เฮ้อ... มีเรื่องกลุ้มใจมากๆ เครียดๆ มาหลายวัน - -*
ขอมาระบายในนี้แล้วกัน
ที่ทำงานเรา มีกันอยู่แค่ 2 คน เป็นโชว์รูมเล็กๆ เราจะมีเงินเดือน+คอมมิชชั่น
จริงๆ หน้าที่หลักๆ ของเรามีแค่ทำบัญชี ขายหน้าร้านบ้างเล็กน้อย
แต่ว่าค่าคอมนั้น จะเป็นของเซลที่อยู่คู่กับเรา คือเข้าบัญชีเค้าทั้งหมดเลย แล้วเค้าก็จะมาแบ่งเรา
มันมีอัตราส่วนที่เค้าแบ่งอยู่ ตามตกลงของยอดขายเดือนนั้นๆ
เดือนแรกๆ ที่เราอยู่ๆกันก็ไม่เท่าไร พอหลังๆ ยอดเงินเริ่มเยอะขึ้น ก็เริ่มมีมาบ่นบ้างว่า เราเป็นภาระเค้า
ที่เค้าต้องมาแบ่งเงินให้เรา จากตามอัตราส่วนที่ตกลงกันไว้ ก็กลายเป็นว่าจะให้เราเท่าไรก็ให้ - -*
เราก็ยังทนได้นะ เพราะว่าเราก็ไม่คิดอะไร เพราะว่าเราก็ได้เงิน เดือน ไอ้ส่วนเรื่องของค่าคอมนั้น เราก็คิดว่ามันเสริมขึ้นมาไม่เป็นไร
แต่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราเพิ่งรู้จากพี่หัวหน้าเราว่า ความจริงแล้ว เซลโกงค่าคอมเราเป็นเท่าตัวเลย แต่ว่าเวลาของที่ร้านหาย เราต้องหารกับเค้าครึ่งๆ เลย
ด้วยความโมโห เราเลยโทรไปหาหัวหน้าเราว่า เราจะลาออก เราเรื่องที่เกิดขึ้นให้เค้าฟัง แล้วบอกเค้าว่า อย่าเพิ่งจะคุยกับเซลนะ เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด
แต่ก็คงสายไปนั้นแหละ เค้าคงเรียกไปถามความจริงเรียบร้อยแล้วแหละ เพราะว่าเราเห็นหน้าเฟซเซล เริ่มเหวี่ยงแหละ
เฮ้อ... ด้วยอารมย์ ไม่คิดให้ดีก่อน แล้วจะมีหน้าไปทำงานอย่างไงละเนี่ย จะมองหน้ากันติดหรือป่าว ยังไม่รู้เลย เศร้าอ่ะ
แล้วอย่างนี้ กลับไปทำงานจะมองหน้ากันติดไหมเนี่ย...
ขอมาระบายในนี้แล้วกัน
ที่ทำงานเรา มีกันอยู่แค่ 2 คน เป็นโชว์รูมเล็กๆ เราจะมีเงินเดือน+คอมมิชชั่น
จริงๆ หน้าที่หลักๆ ของเรามีแค่ทำบัญชี ขายหน้าร้านบ้างเล็กน้อย
แต่ว่าค่าคอมนั้น จะเป็นของเซลที่อยู่คู่กับเรา คือเข้าบัญชีเค้าทั้งหมดเลย แล้วเค้าก็จะมาแบ่งเรา
มันมีอัตราส่วนที่เค้าแบ่งอยู่ ตามตกลงของยอดขายเดือนนั้นๆ
เดือนแรกๆ ที่เราอยู่ๆกันก็ไม่เท่าไร พอหลังๆ ยอดเงินเริ่มเยอะขึ้น ก็เริ่มมีมาบ่นบ้างว่า เราเป็นภาระเค้า
ที่เค้าต้องมาแบ่งเงินให้เรา จากตามอัตราส่วนที่ตกลงกันไว้ ก็กลายเป็นว่าจะให้เราเท่าไรก็ให้ - -*
เราก็ยังทนได้นะ เพราะว่าเราก็ไม่คิดอะไร เพราะว่าเราก็ได้เงิน เดือน ไอ้ส่วนเรื่องของค่าคอมนั้น เราก็คิดว่ามันเสริมขึ้นมาไม่เป็นไร
แต่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราเพิ่งรู้จากพี่หัวหน้าเราว่า ความจริงแล้ว เซลโกงค่าคอมเราเป็นเท่าตัวเลย แต่ว่าเวลาของที่ร้านหาย เราต้องหารกับเค้าครึ่งๆ เลย
ด้วยความโมโห เราเลยโทรไปหาหัวหน้าเราว่า เราจะลาออก เราเรื่องที่เกิดขึ้นให้เค้าฟัง แล้วบอกเค้าว่า อย่าเพิ่งจะคุยกับเซลนะ เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด
แต่ก็คงสายไปนั้นแหละ เค้าคงเรียกไปถามความจริงเรียบร้อยแล้วแหละ เพราะว่าเราเห็นหน้าเฟซเซล เริ่มเหวี่ยงแหละ
เฮ้อ... ด้วยอารมย์ ไม่คิดให้ดีก่อน แล้วจะมีหน้าไปทำงานอย่างไงละเนี่ย จะมองหน้ากันติดหรือป่าว ยังไม่รู้เลย เศร้าอ่ะ