กลอนไร้ชื่อ

ค่ำนี้หนอ มีเพียงเรา ผู้เดียวดาย   มีเพียงสาย สายลมพา ใจให้หวั่น
เหตุใดหรือ  ชีวิตต้อง มาผกผัน      คงเพราะมัน ความชั่ว ในตัวเรา


ปล.กลอนสั้นไปวานผู้สนในช่วยต่อด้วย