน ลุงอีกคนนึงชาวบ้านที่นั่งดื่มอยู่กับเจ้าของอู่ บอกให้เรียกเค้าว่า ครูนิล
ครูนิล:มาๆ จะไปแจ้งความใช่มั้ยเดี๋ยวพี่พาไป(แก่กว่าพ่อผม ฮ่าๆ) แล้วไม่ต้องไปหาโรงแรมพัก เดี๋ยวนอนบ้านครู
แต่เดี่ยวก่อนไปแจ้งความ พี่ขอกลับเข้าบ้านไปบอกเมียก่อนนะ เดี๋ยวมันว่าเอา เพราะโดนทัณฑ์บนเมาแล้วขับอยู่
พอไปถึงที่บ้าน ครูตะโกนเรียกภรรยาแกออกมาหน้าบ้านและเล่าให้ฟัง ภรรยาครูเลยไล่ครูเข้าบ้านไปนอน บอกเมาแล้วห้ามขับ
และหันมาบอกกับผมว่าเดี๋ยวป้าให้ลูกชายขับพาไปส่งนะลูก ตอนนั้นเป็นเวลาตี2กว่าๆได้แล้ว พี่โอม(ลูกครูนิล) ก็ตื่นมาพาผมไปสน.
เพื่อแจ้งความ รออยู่ตั้งนาน เสร็จปุ๊บก็ถามผมกับแฟนว่ากินไรกันยังเดี๋ยวพาไปแวะ7/11ในปั้ม แล้วก็พาไปส่งห้องพักรายวันแถวนั้น
เพราะผมตัดสินใจกันกับแฟนว่าไม่อยากรบกวนที่บ้านเค้า รบกวนเค้ามาเยอะแล้ว ถึงที่พักพี่โอมยังบอกอีกว่าตอนเช้าเดี๋ยวพี่มารับไปที่อู่
วันรุ่งขึ้นเนื่องด้วยรถยังไม่เสร็จผมจึงต้องนั่งรถทัวร์ไปธุระกันก่อน พี่โอมก็ยังโทรมาถามว่ารถเป็นไงบ้าง ถึงไหนแล้ว เดินทางปลอดภัยนะ
ผมกับแฟนซึ้งใจมากครับ นั่งอยู่บนรถทัวร์น้ำตาแทบไหล(จริงๆ) น้ำใจครั้งนี้ผมประทับใจไม่มีวันลืมแน่นอน
ผ่านไปครั้งหน้าจะแวะซื้อของไปฝากและขอบคุณอีกรอบ
มาวันนี้ถึงเรื่องราวที่ผมได้ช่วยเหลือคนอื่นมั่งแล้วครับ
ผมรอวันนี้มานานมาก รอวันที่จะได้ส่งต่อน้ำใจคนอื่นที่ผมเคยได้รับมา
ผมกำลังขี่มอไซค์กลับบ้านกับแฟนเวลา4ทุ่มครึ่งแล้ว ไฟเขียวออกจากสี่แยกเห็นซ้ายมือมีผู้ชายจูงมอไซค์และผู้หญิงเดินตาม
บอกแฟนว่าเดี๋ยวแวะถามเค้าแปปนึงนะว่ารถเป็นอะไร สรุปว่ารถเค้าน้ำมันหมด ผมเลยถามว่าใช้น้ำมันอะไรครับ เดี๋ยวไปซื้อปั้มข้างหน้าให้
แฟนจะได้ไม่ต้องเดิน ดึกแล้วด้วย รอตรงนี้แปปนึงนะครับ พอถึงปั้มไม่มีอะไรใส่เอาไงดีหว่า ซื้อน้ำเปล่าขวด14บาท1.5ลิตรมา
กินได้นิดนึงเทรดน้ำต้นไม้ แล้วไปขอเด็กปั้มช่วยเติมให้หน่อย เล่าให้ฟัง ช่วยๆกัน เค้าก็ไปแอบหลบกล้องเพื่อจะเติมใส่ขวดพลาสติกให้
เสร็จก็เอากลับไปให้เค้าเติมน้ำมัน สตาร์ทติดปกติ เค้าจะจ่ายค่าน้ำมัน ผมไม่มีทอน แฟนเค้าก็พยายามจะให้
ผมเลยบอกไม่เป็นไรครับ ผมเคยได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่นมาหลายครั้งแล้ว ช่วยต่อๆกันไปครับ เค้าก็ขอบคุณแล้วแยกย้ายกัน
พอได้ช่วยเหลือคนอื่นแล้วกลับบ้านมาหัวใจพองโตมากครับ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ถือว่าผมได้ส่งต่อน้ำใจที่ได้รับจากคนอื่น มาเป็นผู้ให้บ้าง และผมก็คงจะทำต่อไปเรื่อยๆครับ
" PAY IT FORWARD "
ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอ่านครับ
ปล.ขออนุญาติแท็กห้องบันทึกนักเดินทางด้วยนะครับ
เพราะผมคิดว่าคนที่เดินทางท่องเที่ยวบ่อยๆน่าจะพบเจอเรื่องราวประทับใจจากการเดินทางเยอะอยู่ครับ