วิเคราะห์ ข้อดีและข้อเสีย ของการนำมหาวิทยาลัยรัฐ ออกนอกระบบราชการ(มหาวิทยาลัยในกำกับรัฐ)

ที่จริงแล้ว เป้าหมายหลักของการออกนอกระบบ ไม่ได้อยู่ที่การให้มหาวิทยาลัยเลี้ยงตัวเองได้ครับ มหาวิทยาลัยที่ออกนอกระบบ รัฐก็ยังต้องอุดหนุนอยู่เหมือนเดิม แต่คน (รวมถึงภาครัฐ) เข้าใจผิดกันไปเอง

จุดหมายจริง ๆ ของการออกนอกระบบก็คือ การให้มหาวิทยาลัยมีอิสระในการบริหารงาน ไม่ต้องยึดอยู่กับกฎระเบียบของ ก.พ. เหมือนอย่างหน่วยงานอื่น สามารถที่จะกำหนดแนวทางการบริหารงานที่เป็นเอกเทศเฉพาะตัวตามความเหมาะสมของแต่ละแห่งได้ (แต่ต้องอยู่ภายในกรอบของ พ.ร.บ. ซึ่งก็ต้องผ่านสภาผู้แทนราษฏร จึงไม่ใช่ว่ามหาวิทยาลัยจะทำทุกอย่างได้ตามใจใครตรวจสอบไม่ได้) ทำใหมีความคล่องตัวมากขึ้น

ตัวอย่างเช่น เรื่องเงินเดือน แต่ก่อนต้องอิงกับบัญชีเงินเดือน ก.พ. ซึ่งอยู่ในระดับต่ำ ไม่ดึงดูดใจให้คนเก่ง ๆ เข้ามาเป็นอาจารย์ พอเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ผู้บริหารก็สามารถพิจารณาปรับเงินเดือนได้ตามความเหมาะสมได้

ข้อดีก็คือ มหาวิทยาลัยมีความคล่องตัวในการทำงานมากขึ้น ระเบียบข้อใดที่เห็นว่าจะเป็นจุด่อนทำให้การทำงานขัดข้องล่าช้าไม่ทันต่อความจำเป็น ก็สามารถยกเลิกหรือปรับเปลี่ยนได้เลย
แต่ข้อเสียก็คือ อาจต้องมีการปรับค่าเทอมกันบ้าง เพราะระดับเงินเดือนอาจารย์ต้องสูงขึ้น