กฎแห่งกรรม คือ กฎที่แสดงให้เห็นถึงเหตุและผลของการกระทำใดๆ ของมนุษย์ กล่าวคือ ใครกระทำกรรมอันใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม บุคคลผู้กระทำนั้นจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นๆ เสมอ มิได้เกิดจากการดลบันดาลจากอำนาจข

เมื่อจะทำกรรมให้ดี เราต้องมาทำความเข้าใจ ถึงธรรมชาติของกรรมด้วย เพราะคนหรือสัตว์โลกทั้งหลาย มีกรรมเป็นของตนเอง ซึ่งคุณสมบัติของกรรมมีดังนี ข้อที่ ๑ มีกรรมเป็นของตน ข้อที่ ๒ มีกรรมเป็นทายาท ข้อที่ ๓ มี

เริ่มเชื่อแล้วครับว่าคนเราเกิดมาไม่เท่ากัน แม้แต่เรื่องความประพฤติชั่วดี บางอย่างเราก็เลือกไม่ได้ ถ้าดูตามหลักโหราศาสตร์   ก็มีแนวคิดชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้   คนเราเกิดมานิสัยสันดานต่

บุคคลค้นหาได้ที่กรรม สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทรับกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งพิงอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์เพื่อให้เป็นผู้เลวและประณีต"

“สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนก สัตว์ให้เลวและประณีต” ถ้าแปลความหมายอย่างถูกต้องตามพระไตรปิ

สัมมาทิฏฐิ แปลว่า ความเห็นถูก เห็นตรง เห็นไม่ผิด สัมมาทิฏฐินั้น ได้จำแนกออก ๓ อย่าง ดังนี้ ๑. กัมมัสสกตาสัมมาทิฏฐิ เห็นว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆตน ๒. ทสวัตถุกสัมมาทิฏฐิ สัมมาทิฏฐิ วัตถุ ๑๐ ๓. จ

"กมฺมุนา วตฺตตี โลเก" บัณฑิตทั้งหลายมีปรกติเห็นปฏิจจสมุปบาท  ชื่อว่า เป็นผู้มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องกรรมและผลของกรรม ย่อมเห็นกรรมนั้นแจ้งชัดตามความเป็นจริงอย่างน

การมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์  ส่วนใหญ่จะกินเวลากี่ชั่วคนเหรอครับ มีค่ากลางไหม เช่น ค่าเฉลี่ย ฐานนิยม มัธยฐาน ว่าส่วนใหญ่กี่ชั่วคน ถ้าเป็นสมัยนี้  ส่วนใหญ่ก็เห็นนิสัยสันดานของปู่ย่าตายายก็แทบไม่